Otuz üç engelli birey daha şanslı engelliler arasında…

Hepimizin bildiği gibi, Türkiye bir sosyal hukuk devleti.

Sosyal devlet, güçsüzleri güçlüler karşısında koruyarak gerçek eşitliği yani sosyal adaleti ve toplumsal dengeyi sağlamakla yükümlü devlet anlamına gelmekte. Devletimiz her ne kadar bir sosyal hukuk devleti ise de, engelliler açısından baktığımızda bu işlevin tam olarak yerine getirilemediğini görüyoruz. Aslında, son yıllarda bu konuda büyük bir mesafe kat edilmiş durumda. Ancak yine de yolun çok başında sayılırız.

Yapılan araştırmalar engelli bireylerin çoğunluğunun dar gelirli olduğunu gösteriyor. Hal böyle olunca, bu kişilerin yaşamlarını kolaylaştıracak teçhizata kendi olanakları ile ulaşmaları mümkün olamıyor.

Engelli bireylerin engel türlerine göre farklı ihtiyaçları var, yaşamlarını insanca sürdürebilmeleri için. Bu ihtiyaçlar içinde toplum tarafından en iyi bilineni ise tekerlekli sandalye.

Bir önceki yazımda da ifade etmiş olduğum gibi, ne yazık ki pek çok bedensel engelli yaşamını büyük ölçüde kolaylaştıracak olan bu olanaktan yoksun. Ancak ne mutlu bize ki, sosyal sorumluluk projelerine gönül vermiş sivil toplum kuruluşlarına sahibiz. Bu sivil toplum kuruluşlarından biri de Bedensel Engellilerle Dayanışma Derneği.

Bedensel Engellilerle Dayanışma Derneği 20 yıldır, “sevgi paylaştıkça büyür ve engeller azalır” düşüncesiyle, engelli dostlarının yaşam kalitesini arttırarak onları topluma kazandırmak için çalışıyor. Bu özel kuruluş bu kez de, kurban bayramı öncesinde sevindirdi engelli dostlarını. Dernek bağışçılarının katkılarıyla temin edilen beşi akülü otuz üç adet tekerlekli sandalye, Kocaeli Bakım Rehabilitasyon ve Aile Danışma Merkezi’nde yaşamlarını sürdüren ihtiyaç sahibi engellilere törenle teslim edildi.

Bedensel Engellilerle Dayanışma Derneği sayesinde otuz üç engelli birey daha şanslı engelliler arasına katıldı. Ve bu bayram onlar için özel bir önem kazandı.

Ancak ben yine de engellilere yardım edilmesinden değil onların haklarına kavuşturulmalarından yana olduğumu bir kez daha tekrarlamak istiyorum. Umarım, engellilerin hakları olanı hak ettikleri biçimde aldıklarını görmeye yeter ömrüm…

Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...