Yarı zamanlı başkanlık Tam zamanlı başkanlık

“İstanbul’u ihmal etti.”

*

Bu eleştiriyi yapanlar, ihmalden neyi kastettiklerini şöyle anlatıyorlar:

*

Kendini İstanbul’a adamadı. / Gözü ilk günden itibaren hep Cumhurbaşkanlığı’nda oldu. / İstanbul’u kişisel kariyer planında bir basamak haline getirmeye çalıştı. / Cumhurbaşkanı adaylığı kulisleri yaptı. / Cumhurbaşkanlığı adaylığı olmayınca Cumhurbaşkanı Yardımcılığı’na fit oldu. / Belediye işlerini bırakıp şehir şehir gezerek mitingler yaptı. / Seçim gecesi “Aramızda kalsın, biz kazandık” türü latifelere imza attı. / Seçimden sonra CHP’nin kurultaylarını tasarlamaya çalıştı.

*

Cumhurbaşkanı Erdoğan da işte bunlara gönderme yaparak şöyle bir şey söyledi:

*

“Yarı zamanlı belediye başkanlığı yapılmaz.”

*

Erdoğan’ın bu sözüne cevap, Ekrem İmamoğlu’ndan gelmedi.

İmamoğlu sustu.

Onun yerine İmamoğlu yandaşı gazeteciler konuştu.

*

Sanki Cumhurbaşkanı Erdoğan, Ekrem İmamoğlu’nun yıl içinde kullandığı izin günlerinin çetelesini tutmuş, izin yaptığı günlerin çok olduğunu görmüş ve buradan yola çıkarak “Yarı zamanlı belediye başkanlığı yapılmaz” demiş gibi...

Şöyle dediler İmamoğlu yandaşı gazeteciler:

*

“Biz 90’lı yılların tozlu arşivlerine daldık. Tayyip Erdoğan’ın İstanbul Belediye Başkanlığı yaparken kullandığı izin günlerini hesapladık. Sonuç: Erdoğan, İmamoğlu’ndan daha fazla izin kullanmış.”

*

Oysa “tam zamanlı / yarı zamanlı” saptamasının izin günleri çetelesiyle uzaktan yakından bir ilgisi yoktur.

*

Tam zamanlı belediye başkanlığından kasıt:

Mutlak konsantrasyondur. Mutlak adanmışlıktır. Mutlak odaklanmadır.

*

Yarı zamanlı belediye başkanlığından kasıt ise:

İlgi dağınıklığıdır. Bir türlü konsantre olamamadır. Gözü başka yerde olmadır.

*

Erdoğan’a bir yanıt verilecekse adanmışlık üzerinden verilmeli.

Belediye başkanlığı mesai saatleriyle, izin günleriyle, işe geliş gidiş saatleriyle ölçülebilecek bir makam değildir.

Adanmışlık, konsantrasyon, odaklanma üzerinden ölçülebilecek bir makamdır.

ERDOĞAN’IN İZİN GÜNLERİ

TAYYİP Erdoğan’ın İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı dönemini dün gibi hatırlıyorum.

*

Dışlanmış durumdaydı. Tam bir kuşatma altındaydı. Seçildiği ilk gün, devletin televizyonunda korku pompalayan haberler yapılıyordu. “Başı açık kadınlara kezzap atıyorlar, başı açık kadınları otobüslerden atıyorlar” falan diye yalan haberler yayılıyordu sağda solda.

*

Rejim: Erdoğan’a karşıydı. Medya: Erdoğan’a karşıydı. Asker: Erdoğan’a karşıydı. Bürokrasi: Erdoğan’a karşıydı. Hükümet: Erdoğan’a karşıydı. İş dünyası: Erdoğan’a karşıydı.

Öyle böyle değil ha! Ölümüne karşıydı hepsi.

Yeni İETT otobüslerinin hizmete girişi töreni. - Terkos-İkitelli İsale Hattı temel atma töreni. - Beykoz Otağtepe açılış töreni.

*

Hapisle korkutmuyorlardı Erdoğan’ı. Doğrudan hapse atıyorlardı. Görev süresini tamamlayamadan hapse girdi Erdoğan.

*

Kaptan Paşa Deniz Otobüsü’nün hizmete sokulma töreni.

Erdoğan, İstanbul için ne yaptıysa işte bu koşullar altında yaptı.

Kapanmış kapılara rağmen. Daraltılmış alanlara rağmen. Kısıtlanmış kaynaklara rağmen. Müthiş engellemelere rağmen.

Ve bir kez olsun, “Engelliyorlar, hizmet yapamıyorum” demeden.

*

Peki ne yaptı İstanbul’a Erdoğan?

Taksim-Yenikapı metro hattı temel atma töreni.

*

Sadece şu kadarını söyleyeyim:

Erdoğan, İstanbul’a öyle şeyler yaptı ki yaptıklarının etkisiyle girdiği ilk seçimde tek başına iktidar oldu.

Erdoğan’ın siyasetteki yükselişinde İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı dönemindeki icraatının katkısını en başa yazmak gerekir.

*

Diyarbakır Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde yargılanırken.

İsterse 365 günün 365 gününde resmî izin yapmış olsun...

Erdoğan’ın kişisel tarihinde belediye başkanlığı süreci, baştan sona bir adanmışlık sürecidir.