Yetiş Ayşe

Öncelikle size çok çok teşekkür etmek istiyorum. Ben geçen aylarda üç kez kızım ve kendim için yardım talebinde bulunmuştum. Bana ulaşan ve bana yardımcı olan Haluk Turanlı Bey’e sonsuz teşekkür etmek istiyorum.

Haluk Bey elinden geldiğince bana yardımcı oldu. Yaralarımı sardı. Bana hem maddi hem de manevi destekte bulunarak ayakta durmamı sağladı. Hatta yetemediği yerlerde benim adıma sizden yardım istedi. Köşeniz sayesinde öyle bir dosta kavuştum ki size kelimelerle anlatamam.

Haluk Bey bana göre yeryüzünde yaşayan bir melek.

Toplumumuzdaki erkek cinslerini düşünürsek onlar insansa Haluk Bey’in ne olduğunu çok merak ediyorum. Yaklaşık dört aydır yazışıyoruz. Ben bir bayanım ve bana en ufak bir iması olmadı.

Hep seviyeli, hep mesafeli, bir o kadar da dost, sevecen, sıcacık bir insan. Tek bir telefonumla bana para gönderip hayatımı kurtarmıştır.

Ben epilepsi hastasıyım. Bir kızım var ve maalesef zor durumlarımı bir türlü atlatamadım. Çevremdeki insanlar ya benim bu durumumdan faydalanmak istiyor ya da bana hiç yardım etmiyorlar.

Ancak Haluk Bey’i tanıdığımdan beri arkadaşlığıyla, dostluğu ile arkamda dağ gibi. Bir bayanın hiç bir şüphe hissetmeden hem de hiç tanımadığı bir kişiye bu kadar güvenmesi Haluk Bey’in karakteri, kişiliği ve yardımseverliği yüzündendir. Gönül rahatlığı ve tüm içtenliğimle söylüyorum ki o muhteşem ve eşi bulunmaz bir insan.

Dünyamızda o kadar kötülük ve çirkinlik var ki eğer dünya ayakta kalıyorsa işte böyle Haluk Bey gibi insanlar sayesinde kalıyor diye düşünüyorum. Size bu maili yardım istemek için değil hem size hem de Haluk Bey’e teşekkür etmek için gönderiyorum.

Ayrıca sizden ufak bir şey isteyeceğim. Haluk Bey’in yarın (04 Ekim) doğum günü.

Malum elimde imkânım olmadığı için ona sadece mail atarak doğum gününü kutlayacağım.

Ancak sizin daimi bir okurunuz olarak da sizin de köşenizden kendisinin doğum günü için bir jest yaparsanız ben çok mutlu olacağım. Sanırım Haluk Bey de çok mutlu olacaktır. Yazımı yayınlamayabilirsiniz.

Hassasiyetinizi bildiğimden size rahatlıkla içimi dökebiliyorum. Ama ne mutlu size ki böylesine duyarlı, böylesine insan okurlarınız var.

Bunda sizin payınızın da olduğunu düşünüyorum. Siz çok iyisiniz, o yüzden tüm iyilikleri çekiyorsunuz. Size de yardıma muhtaç insanlara elini uzatan tüm okur dostlarınıza da teşekkür ediyorum.

Sevgiler.

Nurdan

CEVAP: Nurdan Hanımcığım, sizden böyle güzel bir eposta almak beni ne kadar sevindirdi anlatamam. Gerçekten Haluk Bey gibi melek kalpli okur dostlarım var benim. İyi ki de varlar.

Haluk Bey’e ben de buradan teşekkür ediyorum bir kez daha.

Sağlıklı, keyifli ve çok mutlu bir ömür diliyorum.

Sevgiler.

………….

YARDIM

Merhabalar Ayşe Abla.

İsmim Berfin, 14 yaşındayım. Bir arkadaşım sizin bana yardımcı olabileceğinizi söyledi.

Benim şöyle bir sıkıntım var; bu yıl Malatya’da Anadolu lisesini kazandım. Okula mecburen servisle gitmemiz gerekiyor. Fakat maddi imkânsızlıklar yüzünden yakın bir okula gitmem gerekecek ama ben Anadolu lisesini zorla kazandım ve bırakmak istemiyorum. Bu konuyla ilgili sizden yardım bekliyorum. Teşekkürler...

