30 saniye!

İlk yarının sonunda yüzde yüzlük bir gol kaçırıp soyunma odasına iki farklı galip gitme şansını kullanamadılar. Alex’in beraberlik golünden 30 saniye önce boş kaleye atamadıkları golle de maçın gidişini belirlediler. Yine de iyi, yürekli ve kaliteli futbolları için bir futbolsever için teşekkür etmek gerek Sivasspor’a. Bulundukları yerin hakkını verdiler.
Emre orta saha oyuncusu. Olmadığı zaman sıkıntı öne de arkaya da yansıyor. İki gol atması müthiş performans. Biraz da takımın ateşleyicisi. O yokken takım ağlamayan bebek gibi.

Sow’un asisti önemliydi

Ve Alex. İki golü de güzeldi. Ama daha güzel olan gayretiydi, çalışkanlığıydı. Sevindim. Sezon başından beri sürdürdüğü ‘takımdan ayrı düz koşudan’ döndüğü için. Sanırım o da play-off’u hedef seçmiş kendine. Sow hakkında fazla yoruma gerek olmayan bir oyuncu. Akıllı, teknik, çabuk. Uyum sürecini atlatması açısından asisti çok önemliydi. Dia ise hala yorgun.
Cristian’ı tebrik etmeden geçmeyelim. Müthiş oynadı. Emre ile birlikte Alex’e iyi top taşıdılar. Yazı biterken asla bir şeyi unutmadığımı belirteyim. Bu yazı bu maçın yazısı. Ama bu yıldızların bu formu bu skorun karşılığı olmayabilirdi. Sivasspor üçüncü golü bulsa işler çok değişebilir, binlerce kadın ve çocuğun kahramanları sahayı alkışlarla; ama başları önde ve Galatasaray’ın 9 puan gerisine düşmüş olarak terk edebilirlerdi.