Sıcakta yağan yağmur!

Ben futbolu çok sevdim.. Adana’da 5 yaşında Adanaspor-Beşiktaş maçına götürdü babam beni.. Allah rahmet eylesin çok iyi Fenerbahçeli’ydi.. Onun mirasıdır o sevgi bana.. Hem futbol hem Fenerbahçelilik.. Küçücük bir çocukken mandalların üstüne futbolcu isimlerini yazar, maç yaptırırdım.. Radyodan dinlediğim maçları kaydeder, maçların kartlarını gollerini defterlerimde tutardım.. Senin adını, yaşını, cinsiyetini, tuttuğun takımı bilmiyorum.. Anlatacaklarım Fenerbahçe ile ilgili.. Fenerbahçelilik’le ilgili..
Büyüklüğü artar ve yükselir
Bir şeyi hiç unutma.. Fenerbahçe’nin büyüklüğü Galatasaray ve Beşiktaş’ın büyüklüğüyle artar, yükselir.. Karadeniz’in dalgalanmasıyla onur bulur, güçlenir.. Bir ayağı Anadolu’da bir ayağı Avrupa’dadır.. Fenerbahçelilik rekabetten hoşlanır ama asla ve asla “her yolu mübah saymak” değildir.. Aksine Olimpiyatlar’a en çok sporcu gönderen kulüp olmaktır.. Basketbolda, voleybolda, atletizmde, masa tenisinde dünya starları çıkarmaya soyunmaktır.. Salonlar, statlar yapmak, sponsorlarının gücüne güç katmaktır..
Fenerbahçeli olmak güçlü olmaktır.. Güçlü olduğunu göstermektir.. Bırakın futbolcuları, teknik adamları bir kenara; yüzlerce futbol kulübünün başkanlığını yapan isimlerin “çocukluğunun takımı” olmaktır.. Fenerbahçeli olmak halkın yanında olmaktır.. Onları sokağa dökmek, sevindirmektir.. “Beraber yürüdük biz bu yollarda.. Beraber ıslandık yağan yağmurda.. Şimdi sıra geldi şampiyonluğa..” dizelerini söyletmektir..
F.Bahçelilik saygı ve sevgi gerektirir.. Şampiyonluğu çok istemek, ama olmazsa kazanana saygı göstermektir.. F.Bahçelilik kültürdür, eğitimdir, okumaktır.. Sanatçıdır, siyasetçidir, eğiticimdir F.Bahçeli.. Sokaktaki simitçinin yüreğindeki ümittir, milletvekilinin yüreğindeki saflıktır, işadamının içindeki çocukluktur, tribündeki taraftarın haykırışıdır..
Alınteridir Fenerbahçelilik
F.Bahçelilik Türkiye’nin her yerinde, dünyanın her köşesinde olmaktır.. Nemrut Dağı’nda nöbet tutan Mehmet’in takımıdır o.. Tatvan’daki futbol okuluna giden küçük çocukların yaşam umududur.. New York’taki bir balonun görkemidir.. Şırnak’taki bir gecenin unutulmazlığıdır.. Bazen Buca’dır rakibin, bazen Inter, bazen Chelsea.. Arena’daki ilk galibiyetin mutluluğu, R.Carlos’un gelişi, Ortega’nın çalımları, Anelka’nın deparları, Oğuz’un İmparatorluğu, Aykut’un Kocaman’lığı, Rıdvan’ın Şeytan’lığı, Alex’in Krallığı’dır.. Alınteridir F.Bahçelilik.. 9 puan geriye düşse de bırakmamaktır, yılmamaktır.. 90. dakikada gol atmak, 3-0’dan maç çevirmek, her dalda farklı rakiple şampiyonluk mücadelesine girebilmektir.. Fenerbahçelilik zordur.. Acı çektirir.. Pendik olur, Malatya olur yıkar geçer seni, dibe vurdurur.. Rakiplerini çoğaltır, mutlu eder, birleştirir.. Fenerbahçelilik başka bir duyguya benzemeyen bir tatmindir, bağımlılık yapar, aşık eder.. O yüzden hep dipten yukarıya iter seni..  Ve hiçbir zaman unutma.. Fenerbahçelilik demokratlıktır.. İsteyen tutar, isteyen karşı durur bu sevgiye, bu tutkuya..Tıpkı çok sıcak bir havadan sonra yağan yağmura benzer.. Bazıları ıslanır, bazıları ıslanmaz..