CEVAP: Berfinciğim, tebrik ediyorum seni. Sakın okul değiştirme en azından hazırlık sınıfını oku ki yabancı dil öğrenebilesin. Bir okur dostumu sana yönlendiriyorum. Servis paranı ödemene yardımcı olacaktır. Başarılar diliyorum.

…………..

YARDIM

Ayşe Hanım,

1000TL yardımda bulunmak istiyorum. Okuyan uygun gördüğünüz bir öğrenciye iletmenizi rica edeceğim. Bana banka bilgilerini iletebilirseniz memnun olurum.  

Saygılarımla,

( adım saklı kalsın lütfen)

CEVAP: Benim isimsiz melek okur dostlarım, iyi ki varsınız, üst üste bu epostaları okuyunca inanın gözlerim doluyor. Size yukarıda servis ücreti isteyen minik öğrenci okurumun iletişim bilgilerini yolladım. Öpüyorum.

………………

03.10.2011 - NECMİYE HANIM İÇİN

Merhaba Ayşe Hanım,

Yazılarınızı çok beğenerek okuyorum ve sözü uzatmadan Necmiye Hanım için cevap vermek istiyorum.

T.. Home'dan 3-4 yıl önce almış olduğum 3'lü koltuğum fazla geliyor evime; Ankara'dan ulaştırmak kolay olacaksa eğer, seve seve koltuğumu verebilirim Necmiye Hanım'a.

Sevgilerim ve iyi çalışmalar dileklerimle...

Burçin

CEVAP: Burçin Hanım, Necmiye Hanım’ın iletişim bilgilerini size yolluyorum, uygun olup olmadığını kendisi ile karşılıklı konuşur, karar verirsiniz. Olmazsa da yine haberim olsun, başka bir taliplisi çıkacaktır eminim. Sevgiler.

………………

BEBEKLERİNE BEZ ALAMAYAN AİLE

Ayşe Hanım merhabalar,

Ebru ben, İzmir’den yazıyorum size. Kendimi, kendi çapıma göre hayır işlerine adamış bir insanım. Karınca kararınca az demeden çok demeden bir şeyler yapmaya gayret ediyorum.

26.09.2011 tarihinde yazdığınız Yetiş Ayşe köşesini ancak okuma fırsatım oldu. Orada bir aile bebeklerine bez, mama, süt vs alamamaktan bahsetmiş.

Benim de 1,5 yaşında kızım var. Bu maili gönderen ilgili kişiye ulaşmak ve ne yapabiliyorsam bebişler için, ihtiyaçlarını elimden geldiği kadarıyla karşılamak isterim.

Bana onların iletişim bilgilerini verir misiniz?

Cep telefonum: 05………

Ebru

CEVAP: Ebrucuğum, iletişim bilgilerini hemen gönderiyorum. Her zaman söylüyorum, yardımın küçüğü büyüğü olmaz, keşke herkes minik yardımlar yapsa damlaya damlaya hep göl olsa. Öpüyorum seni, bebişine de sağlıklı ve mutlu bir ömür diliyorum.

……………..

PERSONEL ALIMI  

Merhabalar,

Bir şirket tarafından İstanbul Anadolu ve Avrupa yakasında tahsildar şoför olarak çalışabilecek personel alımları yapılacaktır. Çevrenizde tanıdığınız aşağıdaki kriterlere uyan kişileri tarafıma yönlendirebilirsiniz. Bilginize.

Banu

En Az Lise Mezunu

Erkek Aday

Askerliğini tamamlamış

Şoförlüğü olan, (F.. Transit, Connect – F… Ducato kullanabilen.)

Teknik işlerden anlayan (eli tornavida tutan)

Disiplinli, Çalışkan proaktif düşünen

CEVAP: Herkesin iş aradığı ortamda böyle iş ilanlarını paylaşman harika Banucuğum, öpüyorum seni.

……………

KREŞ YARDIMI

Merhaba Ayşe Hanım;

Yazılarınızı yaklaşık 2,5 aydır takip ediyorum, sizi keşfetmem biraz geç oldu, artık beğeniyle okuyorum.

İstanbul Çekmeköy 'de oturuyorum. Benim 3 yaşında (38 aylık ) bir kızım var. Doğduğundan beri annem bakıyor, hafta içi bende kalıyor, hafta sonu olunca kendi evine geçiyor, evde de çünkü 2 bekâr kız kardeşim var.

