Takım: 2 Yetenek: 1

Ama takım oyuncusu özellikleri yüz üzerinden 10’larda. Barça’da, Inter’de, Chelsea’de yedek kalışının nedeni de bu zaten. Trabzon takım olarak ileri doğru hareketlenirken, tek paslarla rakip savunmanın arkasına sarkarken, Beşiktaş hep Quaresma üzerinden oynadı. Rakip forvetlerin inanılmaz beceriksizliği ve Cenk’in müthiş kurtarışlarıyla yenik duruma da düşmedi. 2. yarının hemen başında Quaresma adamını geçip, basit oynamayı tercih etti. Almeida zorun zorunu yapıp golü atarken oyunun stratejisini tamamen değiştiriyordu.

Carvalhal şaşkındı

Futbolun doğrularını daha çok yapan taraf, yanlışlarıyla boğuşana karşı yenik durumdaydı. Carvalhal bile şaşkındı aslında. Ümidini kaybetmiş görünen Şenol Güneş oyuncularından bir geri dönüş beklentisinde değildi sanki.

Dolmabahçe’de. 1-0 yenik durumdaki Trabzonspor’un kadınları 61. dakika şovunu başlattı. Ortalık şenlik yerine döndü. Beşiktaş kadınları, “Burası İnönü, buradan çıkış yok” tezahüratlarına başladı.  Hep sağdan gelen Trabzonspor bu kez sola geçti. Tek paslar, Beşiktaş savnmasını oyundan düşürdü. Burak boş kaleye attığı gol sonrası soluğu annlerin, kızkardeşlerin, yengelerin, teyzelerin yanında aldı.

Artık dengeler tamamen Trabzonspor lehine bozulmuştu. Colman’ın golünden önce de, golünden sonra da inanılmaz fırsatlar harcadı konuk ekip. Simao, Edu, Pektemek jokerleri işe yaramadı. Çünkü iki savaşçı, Toraman ve Ernst, alınmış, iki etkisiz Ersan ile Necip sahada kalmıştı.

Güzel maçtı. Ama fazla dağınık maçtı. Bu maç 5-3, 6-3 bitebilirdi. Bu farkı yiyebilecek takımın Avrupa’daki tek temsilcimiz, atabilecek olanın elenirken iki maçta 6 yemiş takımımız olması düşündürdü beni. Yoksa tempo da, heyecan da üst düzeydeydi..