Nöbet kızlarındı…

Buz gibi bir havada stadı doldurmuşlardı…
Duyduğum en iyi “İstiklal Marşını” okudular…
“Samanyolu ’da” hiç bu kadar güzel söylenmemişti…
Çok da şıktılar…
Hepsi sarı lacivert renklerle süslenmişlerdi…
Bu renk en çok onlara yakışmıştı…
Saracoğlu’da hiç bu kadar güzel olmamıştı…

***

Akhisar ve Hamza hoca; ligimizin rengi…
Keşke taca giden o topa; o tepkiyi göstermeseydi!
10 kişi ile bile savunmalarını önde kuruyorlar…
“Bozmaya” değil “futbol oynamaya” çalışıyorlar…
Bugün şansızlıklar Akhisar içindi…
Kısıtlı kadro, sakat oyuncularla sınırlı hale gelmişti…
10 kişi kalınca işleri daha da zorlaştı…
Oyuna sonradan giren Mustafa Aşan;
Sanırım hiç oynamayacağını düşünmüş ve göbek yapmıştı…
Nitekim, sonradan girdi ve erken çıktı…

***
Kuyt;
Ligimizin farklı bir portresi…
Benim idolüm…
Gençlerimize; “sporcu budur” diyebileceğimiz bir oyuncu…
Eşi, çocukları, ciddiyeti ve kalitesi…
Tam bir örnek…
Işıklar onun üstünde olmalı…
Golü attıktan sonra Alves ile olan ilişkisi…
Penaltıyı kaçırdıktan sonra;
Uçarak kafa ile Emenike’nin önüne bıraktığı top…
Defansta kafa ile kornere bıraktığı top…
Ve verdiği enerji…
Fenerbahçe’nin geleceğinde mutlak var olmalı…

***
Hakem Kalkavan;
Gencecik, pırıl pırıl…
Büyük ölçüde doğru kararlarla, kolay bir maç yönetti…
Ancak naçizane tavsiyem;
Bizim hakemlerimizin çoğunluğunda olan hatalardan arınmalı…
Maçın skorunu hiç düşünmemeli…
Kimin kaç kişi olduğu onu hiç ilgilendirmemeli…
Emenike’nin pozisyonu;
Penaltı ve kırmızı karttır…
Gösteremiyor…
“Çünkü Akhisar, 9 kişi kalacak…
İkinci kez penaltı vermiş olacak…
Skor zaten farklı…
Çok olacak!
Şimdi soruyorum Mete hocama;
O anda skor Fenerbahçe aleyhine olsa;
Bu pozisyona ne karar verirdin?
----Biliyorum cevabını.
Rakibin 9 kişi olması, benim de maç keyfimi kaçırır…
Ama ben, taraftar ruhlu bir yazarım…
Sen hakemsin…
Ve maalesef dengeleri düşünmeden kararını vermelisin…

***
Maçlara izlerken, dönen topu (ribaunt) kim alıyor?
Ona bakarım…
Bence maçı, o takım kazanır…
Mehmet Topal;
Basketbol da olsa ribaunt kralı olur…
Topal, benim bir başka kahramanım…
Sow, Emenike, Webo, Kuyt; dua etsinler…
Boşa sıkıyorlar…
Hiç mermileri bitmiyor…
Topal, sürekli cephane yetiştiriyor…
Hiç cephe gerisine dönmelerine fırsat vermeden…
“Kalın orada. Tabancaları ben doldururum. Yeter ki siz atın!” diyor…
Fazla gevşemesinler, her zaman Topal olmaz…
Olsa bile bu kadar formda olmaz!

***

Sonuç;
Kızlarımız 2011 yılında Manisa maçında “Vardiya bizde” demişlerdi…
Fenerbahçe tarihinin en anlamlı günlerinden biriydi…
Bugün bir kez daha anladık ki;
Müthişler!
Gözümüz arkada değil…
Ama bir daha kapatmayalım bu sahayı…
Bu akşam sahadan çok keyifli ayrıldılar…
Sanırım haftaya kombineyi geri almak çok zor olacak!

***

“Ahh şimdi Avrupa da olmak vardı”
Dedirtiyor bu takım…
2011 yılında aynı şeyi hissetmiştim…
Kısmet değilmiş…
Üzülmeyelim umutla bekleyelim…
Görecek güzel günler var daha…