Çin Denizi’nde bir Türk yelkeni

2008 Pekin Olimpiyatları’nda yarışan İçingir’in 2012 Londra Olimpiyatları’nda da ülkemizin gururu olmasını umuyorum.

>> Sörfe nasıl başladınız?

>> Adana’da doğdum büyüdüm. 10 yaşımdayken ailemle Bodrum’a tatile gelmiştik. O yıllarda sörf bilinmiyordu. Babam bir hafta sörf dersi aldı ve sonrasında hiç bırakmadı. Ben de 11 yaşımda sörfe başladım. 15 yaşımda yarışlara girmeye başladım ve hemen başarı elde etmeye başladım.

>> Başka bir iş yaptınız mı?

>> Hayır. Aslında Tarsus Amerikan Lisesi’ni bitirip windsurf spor bursuyla ABD’ye ekonomi okumaya gittim, sörfle de yoğun ilgilendim, 99’da Türkiye’ye döndüm. Çünkü hayalim olimpiyatlara gitmekti. Zaten federasyona başvurdum ve aynı yıl içinde olimpiyatlar için kalifiye sporcu olarak seçildim.

>> Amerika’da nerede sörf yaptınız?

>> Florida’da yaptım ama Hawaii de çok uygundu. Oradayken, ’96 Atlanta Olimpiyatları vardı ve dünyanın en iyi sörfçüleri antrenman yapıyordu. Ben de onlarla çalışma imkanı buldum, bu önemli bir deneyim oldu benim için. Bu sayede Türkiye’de windsörfü gerçek bir sporcu gibi yapan ilk ben oldum.

>> Bugüne kadar hangi dereceleri aldınız?

>> 16 yaşımda gençlerde Türkiye Şampiyonu oldum. 17 yaşımda büyüklerde Türkiye 2. oldum ve o zamandan beri her Türkiye Şampiyonası’nda derece aldım. 10 kez Türkiye Şampiyonu oldum ve 3 kez olimpiyatlara katıldım. 12 yıldır Türkiye’de olimpik sörfte rakibim yok.

Pekin’de hayal kırıklığı oldu

çünkü çok iddialı gitmiştim

>> Aslında sörf dendi mi akla gelen birçok isim var. Hatta sizinkini pek bilmiyorduk bile..

>> Haklısınız ama Türkiye’den olimpiyatlara gidecek kalifiyedeki tek sörf sporcusu benim. Dünya sıralamasında benden başka Türk sörfçü ilk 50’ye giremedi. Ben 6.lığa kadar yükseldim. Farklı sınıflarda başarılar oldu ama Türkiye’de olimpik ve profesyonel sınıflarda, yurt dışında başarı göstermiş benim dışımda sörfçü yok. Sınıfım olmamasına rağmen Alaçatı’da profesyonel sınıftaki Dünya Şampiyonası’nda 2006’da dünya 13. oldum. Bu da bu sınıfta Türkiye’nin en iyi derecesidir.

>> Olimpiyatlarda bugüne kadar hangi dereceleri aldınız?

>> İlk 2000 Sydney Olimpiyatları’na katıldım, derecem kötüydü. 2004’te Atina’da 11. olup en iyi derecemi aldım. 2008 Pekin’de ise 22. oldum. Aslında bu büyük hayal kırıklığı oldu, çünkü çok iddialı gitmiştim. Özellikle son 6 - 8 ay çok sıkı çalışmıştım. Ama eksiklerim varmış, belki çalışmalarımı son döneme çok sıkıştırdım. Bir de maalesef yarıştan bir gün önce malzememle ilgili büyük bir sorun yaşadım ve bilmeden bir kural hatası yaptım. Çok demoralize oldum ve büyük sıkıntı yaşadım. O gece uyumadan ve ertesi gün hiçbir şey yemeden yarışa çıktım. Benim için hiç iyi olmadı.

2008 Pekin Olimpiyatları’nda

Usain Bolt ile tanıştım

>> Pekin Olimpiyatları’nda nasıl bir ortam vardı?

>> Olimpiyatlarda 36 kişi yarışıyor. Bir haftada 10 yarışa katıldık. Bunların ortalamasıyla derecemiz belirlendi. Pekin’de bir aya yakın kaldım. Biz Qingdao’daki Yelken Olimpik Köyü’nde kaldık. Ayrıca 100 ve 200 metre rekoru kıran Usain Bolt gibi önemli sporcularla tanıştım.

>> Olimpiyatlara katılıp Türkiye’yi temsil etmek nasıl bir duygu?

>> Sporun tüm branşlarına bakarsanız Türkiye’den sadece 67 kişi olimpiyatlara katılma hakkı kazanmış. Sörfte bir tek ben bu hakkı elde ettim. Bu çok güzel tabii. Ama iki bayan sörfçümüz de Wild Card (federasyonun başvurusuyla gelişmekte olan ülkelere tanınan bir hak) ile olimpiyatlara katıldı. 2000’de eşim İlknur İçingir, 2008’de ise Sedef Köktentürk katıldı.

