Engelsiz üniversite (2)
Merhabalar sevgili okurlar. Haziran ayının ikinci yarısı geldi çattı. Lisans Yerleştirme Sınavları (LYS) heyecanı halen devam ediyor. Sınavlara giren engelli öğrenciler yine çeşitli sorunlarla karşılaştılar. Engeli olmayan öğrenciler yalnızca sınav steresi ile boğuşurken, onlar bir de sınava fiziksel olarak katılmayı başarabilme savaşı verdiler. Yani eşitsizlik daha ilk aşamada başlamış oldu.
27 Mayıs tarihli yazımda, sınavda başarılı olan engelli gençlerimizin üniversite tercihlerine yardımcı olabilir düşüncesi ile, zaman zaman, çeşitli üniversitelerin engelli öğrencilere yönelik imkânlarına ve düzenlemelerine yer vereceğimi ifade etmiştim. Bu amaçla üniversitelerin web sayfalarında biraz gezindim ve bazı üniversitelerin “Engelsiz Üniversite” birimleri ile ilgili olarak oldukça bilgilendirici sayfalar hazırlamış olduklarını gördüm. Bu beni hem çok mutlu etti, hem de çok umutlandırdı.
Bu anlamda bugün sizlere, kısaca, iki üniversitemizden örnek vereceğim. İlki, araştırmamın başında, “A” harfinde karşıma çıkan Abant İzzet Baysal Üniversitesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi'nde öğrenim gören engelli öğrencilerin üniversite içinde karşılaştıkları mimari ve eğitimleri ile ilgili her türlü engellere ilişkin sorunların belirlenmesi ve çözülmesi amacıyla üniversite bünyesinde bir koordinatörlük kurulmuş. Amaçları: “Abant İzzet Baysal Üniversitesinde bulunan engelli öğrencilerin ve personelin engelsiz yaşamını sağlamaya yardımcı olmak ve Abant İzzet Baysal Üniversitesini engelli öğrencilerin ilk sırada tercih edecekleri bir üniversite durumuna getirmek.” Bu anlamda hedeflerini ve görevleri belirlemişler, Web sayfalarının başına ise aşağıdaki anlamlı resmi koymuşlar.
Eminim ki, bu üniversiteyi tercih eden engelli gençlerimiz orada engellerini hissetmeden öğrenim görme şansına sahip olabilecekler.
Bugün sözünü edeceğim diğer kurum ise, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi. Bu üniversite engelli birimine ait web sayfasını
Sağlam her insan potansiyel bir engellidir,
Kayıtsız kalmayalım lütfen
sözleriyle açıyor ve devam ediyor: “Üniversite öğrencisi olmak hiçbir zaman kolay değildir, hele engelli birisi için daha da zordur. Üniversitemizde tüm engelli öğrencilerle (her türlü özür grubu ve kronik rahatsızlıklar dahil) ilgilenecek bir birim kurulmuştur. Bu birimde, engelli öğrencilerle ilgilenen, onlar için daha uygun yaklaşımlar ve beceriler geliştirerek öğrencilerin kendi potansiyellerine ve okulun olanaklarına daha verimli bir şekilde ulaşmalarında onlara yardımcı olacak gönüllülerden oluşan bir ekip görev yapmaktadır.” Ardından, engelsiz bir üniversite oluşturma programı çerçevesinde neler yapıldığı ve yapılacağı anlatılıyor. Sayfa engelli bir öğrencinin satırları ile sonlanıyor.
“KOŞMAK NASIL BİR DUYGU
Hiç tatmadığım bir duygu olduğu için kendimi hep koşarken hayal etmişimdir. Benim tatmadığım bilmediğim bu duygu farklı bir şey olsa gerek: yeryüzünde uçmak gibi bir şeydir herhalde, uzaklaşmaktır her şeyden aniden, güzel bir şeydir herhalde.
Buradan tüm engelli arkadaşlarıma bir sözüm olacak: engelli olmak kusur değildir, kimse bundan utanmasın, önemli olan birbirimize destek olmaktır. Sorunlarımızı ister sanal ortamda ister yüz yüze görüşmelerimizde hep dile getirmeliyiz. Bizler sorunlarımızı iletmezsek yetkililerin bundan haberi olmayacaktır. Bu nedenle bu zorlu hayatta birbirimize destek olmamız gerekir. Hayatın zorluklarını kabullenip kabuğumuza çekilmektense bir şeyler yapmak için çabalamalı, hayata sımsıkı sarılmak için azimli olmalıyız. Her zaman hayata iki kişilik sarılmalıyız, sevdalanmalıyız.
Aytaç Urun”
Aytaç gibi öğrenciler arttıkça; eminim ki, engelli öğrencilere sunulan eğitim olanakları da artacaktır.
Engellerimizi hissettirmeyecek, engelsiz bir yaşam dileği ile...
