Yeni yıl kararlarım

1- Oleeeeey! Bu yıl benim için sosyal fayda ve iyilik yılı olacak. ‘İyilik Kolyeleri’ yapmaya devam. 2017’nin en şahane şeylerden biriydi. Sakajewa adını verdiğim iyilik kolyeleri çığ gibi büyüdü. İyilik bulaştı. Son üç ayda 200 bin lira sivil toplum örgütlerine destek sağladım. Benim etim budum ne, ama oldu. Üstelik kendi elimle yaptığım kolyelerle...

2- 2018’de de devam. Bu yıl, farklı modeller de yapacağım. Takıcı değilim, tasarımcı değilim. Ama işte son üç ayda, Tohum Otizm Vakfı, Parıltı Görme Engelliler Derneği, Toplum Gönüllüleri Vakfı, Darüşşafaka, Pembe İzler Derneği, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği gibi kuruluşlara destek oldum.

3- Şirketler benden kolye alıyor ve sivil toplum kuruluşlarına 15 bin lira destek oluyor. Ben de onları bir milyon takipçimle sosyal medyada paylaşıyorum. İyiliği bulaştırıyoruz. Buralara geleceğini ben de tahmin etmiyordum. Bütün taleplere de yetişemiyorum ama deniyorum. Brandweek’e de çıktım, iyilik kolyelerinin hikâyesini anlattım. Bir de artık ayıptır söylemesi, iyilik kolyeleri standımız var, oturma odası gibi bir şey, kamyona koyuyorum, hoooop tiyatro gibi kuruyoruz. Üç saatte Toplum Gönüllüleri Gençleri yararına 20 bin liralık satış yapıyoruz. İnanılır gibi değil...

4- Çağırın gelirim, elimde şahane bir sunum var, sahneye çıkıyorum, anlatıyorum, kolyelerle workshop yapıyorum, kolyelerin nasıl yapıldığını gösteriyorum. İyilik kolyelerinde son durum bu. 2018’de de buna tam gaz devam etmek istiyorum. Alışveriş merkezlerinde, dernek yararına yapılan etkinliklerde... İnsanlar bunun aslında bir kolye satışı değil iyilik faaliyeti olduğunu biliyor. Ve benim bundan bir kazanç elde etmediğimi de...

5- Ben bu sosyal fayda meselesine fena halde kafayı takmış durumdayım. 2018’de de sosyal fayda sağlayan girişimci kadınları cuma günleri yazmaya devam edeceğim. Onlardan biriyseniz, beni bulunuz!

6- Haftada bir gün köşe yazılarımdan birini Parıltı Görme Engelliler Derneği için telefonda okuyacağım. Böyle bir söz verdim. Duygu Kayaman’la gerçekleştireceğiz.

7- Hafta içi de bu ülkedeki kadın kıyımı, kadına şiddet ve kadınlara haksızlıklar konusunda yazmaya devam.

8- Mumbai’ye uçmadan ormandaki evde detoksa gideceğim. Ve eşyalarımı, giysilerimi azaltacağım. Bir sosyal fayda uygulaması olan givin, “Evde durmasın destek olsun” sloganıyla sizin yerinize onları satıyor ve geliri bir sivil toplum kuruluşuna gidiyor. Geçen sefer ayırdıklarım, 45 Toplum Gönüllüsü gencin eğitim masrafını karşıladı. Bu yıl yine yapacağım.

9- Bu yıl Toplum Gönüllüleri için Diyarbakır’a, Antalya’ya ve Van’a gittim. Müthiş gençler onlar. Onlarla eylemlerim sürecek. En çok gençlere ve kadınlara inanıyorum.

10- Bu yıl da güne, “Namasteee” diye başlayıp, “Günaydııın” diye devam edeceğim. İki haftada bir 6 saat uçmaya, git-gele devam. Mumbai-İstanbul’a, Aksaray-Taksim muamelesi yapmaya devam. Hayır, bu nefes nefese hal beni yormuyor, aksine zinde tutuyor. Proje kapaklarım daha çok açılıyor. Devam. Sadece etrafımı yormak istemiyorum.

11- Ocağın ikinci haftası şahane bir Türk rehberle Güney Hindistan turuna katılıyorum. Bu yıl Hindistan’ı incik cincik öğreneceğim. Şubatta da Kuzey Hindistan’ı. Bir sürü hikâye biriktireceğim.

12- Geçen sene umre yapamadım. İnşallah bu sene Selman Okumuş Hoca ile üçüncü umremi yapacağım.

13- Haftada iki gün pilates ve yoga. Şu aralar salladım. Tekrar toparlamam lazım.

14- Bu karar hiç değişmiyor: Kilo ver Ayşe, kilo ver! Her sene bir beş kilo çıkıyorum, iniyorum.

15- Kontrollerimi aksatmayacağım. Aldım yarına randevu. Akciğer röntgeni, mamografi, tiroit, smear, kan testi...

16- Sosyal medya manyağı olduk hepimiz evet, ama yemek masasında da telefonuna bakanlardan olmak istemiyorum.Çevremde de olsun istemiyorum.

17- Dizilerden çok uzak kaldım. Benim de üzerine ahkâm kesebileceğim dizilerim olsun istiyorum. Ocak ayında “Black Mirror” ve “Dark” izleyeceğim Netflix’te. Bir de ergen annesi olduğum için “13 Reasons Why”. Blue TV’de de “Handmaid’s Tale”, bir de Apple TV’de “Big Little Lies” ve “This is Us”.

18- Her akşam Ömer’e yapışık uyumaya devam edeceğim, o isterse “Nefes alamıyorum!” desin. Fark etmez. Ben sevdiğim adama midye gibi yapışmaya devam edeceğim.

19- Kızımın, sevgilimin ve ailemin hayatta her şeyden önemli olduğunu unutmayacağım.

20- Senede bir çekirdek aile tatili. Ömer, Yaso, Alya ve ben. Bu sene belki Japonya ya da Hong Kong.

21- Sevgilimi kaçırmak istiyorum bir yerlere, bu yıl yapacağım. Geçen sene Küba demişiz, olmamış. Bu sene tepesine çökeceğim tarih versin diye.

22- Betûl Mardin en yakın arkadaşlarımdan biri olmaya devam edecek. Her gün Facetime’dan görüntülü konuşmaya devam. Ona bir iPad aldık, “Nerdesiniiiiiz?” diye karşımıza çıkıyor. Bayılıyorum.

23- Nisanda Adana’da Portakal Çiceği Karnavalı var. Açılış galasında Adana’da, dansın da olduğunu göstermek için annemin öğrencileri de dans gösterisi yapacak. Alya da Adana’ya gelecek, o da sahneye çıkacak. Maaile orada olacağız yani. 7-8 Nisan’da sizi de Adana’ya bekleriz.

24- Hayatımı planladığım ajandalar var. Kutu kutu. Örneklerini Türkiye’de görmedim. Ajanda bastıracağım. Belki bir şeylerin yararına yaparım.

25- Minik bir köy evi hayalim var, orayı ‘sakajewa’ atölyeye çevirmek istiyorum.

26- Burnuma hızma takacağım, acır mı acaba?

27- Bir dövme daha yaptıracağım. Bir rakam... Sayıları seksi buluyorum.

28- Daha çok hareket edeceğim. Yürü be Ayşe kim tutar seni sabahları!!!

29- Kocama daha güzel görüneceğim. Beni daha çok arzulasın istiyorum. Ayıp mı?

30- Güzel ve deli hayatım için hep şükredeceğim...