Bazı haftalar da kendi evinde bakıyor, biz kızımızdan uzak kalıyoruz. Yaşı itibariyle artık annemin 2 ev arasında koşturmasını istemiyorum ama elden de bir şey gelmiyor maddi açıdan. Özel kreşler çok pahalı, eşimin de benim de aldığımız maaşlar belli, evimiz de kira.

Devlet kreşleri 4 yaş itibariyle alıyormuş, en azından onlar ucuz, 1 sene daha beklemem gerekecek ama kızımın arkadaş çevresi olmasını istiyorum, biraz içine kapanık, arkadaşlık kurması

uzun zaman alıyor.

Benim istediğim sizi okuyan kreş sahibi ya da işletmecisi olan okuyucularınızın bana yardım etmeleri. Kontenjanlarında böyle bir yer varsa (bazı kreşler parasız öğrenci alıyorlarmış sanırım) bana ulaşırlarsa sevinirim.

Ayrıca Ayşe Hanım;

Benim kızımın da küçülen kıyafetleri var. 1,5 - 3 yaş arası çocuk kıyafetleri gönderebileceğim birinin adresini verebilirseniz yardımcı olmak isterim.

Şimdiden teşekkürler...

Selcen  

CEVAP: Selcenciğim, okur dostlarımdan yardım etmek isteyen olursa hemen yönlendireceğim sana. Çocuk kıyafetleri için de gelecek talepleri ileteceğim yine. Öpüyorum, sevgiler.

……………

BURS  

Merhaba Ayşe Hanım,

Öncelikle düzenli olarak tüm yazılarını okuyorum ve birçok kişiye yardım ettiğinizi biliyorum.

22 sene önce babamı trafik kazasında kaybettim, annem bizi okutabilmek için ev temizliğine gitti.

Ancak bundan 2 sene önce düşüp ayağını kırması nedeni ile işten çıktı. Aslında ayağının kırılmasına biraz da sevindim, nedeni ise annemin babamın ölümünden sonra üzüntüden menenjit hastalığına yakalanması ve çok şükür ki sadece baş ağrısı kaldı.

Bizi okutabilmek adına 10 sene boyunca ev temizliğine gitti; ben ve erkek kardeşimin okuyabilmesi için.

Liseden sonra okulu bıraktım, kardeşim şu anda üniversitede okuyor ama benim aldığım maaş yetmiyor, kardeşim başarılı bir öğrenci ve burs konusunda yardımlarınızı rica ederiz.

İsmimi yayınlamazsan çok mutlu olurum

Şimdiden çok teşekkür ederim

İletişim:05…..

Sevgilerimle.

CEVAP: O annenin elleri öpülür ancak. Burs vermek isteyen bir okurumuzu sana yönlendireceğim. Kardeşine ve sana da başarılar diliyorum.

……………

BURS İHTİYACI

Merhaba Ayşe Hanım,

Yazılarınızı beğenerek takip ediyorum. Kendim için değil, çok sevdiğim bir arkadaşıma burs için yardımcı olmanızı istiyorum.

Annesi ve Babası geçen sene ayrıldılar ve annesi maddi sıkıntı içine düştü. Arkadaşım üniversite 4. sınıfta. Geçen senelerde okuldan onur ve yüksek onur belgesi almış başarılı bir öğrenciydi ama bu sene maddi olarak zor durumda.

Hem kpss kursuna gitmek için hem de bu sene okul ihtiyaçlarını karşılamak için desteğe ihtiyacı var. İnsanlara faydalı işler yaptığınız için teşekkür ederim. Umarım arkadaşıma da yardımcı olursunuz. Şimdiden teşekkür ederim, iyi günler dilerim.

Gülsüm

CEVAP: Gülsümcüğüm, arkadaşına bu zor günlerinde destek olmak çok güzel. İkinize de okulda başarılar diliyorum. Burs vermek isteyen okurlarımı yönlendireceğim. Sevgiler.

….

 ŞİKÂYET- BİR IŞIK, BİR ISLIK, BİR SES

Selam Ayşe;

Uzun zamandır yazmıyorum, yazamıyorum daha doğrusu, yaz araya girdi malumunuz ve tatil dönüşü İstanbul’un keşmekeşliği, işlerin birikmesi, koşuşturma ile birlikte bu günlere geldik. Umarım sağlığınız ve keyfiniz yerindedir ve her zaman güneşiniz bol olsun.

Geçen hafta yazacaktım ancak bugün yazabiliyorum. Bir spor salonuna (şimdilerde club diyorlar ) üye oldum. Yüzme havuzundan faydalanmak için hepatit testi istiyorlar gayet güzel bir uygulama, ancak sorun bu değil; bu testi yaptırmak için eve yakın olan Kadıköy rıhtımda bulunan Kızılay’a gittim.

