Vekillerimizden çözüm bekliyoruz…

Bu güne özel olarak aldığım e-postalar arasında Manisa Milletvekili Sakine Öz’ün “3 Aralık Dünya Engelliler Günü” nedeniyle yayınladığı mesaj da yer alıyor. Sayın Öz söz konusu mesajında engelli haklarına saygının ileri düzeydeki toplumların temel özelliklerinden biri olduğunu vurguluyor. “Duyarlılık” ve “empati” kavramlarını bu haftada daha fazla önemsediğini ifade eden değerli milletvekilimiz, engellilere ilişkin yasal düzenlemelerin hayata geçebilmesi için, engellilerin sorunlarını engellilerle birlikte aşmayı, hayatı birlikte paylaşmayı öneriyor. Ve şöyle devam ediyor sözlerine:

“Engellilik, kendisini ‘sağlıklı’ olarak nitelendiren herkesin, bir gün karşılaşabileceği bir durumdur. Önemli olan, hepimizin birer ‘engelli adayı’ olabileceği gerçeğiyle hareket ederek gündelik yaşamını sürdürebilmesi ve engellilerin yaşamını kolaylaştıracak, temel haklarını tanıyıp, ‘engellilere engel olmayacak’ bir anlayışı geliştirebilmesidir.”

Sayın Öz’ün bu güzel temennilerine yürekten katılıyorum. Ancak biz, “vekilimiz” olarak T.Büyük Millet Meclisi’ne göndermiş olduğumuz kişilerden temenni değil çözüm bekliyoruz.

İlhan Gerim adlı okuyucumdan bir süre önce aldığım bir e-posta, çözüm bekleyen yüzlerce sorunun küçük bir örneğini içeriyor. Ancak yüzlerce sorun içinde küçük bir örnek olsa da, okuyucum için büyük bir sorun bu.

Şöyle yazıyor İlhan Bey:

“Sayın Yelçe,

Yazılarınızı izliyorum. İçerikleri doyurucu ve bilgilendirici. Aynı zamanda toplumun gelişmesi için uyarıcı da. Teşekkür ederim. Emekli sandığı emeklisiyim ve ben de % 54 bedensel engelliyim.

Notlarınız arasında bulunsun diye bir sorunumdan kısaca bahsetmek istiyorum;

Evladım Aybars %50 zihinsel engelli. Milli Piyango Başkent İş Okulu’nu bitirdi.

İşkur’a başvurduk. Defalarca iş görüşmesine gittik. Kimse işe almadı.

ÖMSS de  71 puan aldı, ama yerleşemedi.

Kaymakamlığa yardım veya maaş için başvurdu ama benim emekli maaşım 1560 TL olduğu için yardım talebimiz reddedildi.

Sigortamdan yararlanmasını istedik ama reddedildi.

Oğlum 21 yaşında işsiz, sigortasız ve engelli olduğu halde hiçbir sosyal destek alamıyor.!!!!!!

Aybars ve biz  daha ne yapalım???”

Benim ne bilgim, ne de yetkim bu sorunları çözmek için yeterli değil. Ben yalnızca su yüzüne çıkmasına yardımcı olabilirim bu sorunların. Ama Türkiye Büyük Millet Meclisi’ndeki vekillerimiz bir araya gelirlerse, inanıyorum ki engelliler için çok şey değişebilir ülkemizde. Umarım bugün, yani 3 Aralık 2012 Dünya Engelliler Günü vesile olur buna.

Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...