Hırtlaştırmayan dilimiz bin yaşasın

Siyaset hızla 'sokak ağzı'na teslim oluyor.

Ve kitleler, bu hırtlaşmayı harbileşme, sahicileşme diye satın alıyor. Farkında olmadan 'budala'laştırıldıklarını anlamıyorlar.

SOKMA AKIL, 8 ADIM GİDİYOR

Konuşma seviyesi aşağı çekildikçe, akıl da körelip basitleşiyor. Çocukların bile kanmayacağı uydurulmuş ya da çarptırılmış gerçeklere kolayca inandırılıyor kalabalıklar.

Hatta gerçeği olandan farklı gösteren algı oyunlarıyla tercihleri yönlendiriliyor, iradeleri şekillendiriliyor.

Sonra da gerçeklikten kopup düpedüz 'yalana hapsolma'yı seçebiliyorlar.

İllüzyonu gerçek sanmak gibi 'deli gömlekleri'ni giymeye razı olabiliyorlar.

OTORİTE GÜÇLENDİKÇE TOPLUMUN İDRAKİ ZAYIFLIYOR

Trump'ı seçerken teröristlere ders verdiklerini...Duterte'yi desteklerken mafya haydutlarıyla kozlarını paylaştıklarını...Kim Jong Un'u alkışlarken dünyadaki bütün kötülüklerin müsebbibi 'büyük şeytan'a kafa tuttuklarını sanıyorlar.

Kesin inançlı ama aslında neyin peşine takıldığını tam bilmeyen bilinçsiz oy makinelerine dönüştürülüyorlar.

Halbuki gerçek göründüğü gibi değil, doğru bildiklerinin içyüzü başka...

ALDATICI GÖRÜNTÜ, YANILTICI PROPAGANDA

Irkçı nefret söylemleriyle terörü yeneceklerini zannederken aslında terörün ekmeğine yağ sürdüklerini akledemiyorlar.

Kanunsuzluk, kuralsızlık ve keyfi yöntemlerle mafyadan kurtulacaklarını düşünürken...Aslında devleti haydutlaştırıp mafyalaştırdıklarını kavrayamıyorlar.

Kafa tutma tavrıyla şeytanı def edeceklerine inanırken...Aslında bütün kötülükleri davet ettiklerini, belaları üstlerine çektiklerini göremiyorlar.

Hırtlaşma, aklı kıtlaştırıp fukaralaştırıyor, kabalaştırıp sefilleştiriyor.

Kollektif beyin, kin ve nefret duygularını köpürten tahrik yağmurlarında yıkanıyor. Galeyan ve dolduruşlarla da hipnotize edilip yönetiliyor.

BİLİNÇ KAYBI DEĞİL, BİLİNÇ KAYMASI

Düşman çatlatma güdüsüyle, had bildirme coşkusuyla, kahretme hırsıyla, intikam öfkesiyle, rövanş alma motivasyonuyla hareket etmeleri isteniyor.

Ve hırtlığı kabul ettikleri ölçüde de bu sağlanıyor, bilinçleri kaydırılıyor.

Tabi oldukları kafa itirazı, sorgulanmayı, entelektüel donanımı, kültürel derinliği, gelişkin zihni ve analitik zekayı sevmiyor.

İkna edilmeyi talep ediyor çünkü sofistike vatandaş, körü körüne inandırılamıyor.

 
HIRTLAŞTIRILMIŞ CENGAVERLER EMRE TALİPTİR, İKNAYA DEĞİL

Devlet erkleri, toplumdaki ikna talebini uyutmak, mümkünse ezmek ve yok etmek istiyor.

Hırtlıklarla yönetilmeyi onayladıkları ölçüde de hırtlaşıyor toplumlar.

Kaybetmek veya kazanmaya şartlandırılmış, paranoya ve korkularla güdülen emir kullarına dönüşüyorlar.

Artık sadece etrafını saran düşmandan korunmak ve onu alt etmek için oy veren, savaştan savaşa koşturulmaya amade, itaate ayarlı, kurulmuş birer militan taraftar oluyorlar.

BİZDE DE TEŞVİK GÖRÜYOR MU?

Otorite, hırtlığı ödüllendirerek özendirir, baş tacı eder.

Peki dünya hırtlaşırken bu salgın bize sirayet etmiyorsa aklımızı ne koruyor?

Cevabı, Türkiye Günlüğü dergisinin son sayısındaki bir makalede galiba.

Başlığı, "Devlet Kelimesi Üzerine Bir Deneme".  Yazan Prof. Kemal Gözler'. İddiası özetle şu...

 'Devlet', kelime anlamıyla 'tedavül eden' yani 'elden ele geçen şey' demektir.

'Devlet' tedavül eder, batı dillerindeki 'state' ise sabit kalır, değişmez ve durağandır.

Devlet, altın bir top gibi elden ele geçen nüfuz ve iktidardır.

DİL ZİHNİYETİMİZDE Mİ VAR, GENLERİMİZE Mİ SİNMİŞ?

'Devlet' kelimesinin kullanıldığı toplumlarda...İtibar ve servet, çalışmaya değil, devleti ele geçirmeye bağlı.

Devletin el değiştirmesiyle, itibar ve servet de el değiştiriyor.

 İnsanlar da mesailerini devleti ele geçirmek veya ele geçirenlere yakın olmak için harcamaya başlıyor.

 Ekonomik, bilimsel, kültürel, edebî ve sanatsal değer üretmek para etmiyor. O zaman da toplum yerinde sayıyor.

Prof. Gözler'in tezi böyle...

AKLIMIZA MUKAYYET OLAN ‘DEVLET’ TECRÜBESİ

 Hırtlaşma, her yerde devletten geçinmeye alıştırıyor. Otoriteye bağımlı, muhtaç ve mahkum kılıyor toplumu.

Neyse ki bizde 'devlet' sabit ve donuk anlamına gelmiyor, oynak bir güç.

Devridaim halinde el değiştiren bir şey.

Onun için dilde istikrar getirmiyor. El değiştirmelerle birlikte sırtını güce dayayanlar da yer değiştiriyor.

Öyleyse... Dilimize hakim olmasak bile...Kafamızın arkasındaki bu 'gün gelir devran döner' tarih şuuru sayesinde... Hırtlaşma bizde maya tutmaz diyemez miyiz?