Normalde erken kalkabilseydim, mahalle polikliniğinden 5/6 TL’ya sanırım bu testi yaptırabilirdim ancak çok sıra vardı, işe yetişmek için aklıma Kızılay geldi ve kimse yoktur diyerek Kızılay’a gittim.

Hepatit testi yaptırmak istediğimi söyledim ve kimliğimi de verdim ben 6 TL civarında bir ücret beklerken makbuzda 40 TL yazmaz mı!

Bayana sordum “bu ne ücreti, yanlışlık mı var?” diyerek, “hayır, hepatit testi ücretidir” diye bir cevap aldım. Kızılay Altıntepe’ye çok gitmişimdir. Orada muayene, tahlil filan emeklilerde 6/8 TL civarında idi. “Kadıköy rıhtımda niye böyle bir uygulama yapıyorsunuz, sizin kurumun kapısında Kızılay yazıyor ancak siz özel hastane gibi ücret alıyorsunuz ve kapıya Kızılay yerine özel isminizi yazın da , insanlar Kızılay diye kanıp gelmesinler” dedim, verilen cevap “biz farklıyız, tahlillerimizi A. Hastanesi’nde yaptırıyoruz, o yüzden uygulama böyle” denmez mi.

Bana ne kardeşim A. Hastanesi’nden, orayı istesem giderdim zaten. Her Kızılay da bu gibi farklı uygulama varsa, Kızılay’ın hiçbir anlamı kalmamış demektir. Bu konuyu şikâyete kadar götüreceğim dedim ve size şikâyet ediyorum. Gerisi size kalmış, ya bu durumu ifşa edersiniz ya da, insanlar bilmeden benim gibi sinirle yetinmek zorunda kalırlar.

Acelem olmasaydı zaten yaptırmazdım ancak yapılan Kızılay’a hiç yakışmıyor.

Ben bu ücreti ödeyebiliyorum, ya ödeyemeyen ve acelesi olan bir vatandaş olsaydı; “kusura bakmayın parayı ödemezseniz yaptıramazsınız” olacaktı. Yuh diyorum, başka ne diyeyim Kızılay rıhtım Kadıköy’e.

Kızılay benim anlayışımda, halkın en rahat ulaşabileceği, en rahat ücretle, güvenerek gidebileceği kurum gibi duruyordu, artık Kızılay imajı kafamda yıkıldı.

Sizden ricam bu konuya dikkat çekmenizdir tabiî ki siz de ilgilenmek isterseniz.

Bundan sonra kafama koydum nerede ters bir durumla karşılaşırsam uygulamalarda size yazacağım. Yoksa gemisini yürüten kaptan misali yanlışlıklar devam eder gider.

Bizler, sizlere duyurmalıyız ki, diğer çoğunluk sizler sayesinde duysun ve tepki göstersinler. Ancak bu şekilde yanlışlara dur diyebiliriz.

Bir ışık, bir ıslık, bir ses misali…

Bu arada, emeklilerin maş ayarlamaları hükümet tarafından sümen altı yapıldı sanırım. Şu emekliler neden akıllanmıyor anlamıyorum. Oylarının karşılıklarını haksızlıklara karşı kullanamıyorlar. Bir şekilde bu tepkiyi nasıl dile getirebiliriz bir kampanya başlatsa emekliler de işçiler gibi ses getirseler inanılmaz mutlu olacağım. Biz ölmedik ölmeyeceğiz bunu göstermeği başarmamız lazım, ancak her emekli internet kullanmıyor ki.

Sevgi, saygılarımla iyi çalışmalar.

Yücel Haksal

CEVAP: Yücel Bey, sesinizi duyurmuş olduk, Kızılay da cevap vermek, konuya açıklama getirmek isterse köşem her zaman açıktır. Sağlık konusunda bu ara çok şikâyet alıyorum, burada yayınlıyorum ki çözüm üretilsin, kimse sağlık konusunda mağdur olmasın.

…………….

 2 YETİME YARDIM

Merhabalar Ayşe Hanım,

Sizi ve de diğer Hürriyet yazarlarını her gün mutlaka okuyorum, size çok yakınım, ablamın çocukları için yazmak istedim.