Olimpiyatlara hazırlanmak büyük finansman gerektiriyor

>> Dünya klasmanındaki diğer sporcular nasıl hazırlanıyorlar?

>> Her sporcunun kendi ülkesinden antrenman arkadaşı var. Olmayan birkaç ülke var biri de biziz. Birbirine yakın dereceleri olan sporcular birlikte çalışıp birbirlerini motive ediyorlar. Ben hem ailemi 11 ay bırakamıyorum hem de finansal olarak buna gücüm yetmiyor. Mart itibariyle bir Hollandalı antrenörle çalışmaya başladım. Birçok yanlışımı öğrendim. Alışkanlık olan bu hataları değiştirmeye çalışıyorum. Bu antrenör dünyanın en iyilerinden biri. Belki biraz ara verirsem taşlar yerine daha iyi oturacak.

>> Bütün bu çalışmalar için finansmanı nasıl sağlıyorsunuz?

>> Sponsorlarım, kulübüm Fenerbahçe ve federasyon destek oluyor. İlk başladığımda 50-60’lardayken sponsorların desteğiyle dünya 6.lığına kadar yükseldim. Benim başarımda çok büyük payları var. Mesela; Federasyon Dünya Şampiyonası sırasındaki 2-3 haftayı karşılıyor, 1-2 aylık kamp süresi içinse kulübüm ve sponsorlarım destek oluyor.

2012 Londra Olimpiyatlarına da katılacağım ama motivasyonumu geri kazanmalıyım

>> Bundan sonrası için planlarınız neler?

>> Yorulduğumu düşünüyorum. 33 yaşımdayım, üç olimpiyata katıldım. 1-2 sene ara vermeyi ve slalomda devam etmeyi düşünüyorum. Olimpiyatlardan döneli üç hafta oldu. Motivasyonumu geri kazanmak istiyorum. Olimpik seviyede spor çok zor ve yoğun. Fizikselin yanında psikolojik olarak da zor.

>> Bir daha olimpiyatlara katılmayacak mısınız yoksa?

>> 2012’de Londra Olimpiyatları var. Planlarımda katılmak var ama henüz belli değil. Katılmak istiyorum çünkü Türkiye’de olimpiyatlara katılacak başkası yok. Hatta 2 yıl öncesine kadar bu alanda çalışan 10-12 kişi de olimpik sınıfı bıraktı. Yani yetişen de yok.

>> İstanbul’dan taşınıp Alaçatı’ya yerleşmişsiniz. Burada hayat nasıl geçiyor?

>> 2002’den beri Alaçatı’da yaşıyoruz. Eşimle otel işletiyoruz. İlk geldiğimizde biraz çalışıp döneriz diyorduk şimdi ise 1- 2 hafta bile dayanamıyoruz İstanbul’a, kaçar gibi geri dönüyoruz. Artık buradan ayrılmayı düşünmüyoruz.

Profesyonel sörfü sadece zengin ülkeler yapabiliyor

>> Sörfte olimpik sınıf nasıl bir branş?

>> Bu sınıfta herkes standart, aynı malzemeyi kullanıyor. Hiçbir düzenleme yapılamıyor. Federasyonlar daha fazla destekliyor. Daha uzun bir yarış. Diğer branşlarda, mesela slalomda, yarış en fazla 8 dakika. Oysa olimpik sınıfta 35-40 dakika sürüyor, bu yüzden yüksek kondüsyon gerektiriyor. Daha fazla ülke bu branşla ilgileniyor, çünkü daha ucuz, devletler destekliyor. Olimpiyatlarda yer alan branş. Oysa profesyonel sörfü sadece zengin ülkeler yapabiliyor.

>> Olimpiyatlara nasıl hazırlandınız?

>> Aslında Alaçatı, hazırlanmak için çok uygun bir yer ama tek kişi olmak sorun yaratıyor. Benim seviyemde, dünyanın ilk 15’inde olabilecek bir antrenman arkadaşı bulabilsem Alaçatı harika çalışma yeri olurdu. Tek başına sadece kondüsyonumu koruyabiliyorum. O yüzden kendi seviyemde ya da daha iyi sporcularla çalışabilmek için farklı yerlere gidiyorum. Geçen sene 3 ay Yeni Zelanda Oakland’da kaldık. Dünya Şampiyonası da olduğundan iyi sporcular oradaydı. 2006’da Yeni Zelanda ve Avustralya’da, 2007’de Brezilya’da çalıştım. Kış sezonunda güney yarımküreye gidip, yüksek seviyedeki sporcularla buluşup çalışıyoruz.