Zamanla geçiyormuş demokrasi kıskançlığı

Onu esen vesayet yelinden, uçan haşhaşi kuşundan bile kıskanırdı.

Kıskançlık türleri üzerine eğlenceli bir kitap okuyorum. Adı “Edebiyatta Sanatta ve Popüler Kültürde Kıskançlık”. Yazarı Peter Toohey.

Her kıskançlığı anlatıyor bize ama ‘demokrasi kıskançlığı’ kavramından bihaber. O da literatüre naçizane benden bir katkı olsun.

***

Cinsel kıskançlığın cinnete varan krizlerine 3. sayfa haberlerinden aşinayız. Faciayla bitiyor.

Tedavisi, tıbbın hâlâ üstünde çalıştığı bir konu. Sadece eğitim ve terapiyle düzeltilmesi imkânsız. Genlerimizde kodlanan bir içgüdü. Çocukluktan daha gerilere inmeyi gerektiriyor.

Ayrıca cinsel kıskançlığı öldürmenin, cinsel çekim ve aşkı da öldürüp öldürmeyeceği tartışmaya açık. En fazla marazi türlerinin iyileştirilmesi, patolojik olanlarının ıslahı konuşulabilir.

Yazar kıskançlığı da belalı bir tür. Hemingway’in, 1920’lerde Paris’te Dingo Bar’da birlikte takılmakla övündüğü Fitzgerald hakkında sonradan yazdıkları mesela. Hayranlık duyarak över gibi yaparken acımasızca aşağılayan bir metin. Bırakın kalemini, erkekliğiyle dahi kafa buluyor. Belaltı iğnelemelerle, maço dokundurmalarla dolu.

Edebi kıskançlık suikastlarından kaçınmanın da yolu yok. Edebiyatın iki devi arasında bile yaşansa, iki tarafı da kurbanlaştırıyor. Allah kıskançlık nöbeti tutan, komplekslerinin esiri narsist kalemşorların şerrinden korusun.

***

Bir de kariyer kıskançlığı var. Pençesine düşene çatmayagörün. Kazara kışkırtmanız halinde, işyerinde üstlerinizin hışmına uğramanız kaçınılmaz. Ancak dikkat çekmeden, öne çıkmadan, profili vasat tutararak arkadaşlarınızın ihtiras krizlerinden yırtabilirsiniz.

Para kıskançlığı ise en budalaca olanıdır. Gösteriş merakınız yoksa, göze sokmuyorsanız, zenginliği teşhirden tuhaf bir haz almıyorsanız, hava basmak size sapıkça bir zevk vermiyorsa, kem nazarlardan, haset dolu bakışlardan sakınmanız pekâlâ olası. Boşa tasalanmayın.

Fakat güç kıskançlığı, kıskançlıkların en tehlikelisi. Bundan korkacaksınız. Paylaşmayı sevmez, mutlak iktidar ister. Şerik, ortak kabul etmez. Zapturapta gelmez, denetlenmekten hoşlanmaz. Ya bununla ya da demokrasiyle yaşamayı öğreneceksiniz, birinden biri.

***

Ve demokratik siyaset kıskançlığı...

İşte bu kıskançlık çeşidi, zamanla geçebiliyormuş. Hiç çekinmenize, korkmanıza, derman aramanıza gerek yok. Kıskançlıkların en zayıfı, en hercaisi, en gelip geçicisi bile diyebiliriz. Uğruyor, şöyle bir yoklayıp gidiyor. Gençlik hülyaları, mevsimlik hevesler gibi.

Başbakan Davutoğlu’na, görevi bırakmaya sürüklenirken bir medya operasyonu çekildi.

İsimsiz, imzasız bir dosya internette yayınlandı. Twitter’da köpürte köpürte yayarak sahip çıkanlarla birlikte saldırı, organize bir görüntü aldı.

Davutoğlu yalan dolan ve çarpıtmalarla karalanıyor, gözden düşürülmek isteniyor, uçuk kaçık, deli saçması iftiralarla hedefleştiriliyordu.

AK Parti Sözcüsü Ömer Çelik, gecikmeli de olsa bir tepki verdi.

“Sosyal medyada birtakım örgütlü, kendilerine dosya diyen gruplar”ı işaret etti. “Hiç kimse kendi kendine bir gruplaşma yaratarak AK Parti adına konuşamaz, bizi temsil edemez” dedi.

Fakat had bildirmekle, bu tür vesayet girişimlerine karşı olduklarını belirtmekle, kınamakla kaldı.

Paralel örgütlenmeler, korsan gruplaşmalar, partileri adına güç ve temsil yetkisi kullanacak. İktidarları adına konuşacak, sağa sula bulaşacak, raconlar kesecek. Ve kınanmakla kurtaracaklar.

Eskiden olsa böyle mi bırakırdı AK Parti? Partilerini hedef alan bir siyasi suikastı, karanlıkta ve faili meçhul mü koyardı?

Sadece yöntemlerini ahlaken kirli ve gayrimeşru ilan etmekle mi kalırdı?

Hukuken yargılanması gereken bir suç işlediklerini söylemez miydi?

Hesap sormaz mıydı, hâlâ saklanan bu neo-haşhaşi kumpasçıları kulaklarından tutup yargı önüne çıkarmaz mıydı?

Siyasete antidemokratik hiçbir müdahaleye eyvallah etmemiş bir parti.

Siyaseti dizayn etmeye yeltenen kayıt dışı aktörlerin daima karşısına dikilmiş bir parti.

Demokratik siyaset üstünde vesayet kurmaya dönük her girişime kök söktürmüş bir parti.

Andıç siteleriyle, psikolojik harekâtlarla, algı operasyonlarıyla, siyaset mühendislikleriyle çarpışarak gelmiş, hepsini alt etmiş bir parti.

Zamanla azala azala geçiyor demek ki demokratik siyaset kıskançlığı. Yoksa elinden ucuz kurtulabilir miydi bu operasyoncular?