(kendisinin haberi bile yok) kendisinin 9 yıl önce eşi öldü ve 2 çocukla kala kaldı, sadece emekli maaşı var, kendi şimdiye kadar köyde yaşadığından sorun olmuyordu ama bu yıl İstanbul’a gelmek zorunda kaldı ve maalesef erkek kardeşimin evinde kalıyorlar.

Kısaca anlatayım size çocuklar okula gidiyor, biri 4.sınıf diğeri 2.sınıf, 2 si de erkek çocuğu fakat sınıfların çok gerisindeler ve etütlere kalmaları gerekiyor her 2 sinin de.

Bunlar devlet okulunda fakat bu etüt masraflarını karşılayacak durumları yok çocuklar da üzülsün istemiyoruz.

Bizler de kardeş olarak ancak kendimize bakabiliyoruz malum hepimizin sorumluluğu var sadece ufak tefek yardımlarda bulunabiliyoruz.

Sizden ricam eğer uygun olursa bu iki çocuğun aylık etüt masraflarını karşılayabilecek biri olursa haber vermenizdir. Aylık masrafları 2 si toplam 230 TL dır. Şimdiden teşekkür ederim, umarım bir yardım eli uzanır onlara.

Ece

CEVAP: Ececiğim eminim benim canım okur dostlarım bu küçük meblağı seve seve karşılayacaklardır. Herkes bir aylığını karşılasa bile olur, bir kişinin bütün bir yılı ödemesi de gerekmez elbette.

…………..

 BORÇLANDIM, YARDIM EDİN

Ayşe Abla merhaba,

Benim iyi niyetimi kullanarak beni dolandırdılar. Bankalara 50.000TL borçlandım.

Ödeyemediğim için maaşıma haciz geldi maalesef, maaşım yeterli gelmiyor.

İlkokul 2’ye giden bir kızım var, çok zor durumdayım. Ailem bir emekli maaşıyla geçiniyorlar

Bana yardım etmeleri mümkün olmuyor, tek ümidim sizsiniz.

Saygılar.

Nurdan

CEVAP: Sevgili Nurdan, okur dostlarımdan yardım etmek isteyen olursa yönlendireceğim. Sevgiler, kolaylıklar dilerim.

…………..

BEBEKLERİM İÇİN MADDİ DESTEK BEKLİYORUM

Merhaba Ayşe Abla,

Geçen hafta yine yazmıştım; mama bez ve giysilerimiz geldi Allah razı olsun.

Ayşe Abla, ben geçen mailimde çekindim, durumumu tam anlatamadım.

Abla ben kaçarak evlendim, lisede okurken hem de ailemi yıktım, eşim hiç umduğum gibi çıkmadı, madde kullanan, sokaklarda gezen bir adammış.

Sonra çocuklarım doğdu, düzelir derken daha da kötü oldu. İlgisiz, bağırıp çağıran bir tip, en son dayanamadım, kovdum, çıktı, gitti.

Şimdi nerede, ne yapıyor haberim bile yok. Kardeşim de aynı benim gibi ailemi kırıp geçti, o da yanlış evlilik yaptı, şimdi henüz 40’ı bile çıkmamış bebesiyle bana sığındı.

Bana sığınsa ne olacak 6 aylık kira borcum, elektrik, su duruyor.

Şimdi diyeceğim abla hayırseverlere seslenmek istiyorum bizim şu an 2500 lira kira borcu, 480 su, 360 elektrik, elden sağa sola da 3200 lira borcumuz var. Bu borcun altından nasıl kalkacağız bilmiyorum, lütfen yardım edin, önümüz de kış çok korkuyorum.

Şu an bebek için 1’er koli bez, 1 koli mama geldi.  Bu bayağı biraz idare eder bebemizi, elektriksiz susuz otuyorum, hatta geçen karanlıkta çocuğu ayağımda salladım, tam yatıracakken göremedim, elimden düştü, kafası yarıldı. Ne olur bizi görün, Allah rızası için.  

Haktan

CEVAP: Sevgili Haktan, okur dostlarım inşallah yardım eder bu birikmiş borçlarınızı ödersiniz, ancak bu böyle gitmez. Mutlaka iş bulup çalışmalı, iş bulana kadar da devletten yardım almalısınız. Öncelikle gidip muhtarla konuş, yardım iste.

Gelişmelerden de beni haberdar et. Ben de neler yapabilirim bir araştırayım.

………..

