Bir bedende iki ruh

Rakibe hiç pozisyon vermeden geçirilen 45 dakika. Fenerbahçe taraftarının gördükçe aklına 2-0’dan, 3-2 kaybedilen Bursa maçını, Trabzon’la oynanan şampiyonluk maçını akıllara getiren bir başka 45 dakika.

Top sürekli Mersin’de. Sağ kanattan, sol kanattan yapılan bindirmeler. Ortadan atılan paslar ve nihayet farkın bire indiği an.Sanki aynı bedende iki farklı ruha sahip bir takım Fenerbahçe. Bazen inanılmaz güzel ataklar, şutlar ve pozisyonlar yaşatıyor taraftarına. Bazen de en küçük baskı altında her top kalesinde tehlike oluyor.İlk yarıdaki o güzelliklerin altında yatan isim genellikle Alex oluyor. Stoch oluyor. Emre ya da Gökhan oluyor. Dünkü maçın özelinde Bienvenu sahne alıyor bazen. İkinci yarılardaki düşüşün en büyük nedeni ise Alex’in depar gücünün zayıflığı ve haftada üç maçı kaldıramayacak yapısı.Uç noktada Fenerbahçe’yi farka taşıyacak iki ismin Afrika Kupası’nda oynuyor olması.

Kafalardaki algı kötü

Sezer ve Özer gibi iki önemli yeteneğin bir türlü Fenerbahçe taraftarına kendisini kabul ettirememiş olması. Özer sahanın en çok koşan, en çok topa giden ismi belki de. Ama taraftarın kafasındaki algı maalesef kötü. Oysa topun son noktaya gitmesinde çoğu zaman iyi işler yapıyor. Onun kaybettiği topları diğer futbolcular kaybettiği zaman o kadar problem olmuyor.

Bienvenu önemli bir futbolcu. Tıpkı Deivid gibi sessiz sedasız geldi Fenerbahçe’ye. Önü açık. İleride çok daha iyi olacak. Fenerbahçe iki yıl sonra Avrupa’nın en büyük takımlarıyla boy ölçüşmeyi planlıyorsa Sow, Stoch, Dia, Serdar, Sezer, Özer, Caner, Bienvenu gibi isimleri desteklemeli. Onların yanına da Alex-Emre karışımı bir oyuncu almalı. Roberto Carlos’u, Ortega’yı transfer ettiği gibi o pozisyona Alex’i, Emre’yi aratmayacak bir oyun kurucu bulmalı. O isim bulunursa bu takım gerçek hedefine yönelir.

Mersin İY, ilk yarıda “Bank Asya 1.Lig’de tutunamaz” görüntüsü çizdi. İkinci yarıda tıpkı Mersin’deki maçta olduğu gibi yüreklerini ortaya koydular ama bir türlü beraberlik golünü atamadılar. Yedikleri ilk gol de ofsayttı.