Paylaş
“Nasıl böyle bir şey söyleyebilir? Din düşmanı!” modunda değilim, nedenlerini tüm iyi niyetimle sorguluyorum.
Fakat namaz kılan bir insan olarak bu söylemden ve o söylemi destekleyen alkışlardan rahatsız olmamam, üzülmemem mümkün değil.
O salonun içinde sanatını alkışladığım insanlar var. O salonun içinde yaşam tarzımız aynı olmasa da sanatına saygı duyduğum insanlar var.
“Mescit yapılması hangi özgürlüğe müdahaledir?” diye düşünüyorum.
Tiyatro izlemeye giden bir insanın, oyun arasında namazını kılmasının sanata ne gibi zararı olacağını düşünüyorum.
Defne Hanım’a ve onu alkışlayan insanlara sorsam her biri eminim ki ‘Bizim dinle, namazla bir sorunumuz yok; bizim kızgınlığımız namazın siyasileştirilmesi.’ diyecek. Ak Parti’nin dini seçim malzemesi olarak kullanmasını sebep gösterecek.
Bu sebep onları haklı kılar mı? “Sanatçı arkadaşların tepkileri siyasilere; bizi ilgilendiren bir durum yok.” diyebilir miyiz?
Müslüman insan profili kutuplaştırıyor da, bu modern insan profili kutuplaştırmıyor mu? Dini söylemlerinden rahatsız olduğumuz hocaların ve siyasilerin sözlerini eleştirirken bu sözleri görmezden gelmek mümkün mü?
Siyasi mesaj vermek uğruna düşünülmeden konuşulanların kimi insanları incittiğini, kimilerini daha radikalleştirdiğini görmüyor musunuz?
Her iki durumda da insanları kutuplaştırıyor diye eleştirdiğiniz parti’ye ittiğinizin farkında değil misiniz?
Mütemadiyen aidiyet ayrıştırması yapmak zorunda mısınız?
Bu tür söylemlerin mazereti yok zira herbirimiz kendi konuştuklarımızdan ve davranışlarımızdan mesulüz…
Paylaş