Yeniden sarılabilmek için…

Sarılabilmeyi özledim…

Doyasıya sarılmayı…

Karıma, anama, kardeşlerime, çocuklarıma sarılmayı özledim…

Dostlarımla korkmadan oturmayı, sohbet etmeyi özledim…

Fenerbahçe golü attığında sarılmayı özledim!

“ Özlediysen eğer, yaşamayı seviyorsun” demektir!

Hem de sevdiklerinle birlikte yaşamayı seviyorsun, demektir!

O zaman yeniden sarılabilmek için sıkacağım dişimi…

Sıkacağız dişimizi…

Çıkmayacağım evden!

“Çıkabilirsin!”, diyecekleri zamana kadar çıkmayacağım!

Fenerbahçe sahaya çıkana kadar çıkmayacağım!

Yeniden sevdiklerime sarılabilmek için çıkmayacağım!

***

Biraz önce oğlum Gür, askerlik hizmetini tamamlayarak eve geldi.

Onu kışladan arkadaşları aldı…

Kapının önüne bir sandalye koyduk…

Kafamızda maske, elimizde eldiven, aramızda mesafe…

Sarılamadık…

Annesinin yaptığı dolmalar ve hazırladığımız bir iki küçük erzak ile evine karantinaya uğurladık onu…

Sarıp, sarmalamadan, koklayamadan…

Biliyorum birçoğunuz;

“Sen ne diyorsun Ateş kardeş! Biz hastaneye gönderdik, göremiyoruz… Biz tek başına toprağa verdik”, diyorsunuz…

---Ne diyeyim… Haklısınız…

Ateş düştüğü yeri kor ediyor…

***

Bugün bir maç yapıyoruz…

Bir yanda insanoğlu, diğer yanda bu lanet virüs…

Çok güçlüymüş gibi gözüküyor… Canlarımızı alıyor.

Hepimizi evimize tıkıyor…

Korkutuyor!

Aslında bir hiç! Bir zavallı!

Tek bir taktik ile oynuyor. Sadece bulaşıyor…

Kendi kendine bir adım bile atamıyor… Koşmayı bir yana bırakın yürüyemiyor bile…

Bizim sırtımıza binip seyahat edebiliyor.

Biz durursak, yok olacak!

Çok sinsi…

Adı üstünde virüs işte!

Bizi bizim alışkanlıklarımızla vuruyor…

Alışkanlıklarımızı bıraktığımız gün yok olacak!

Bitecek!

Biteceği günler çok yakın…

***

Yapacağımız tek iş bugün savunma yapmak.

Uzak durmak!

Bir yandan bütün bilim adamları çalışıyorlar.

Çok yakında hücum taktikleri gelişecek.

Aşısını bulacağız! İlacını bulacağız!

O zaman biz saldıracağız!

Onu Kolera gibi, Veba gibi yapacağız…

Tarihin derinliklerine gömeceğiz…

O güne kadar sabır!

Sıkacağım dişimi…

Çıkmayacağım evden!

“Çıkabilirsin”, diyecekleri zamana kadar çıkmayacağım!

Fenerbahçe sahaya çıkana kadar çıkmayacağım!

***

Siz de çıkmayın!

Siz çıkmayın ki, doktorlarımız çıkabilsin sokağa…

İşçilerimiz, hemşirelerimiz, market çalışanları çıksın sokağa…

Kıt kaynaklarımızı onlara seferber edelim!

Tüm sağlık hizmetimizi, maskemizi, koruyu hizmetlerimizi onlara sunabilelim!

Onları koruyabilelim!

***

Bizlerin hasta olmaya hakkı yok!

Bizlerin hastanede yatak işgal etmeye hakkı yok!

Hastanedeki son solunum cihazını sağlık çalışanları için ayıralım ki,

Koruyabilsinler bizi!

****

Bir daha ve daha büyük coşku ile sarılabilmek için yaşama…

Sarılabilmek için dostlara…

Sarılabilmek için tüm sevdiklerimize,

Sarılabilmek için tuttuğumuz takıma;

Evimizde kalacağız!

Onlar sahaya çıkana kadar biz çıkmayacağız!