Çayırda yaktığın Fener…

Sahaya geldi ve çocukları ile kucaklaştı…
Babalarına, başkanlarına veda ettiler…
Buğulu gözleri her şeyi anlatıyordu…
15 yıldır Türk sporuna verdikleri…
Ve O’na yapılanlar…
Bir kare fotoğraf çekildi…
100 sene sonra her şey unutulacak…
O kare, çocuklarımıza her şeyi anlatacak!

***

Sabah 6 da kuyruk görmeyeli, 30 yıl olmuştu…
5 kilometrelik kuyruk hiç görülmemişti…
“Yasak” dediler
Gördük…
• 150 bin kadın kuyruğa girdi…
• 50 bini bilet aldı…
• 100 bin Fenerli de Saraçoğlu’nun kaldırımlarına oturdu…

***
Bilmiyorlar;
Hasret, aşkı bitirmez…
Tam tersine depreştirir…
Başkanını, takımından ayırmak istediler…
Olmadı…
Kupanın alınacağı güne, “seyirci yasağı” koydular…
150.000 direnişçi kadın; “Biz buradayız” dediler…
Sevdalarından vazgeçiremediler…

***
3 Temmuz günü Fenerbahçe’nin elini kolunu bağladılar…
Karın içine gömdüler…
“Çıkarın beni buradan” diyeceğini sandılar…
Hastalanmadı… Ölmedi…
Farkında değillerdi…
1907 de doğan dedesi de; “Çelikliydi…”
Çocuk eskisinden daha güçlü…
Daha sağlam…
Çelik gibi…
3 Temmuz’da çeliğe su verildi…
Kırılabilir ama artık esnemez!

***
3 Temmuz’da yeniden yazıldı bu tarih…
Bir anda baktık ki kimse yokmuş meğer
Medyanın Fenerli olduğu kuyruklu bir yalanmış…
Doğru olan ise evinde inanan yüzbinlermiş…
İlk gün şok oldular…
Ertesi gün “inanmıyoruz!” dediler…
Sonra yürümeye başladılar…
İçlerinden avukatlar çıktı, yazanlar çıktı…
Yürümeye devam ediyorlar…
Yeniden yazdılar, Fenerbahçe tarihini…
O en saf yürekleriyle…
Yeniden közlediler, Papazın çayırında 1907 de yanan o ateşi…
Fenerbahçe, 100 yıl önce olduğu yerde duruyor…
Milli mücadelede neredeyse, bugün de orada duruyor…

***
Zor günler, kendi şairlerini edebiyatçılarını çıkarır…
Büyük destanlar, sıkıntılı günlerde çıkar…
En güzel besteler, adalet aranan günler de yapılır…
Bugün en güzel besteler çıktı ortaya…
Kıraç; “Ölümsüzsün Fenerbahçe” dedi
50 bin kişilik bileti; 150.000 kadın almak istedi…
4 Temmuz günü Fenerium mağazalarında çöp kalmamıştı…
Bugün kaldırım tribününde bile yer kalmadı…

***
Bugün 3 Temmuz...
Tarih yeniden yazılmaya başladı…
3 Temmuz kadrosundan 9 oyuncu:
Volkan Demirel,
Mert Günok,
Bekir İrtegün,
Gökhan Gönül,
Caner Erkin,
Emre Belözoğlu,
Cristian Baroni,
Selçuk Şahin,
Mehmet Topuz…
Ve para sayma görüntüleri bir türlü bulunamayan;
Emmanuel Emenike…

3 Temmuz’da; “En büyük delilimiz alın terimizdir” demişlerdi…
Bugün aynı forma ile üç yıl sonra bir kez daha kanıtladılar…
Onların, “Kramponlarınız tertemiz”…
“Temiz kramponlar” operasyonu ise (?)

***
Bu Fenerbahçe’nin, 28. Şampiyonluğu…
Resmi rakamlar, 19 diyor…
Siz inanmayın…
1959 yılından başlıyorlar saymaya…
Oysaki Türkiye Futbol Federasyonunu logosunda 1923 yazıyor…
Onlara göre Baba Hakkı yok…
Uçan kanarya Cihat Arman yaşamadı…
Efsane Gündüz Kılıç’ da yok…
Dedim ya;
1959 yılından başlamak; Kendi tarihimizi inkâr etmektir…

***

8 yılda dört büyük deprem yaşadı bu takım…
• 2006 yılında Denizli’de son maçta kaybedilen şampiyonluk…
• 2010 yılında Kadıköy’de son maçta kaybedilen şampiyonluk…
• 3 Temmuz…
• Ve 2012 de yarım puan ile kaybedilen şampiyonluk…
Yıkılmadı…
Belli ki 1000 yıl daha yıkılmayacak!
Çocuklarımız, torunlarımız, Fenerbahçeli olacak…
Biz çok sıkıntı çektik.
Belli ki onlar çekmeyecek…
Papazın çayırında 100 yıl önce yanan Fener, ülkeyi aydınlatacak!