SADECE 20.000 TL İLE HUZURA KAVUŞABİLİRİM

Sevgili Ayşeciğim,

Öncelikle bu mailimi okur musun okumaz mısın bilemiyorum bende hayatta hiç şans olmadığı için muhtemelen okuyamazsın.

Derdim çok büyük Ayşe Ablacığım, bir şâhısa dünya kadar elden borcum var, kapıma dayandı, ne yapacağımı, ne edeceğimi bilemez bir haldeyim.

Hayatım sürekli borç ödemekle geçip duruyor ama şu anda intiharın eşiğine geldim. Oooff Ayşe’m, hayat o kadar acımasızca vurdu ki bana sana anlatamam.

Evliliğim tam bir kâbus, nereden anlatsam, ne yapsam bilemiyorum ama hiç bir şeyi hak etmediğime inanıyorum.

Bir şirkette çalışıyorum 900 TL maaşla ayda 400 TL kredi ödüyorum, geri kalanını da sen düşün; ev kirası, faturalar, taksitler… İşin içinden çıkamaz oldum, bir şahıs bana 1 yıldır yardım etmeye çalıyor fakat o da artık resti çekmiş durumda.

Bu borçlarımdan ailemin haberi yok en kötüsü de bu, bilseler öldürürler beni. Eşimin işi yok, bayağıdan beri, bu aralar bir şeyler yapmaya çalışıyor işte. Benim olan borçlarımdan da haberi yok Allah’ım artık ölmek istiyorum.

Ne uyku ne yemek hiç bir şey, herkes benim borcum olmadığını sanıyor, inan bana çalışıyorum ama nasıl? Aklım hep borçlarımda, verimli değilim, gittikçe de düşüyorum.

İşyerimden de kovulmasam iyidir, bugünlerde çok dalgın çalışıyorum. Çevremde elimden tutacak kimse yok, hiç kimse. Benim tam 20.000,-TL borcum var, keşke bulsak da ellerinle sen dağıtsan her yere.

Allah şahidim olsun ki yalan söylemiyorum, sana hepsini kanıtlarım. İcabında her yere sen verirsin, hayat zor geliyor, kaldıramıyorum artık. Ne olur ya, Allah rızası için bana yardım edemez misin? Sana bolcana dua etmekten başka elimden hiç bir şey gelmez. Keşke yüz yüze gelsek de sana her şeyi en başından anlatabilsem.

Sadece 20.000 TL ile huzura kavuşabilirim fakat değil o parayı, yeri geliyor 10 TL’yı bulamıyorum.

İşe gelir gelmez hurriyet .com tr’yi açıp ilk işim yazını okumak oluyor, o kadar beğeniyorum ki.

Sen bizden birisin, kelimelerin, sıkıntıların hemen hemen bizlere benziyor. Büyük bir zevkle okuyorum köşeni, bu da bana gün boyunca çok iyi geliyor.

Ablacığım ne olur yardım et, elimden tut, yok mu hayırsever biri ya? Neden neden bu dünyaya fakir gelmişiz?

Suçumuz ne ki tek istediğim borçlarımı bitirip sadece geçinmek, kimseye muhtaç olmadan Rabbim kimseyi kimseye muhtaç etmesin, o kadar zor ki o kadar küçük düşüyorsun ki.

Şimdi o borcum olan abi telefonda bana neler neler söyledi o kadar ağladım ki, isyan ettim her şeye; fakirliğe, parasızlığa.

Ne olur bir çare bul derdime, ara konuşalım.

Seni kocaman öpüyorum Ayşe Abla yazılarınla da bizleri yalnız bırakma Allah senden razı olsun hoş çakal.

S.

CEVAP:Sevgili S., öyle ölmek istiyorum gibi lafları duymayayım bir daha ağzından. Herkesin türlü türlü derdi var, en ufak sorun da ölmek istiyorum diyip kaçmak da neyin nesi. Allah sağlık versin her sorun çözülür. Bak ne güzel çalışıp kendi paranı da kazanıyormuşsun.

Ailenden bu borçları gizlemekle hata yapıyorsun. Mutlaka onlarla da paylaş, en azından bu yükten kurtar kendini. Aileler kötü günde derdini paylaşmak için var. Başta kızsalar bile zamanla çözüm üretmene yardımcı olacaklardır, emin ol.

Okur dostlarımdan da yardım etmek isteyen olursa sana yönlendireceğim elbette.

Sevgiler.

………………..

