Onurumuzsun sen bizim Kanarya…

Haklıdır.
Tedbirli olmasında yarar vardır.
Ama bu kadar tedbir, “bize fazla gelir!”
Biz taraftarız.
Gün bizim günümüzdür.
Sevinme ve sevincimizi paylaşma günüdür.

***

Benim için gecenin üç kahramanı vardı…

Aykut Kocaman:
--- Çeyrek finalde, bir İtalyan takımına pozisyon vermeden 90 dakika oynayabilen bir takım yarattığı için.
--- Bize çoğu zaman sıkıcı gelen kontrollü ve oyun disiplininden kopmadan oynamayı öğrettiği için.
--- Fiziği, kondisyonu, aritmetiği sevmeyen ülkemizde spor bilimini anlatmaya çalıştığı için.
--- Bizler, iyi oynarken gol yemeye, sonrada oyun disiplininden kopmaya alışkın bir ülkeyiz.
Kocaman ezberimizi bozuyor.
Bize de ona;
“İyi ki doğmuşun hocam” demek düşüyor.

***
Caner Erkin:

Dört gün önce, sahanın en fazla koşan ve sorumluluk alan oyuncusuyken, “günah keçisi” oldun.
Sorumluluk alan, toptan kaçmayan oyuncu pas hatası da yapar…
Sen de yaptın ve ıslıklanarak sahadan ayrıldın.
Bugün 70. dakikada oyun ortaya sıkışmışken girdin.
Girdiğin dakikadan itibaren takımı kanatlara yaydın.
Yine sorumluluk aldın ve bir anda takımın görüntüsünü değiştin.
Skoru değiştiren girişimlerin ikisi de senle başladı…
Benim gözümde geçen haftada alkışı hak etmiştin.
Yılmadın. Küsmedin.
Hak ettiğin alkışı, bu hafta taraftarından aldın.
Geçen hafta su şişesine attığın voleden sonra bu hafta seni, yine oyuna sokan hocana da benden alkış…

12. Adam:
Saracoğlu’nda 2008 yılını yaşar gibiydim…
Sabırla, homurdanmadan sonuna kadar takımlarının yanındaydılar…
Sahaya çekirdek kabuğu bile düşmedi.
UEFA’nın bize özgün(!)  kara kaplı kitabında cezaya girer mi bilmem ama
Maraton tribününün tamamını kaplayan Türk bayrağı muhteşemdi…

***
Adım adım, hep birlikte…
Bir yandan öğrenerek bir yandan kazanarak…
Zafere doğru gidiyoruz…
Bana; “son sözü Fenerbahçe söyleyecek” gibi geliyor…
Kanarya, gururumuz olmaya devam ediyor…
Bu yıl;
“Haklıyız Kazanacağız!”
Diye haykıracağız gibi geliyor…