Tavsiye üstüne tavsiye

Bir dizi: Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (Lemony Snicket’ten Talihsiz Serüvenler Dizisi)

Bir insan her hafta bu kadar dizi izler, bitirir ve paylaşır mı? demeyin. Benim olayım da bu. Resmen uykusuzluk pahasına, bazen elim ayağım kesilene kadar bu yeni yapımları izliyorum.

Bu dizi çok acayip. Değişik bir mizah anlayışı var. Hiç bir zaman kahkaha attırmıyor ama kendine hayran bırakıyor. How i met your mother – Annenizle nasıl tanıştım’ın starı, Neil Patrick Harris oyunculuk nedir, kılıktan kılığa nasıl girilir, dersini veriyor. Bu dizi sadece bunun için durdura durdura izlenir. Daha önce film versiyonunda Jim Carrey oynamıştı. Onun oynadığını oynamak cesaret ister. Tavsiyem olsun!

Bir belgesel: True Cost (Gerçek Bedel)

Bulup buluşturup seyredin lütfen. Tekstil sektöründe global oyuncuların üreticileri nasıl kullandığını, çocuk işçisinden, insanları üç otuz paraya, hangi şartlar altında çalıştırdıklarını anlatıyor.

Eskiden yaz sezonu, kış sezonu vardı. Şimdi daha çok alışverişi teşvik etmek için yılda 52 sezon değişiklik yapan dev markaların ardındaki çaresiz üreticileri ve işçilerinin çalışma şartlarını izleyin. Alışverişe bir başka gözle bakacaksınız!

Bir kitap: Sapiens

Daha yeni bir kitabı çıkmış olmasına rağmen (Homo Deus – Yarının Kısa Bir Tarihi), Yuvel Noah Harari’nin bundan önceki kitabını alıp okumayı tercih ettim.

Harari bir tarihçi. Benim de çok fazla ilgi alanımda olan; insanın Afrika’da bir canlı türü olarak işe başlamışken, neden ve nasıl ekolojik bir seri katile dönüştüğünü sorguluyor. Tabi evrim diye bir şey yok biliyorsunuz(!)

‘Eski ve fiziksel güç üstüne kurulu zamanları anlayabiliriz ama kadınlar üstün sosyal becerilere sahipken, neden çoğu toplum hala erkek egemen?’ diye soruyor. Sorularla ve beklemediğiniz cevaplarla dolu bir kitap. Harari’yi ve kitabı daha iyi tanımak ve anlamak için, ‘tüm zamanlar favori kanalım olan TED Talks’ videolarından kendisini izleyebilirsiniz.

Soru sorup, sorgulamayan bizden değildir!

Bir film: xXx Return of Xander Cage (Xander Cage’in Dönüşü)

Hep beğenip yazacak değiliz ya? Biraz da eleştirisel yaklaşalım yani. Haftada bin tane filme gidemiyorum. Bu hafta bunu seçmiştim.

Aynı Hızlı ve Öfkeli serisi gibi, neden izlendiği belli olmayan filmlerden biri. Fena para harcanmış, saymadım ama sanırım yüzlerce kişinin telef olduğu, para yatıralım – paranın dibini bulalım Hollywood işlerinden. Xander Cage nereye gittiydiyse, keşke oradan dönmeseymiş!

Vin Diesel tok sesiyle, tıknaz kaslarıyla, rol yapamayan haliyle, filmin süper anlamsız diyaloglarla dolu senaryosunda debeleniyor işte. Filme bir de IP Man filminin starı Donnie Yen’i koymamışlar mı? İki rol yapamayan, karşılıklı oynayamıyorlar! Lütfen ırkçılık gibi algılamayın, sadece kültürlerimiz çok farklı olduğu için bu şekilde söylüyorum, Çinli’nin Japon’un oyunu bana geçmiyor bir de...

Çok vaktiniz varsa(ama çok), kafayı boşaltmak istiyorsanız anca. Benden söylemesi!

Bir ses: Sena Şener

Bana çok yaşlandığımı anımsattığı için çok kızgınım kendisine gıyabında! Bir insan 18 yaşında, yani zorlasam çocuğum olabilecek yaşta olup, bu kadar eski ve puslu bir sese nasıl sahip olabilir?

Sonu benzemesin, dünyadaki rakipleri rahmetli Amy Winehouse ve Janis Joplin! Ben bu tiplere eski ruh diyorum.

Sena’nın sesi ve yorumu insanı ta iç organlarından etkiliyor. Ardı ardına dinliyorsun, tekrar başa alıyorsun, şaşırıyorsun, birileriyle paylaşıyorsun. Neredeyse her şarkıyı Sena söylesin istiyorsun!

Dünyada aşağı yukarı herkesin yorumladığı Amy Winehouse’ın Back to Black’ini bir de ondan dinleyin. Evrencan Gündüz ile birlikte bu şarkının herhalde en iyi cover’ını söylüyorlar. Sena’nın kendi çalıp söyledikleri de müthiş!

Sena bu memleketin gelecekte daha farklı bir yer olacağını düşündüren, ümit ettiren bir ses. İyi ki varsın Sena, takipteyiz!

*

Not: Bana Twitter, Facebook ve Instagram’dan ulaşabilirsiniz: @anlatanadam