PAYLAŞMAZSAM ÖLECEĞİM

Ben sizinle sıkıntımı paylaşmak istiyorum. Ben çocuklarımla yaşıyorum, 6 yıl önce boşandım. O kadar yalnızım ki bazen “neden yaşıyorum?” diyorum.

Meme kanseriyle savaşıyorum, çalışıyorum ama zor geçiniyorum. En son bir evlilik girişimim oldu ama hüsrana uğradım. “Neden karşıma iyi biri çıkmıyor?” diye kendime lanet ediyorum hep. Kimseye anlatamıyorum, harika çocuklarım var, onlar üzülsün istemiyorum ama bunu biriyle paylaşmazsam öleceğim.

Kadınları uyarmamız gerek Ayşe Hanım, herkese inanmasınlar ben akıllı sanırdım kendimi. Benim gibi kanser yaşamış biri tarafından hüsrana uğradım.

İnanın yaşadığım üzüntüyü anlatamam size, kalbim acıyor. Arada yazabilirim size değil mi? Kemer’e yolunuz düşerse Antalya’ya da lütfen ama lütfen beni unutmayın.

K.

CEVAP: Sevgili K., insan hasta olunca gerçekten çok daha hassas oluyor, seni gayet iyi anlıyorum. Yaşarken öyle hissetmiyor tabi insan ama kimse için fazla üzülmeye değmez. Kimse de bulunmaz Hint kumaşı değil. Evlenmeden bunu anlayıp kurtulduğundan için de şanslısın.

Önemli olan sen ve çocukların şu üç günlük dünyada. İnşallah yakında seni gerçekten seven ve kıymetini bilen biri de çıkar. Öpüyor ve acil şifalar diliyorum. Ne zaman istersen yaz bana ama öyle öleceğim falan demeden yaz. Yaşayacaksın, hem de inşallah çok uzun seneler.

………….

ÇARESİZİM

Ayşe Hanım,

Çok çaresiz bir durumdayken size yazmak geldi aklıma. “Son umudum” dedim kendime. Eğer o da olmazsa sonrasında ne olur, neler olur bilemiyorum, düşünemiyorum.

Ayşe Hanım üç kardeştik biz; iki kız, bir erkek. Erkek kardeşimizi 26 yaşında tüberkülozdan kaybettik. İki kız kardeş kaldık ve annemiz var.

İnsanın tüm hayatını altüst edecek olaylarla büyüdük. Babada alkol, kumar, şiddet, yokluk, taciz (iki kız kardeşe birden) mahkemeler, ifadeler, babanın beş yıl hapis hayatı, bu dönemde herkes tarafından dışlanma yokluk hat safhada…

Her şeye rağmen çalışıp ayakta duran, çocukları büyütüp okutmaya çalışan bir anne. Babanın hapis hayatından sonra tekrar onunla karşı karşıya gelme ve ondan uzak kalabilmek için verilen mücadele…

Bu yıllar zarfında okula da gidiyoruz. Ama ben lise birde okuldan ayrılmak zorunda kaldım, üç çocuk birden artık yürümüyordu.

Ben ayrıldım, işe girdim. Kız kardeşim S. Koleji’ni kazandı, yatılı okula gitti. Bu arada ben evlendim. Erkek kardeşim de üniversiteyi kazandı ama şehir dışıydı, annem yalnız kalacak diye gidemedi.

Bu dönemlerde de hastalığı baş gösterdi zaten. Sekiz senelik bir mücadeleden sonra onu kaybettik.

Sonrasında hayatımız hiçbir zaman eskisi gibi olmadı. Onu unutamadık. Okul bitince kız kardeşim de evlendi.

İkişer çocuğumuz oldu; bir kız, bir erkek. Ama evliliklerimizde de aradığımızı bulamadık. Bizi anlamayan, kaba saba, bencil insanlarla mücadele etmeye başladık.

Belki bizlerin sahipsizliğinden kaynaklanıyordu bu. Hayatta bir tek annemiz vardı. O da sağlam, güçlü kadındır. Ama erkekler kadının küçücük bir zayıflığını görse hemen bu durumu kendi çıkarı için kullanan yaratıklar.

Yıllarca kendimiz olma mücadelesi verdik. Her şeyi unutmaya çalıştık ama olmadı.

Kardeşim yirmi yıldan sonra evliliğini bitirdi. İşe başladı, çocuklarını da yanına aldı. Çocuklar okuyor. Ben destek olmaya çalıştım her anlamda.

Fakat bu olay beni de olumsuz etkiledi, zaten ben de evliliğimi yıllardır zoraki sürdürüyorum. Ben de bitirmeye karar verdim.

Bu kez annem; “Sakın sen de bunu yapma, beni öldürecek misiniz üzüntüden, zor da olsa devam ettireceksin” dedi. (bu arada ben yıllarca çalışıp emekli olmuştum ama tekrar işe geri döndüm.)

Fakat yıllardır bastırdığımız, bilinçaltına ittiğimiz olaylar artık yavaş yavaş geri gelmeye başladı, beni de kardeşimi de esir almaya başladı.

Unuttuk derken bizleri farklı şekilde hayattan hırs almaya veya doktorun dediği gibi kendimizi cezalandırmaya itti.

Kardeşim yirmi yıllık evliliği bitirdi, ben de bilinçsizce para harcamaya başladım ki kırk kuruşa kırk düğüm atan ben…

Deli gibi o karttan alıp ona veriyordum. Kartlar birikti, kredi çektim. Tekrar tekrar derken miktar büyüdü. Tüm bunları da ailemden hiç kimse bilmiyor.

Oğlum üniversite bitirdi, çalışıyor kızım şehir dışında üniversitede. Ben bu arada kardeşime ve çocuklara da yardım ediyorum.

Bir arkadaşım bendeki değişikliği fark etti (sürekli ondan borç istemeye başlamıştım) ve beni doktora gitmeye ikna etti. Doktorum bana bippolar bozukluk teşhisi koydu, duygu durum bozukluğu.

Yani her an her şeyi yapabilirmişim. “Hem kendini cezalandırmaya çalışıyorsun hem de geçmişten hırs alıyorsun” dedi.

Şimdi tedavi görüyorum ama şu an bir borç batağının içindeyim. Ailemden kimseyle de paylaşamıyorum

Zaten en başta eşim bir faciaya neden olabilir. Asla anlatamam anlamayacaktır.

Çocuklarıma da bu kaosu yaşatmak asla istemiyorum. Onları ümitsizliğe sürüklemek istemiyorum. Zaten bizim kavgalarımızdan dolayı onlar da huzursuz ve gerginler. Annemin ve kardeşimin de öğrenmelerini, kendilerini suçlu hissetmelerini istemiyorum.

Tamamen kendi kendimi çıkmaz bir yola sokmuşum, şimdi olayın bilincine varıyorum ama iş işten geçti. Bu olayı kimse öğrenmeden bir şekilde çözmem gerek.

Ne olur bana yardım edin. Aile içinde bir faciayı önlemiş olacaksınız. Herkes sadece yargılayacaktır, kimse sebeplerini düşünmeyecek sormayacaktır bile.

Hayatım zehir oldu, uyku uyuyamıyorum tamamen içe kapandım. Çıkmaza girip bir delilik yapmaktan korkuyorum. “İntihar belki çözüm olabilir” diyorum, “kredi borcu sigortalı, ölüm halinde silinecek, ben öldükten sonra da öğrenecekler ama yüz yüze gelmeyeceğim” diyorum.

Aldığım parayı tamamen borca yatırıyorum, kızıma para gönderemeyecek duruma geldim, borç alıp gönderiyorum ki asla onları riske atmazdım.

Her an ortaya çıkabilir ve ben çok kötü durumdayım, iş yerinde de bunalıyorum, işimi etkiliyor. Ne olur bana yardım edin. Toplam 25.000 TL borcum var, iki ayrı bankaya. Bana yardım edecek bir hayırsever vardır.

İnşallah bir faciayı önlemiş olacaksınız ve ömür boyu size dua edeceğim. Minnettar kalacağım.

N.

CEVAP: Yukarıda benzer bir eposta daha var. Borcum çok, ölmek istiyorum diyen. Ona da söylediğim gibi, Allah sağlık versin borçlar bir şekilde ödenir. Ancak ailenizden gizleyerek kendinizi ekstra bir yük yüklemeyin. Belki eşin o kadar ters karşılamayacak durumu ya da bir-iki gün kızacak ama sonra yardımcı olacak kızına para göndermen için. Her şeyi tek başına göğüslemeye çalışmak yorar insanı, yapmayın böyle.

Okur dostlarımdan da yardımcı olmak isteyen olursa sana yönlendireceğim. Sen de geçmişi unutmaya çalış, geleceğe sıkı sarıl, hayat gerçekten çok kısa.

Öpüyorum seni.

……….