Özgür Özel, Yılmaz Özdil ve bidon kafa

Seçimi kaybedince seçmene hakaret etmenin sembol ifadesidir.

*

Olay hep şöyle olmuştur:

*

Seçim kaybedilir. Kendisini seçimi kaybedenlerin sözcüsü pozisyonuna getiren sözde gazeteci, seçimin kaybedildiği andan itibaren başlar saydırmaya.

- “Bunlar bidon kafa” der.

- “Bunlar makarnacı” der.

- “Bunlar yüz gram kömüre oyunu satar” der.

-  Aşağıladıkça aşağılar.

- Hakaret ettikçe hakaret eder.

*

Bu bir döngüdür:

*

Seçimi kaybet. Seçmene hakaret et. Rahatla. Kaybedenleri rahatlat. / Seçimi kaybet. Seçmene hakaret et. Rahatla. Kaybedenleri rahatlat. / Seçimi kaybet. Seçmene hakaret et. Rahatla. Seçimi kaybedenleri rahatlat.

*

CHP, yıllarca işte bu kahrolası döngünün içine sıkışıp kalmıştı.

Bir türlü çıkamıyordu buradan.

Son yerel seçim, CHP’ye bu berbat döngüden kurtulmak için şahane bir fırsat sundu.

*

CHP Lideri Özgür Özel, bu fırsatın kıymetini çok iyi biliyor.

- “Ben oy alamayınca seçmeni suçlamayacağım” diyor.

- “Ben oy alamayınca benim hatam nerede diyeceğim” diyor.

- “Seçmen aşağılamasından uzak duracağım” diyor.

- “Bidon kafa falan artık çöp oldu” diyor.

*

“Bidon kafa” aşağılamasının sahibi olan Yılmaz Özdil, buna sinirlenmesin de ne yapsın?

GAZETECİ İLE SİYASETÇİ KAVGASINA NASIL BAKMALI

SİYASETÇİ dediğin...

Politika belirler. / Temas kurar. / Görüşür. / Risk alır. / Halkın nabzını sürekli ölçer. / Seçimi hedefler. / Makul çoğunluğun gönlünü kazanmak ister. / Kendisine oy vermeyenlerin oyunu almaya çabalar.

*

Gazeteci dediğin ise...

İzler, aktarır. / Bakar, analiz eder. / Görür, yorumlar / Bazen olumlu yorumlar / Bazen olumsuz yorumlar. / Seçmene karşı hiçbir sorumluluğu yoktur. / Oylamaya girmez. / Sandıktan çıkmaz. / 

*

Siyasetçi...

Olayın öznesidir, aktörüdür.

*

Gazeteci...

Olayın nesnesidir, aktörü değildir.

*

Bir gazeteci, rolünü abartmaya başladığı anda...

- Siyasetçiyle dişe diş polemiğe başlar.

- Siyasetçiyle bir siyasetçi gibi dalaşır.

- Siyasetçiyle kendisini aynı kefeye koyar.

- Siyasetçinin rakibi gibi davranır.

- Siyasetçiyi takıntı haline getirir.

*

Örnek olay olarak bakınız:

Son anda ortaya çıkan...

Yılmaz Özdil / Özgür Özel kavgası.

*

Bu kavgada şöyle bir dengesizlik var:

*

CHP kaybettiğinde hepimiz tek sorumlu olarak kimi görürüz?

Tabii ki Özgür Özel’i.

Sorgulanacak olan odur.

Eleştirilecek olan odur.

Muhatap alınacak olan odur.

Yenilginin sahibi olacak olan odur.

Üzerine gidilecek olan odur.

*

Peki ya Yılmaz Özdil?

CHP kaybettiğinde Yılmaz Özdil, bu kayıpta en küçük bir sorumluluk alıyor mu, aldı mı, alacak mı?

Tabii ki almıyor, tabii ki almadı, tabii ki almayacak.

Yine “Bidon kafa” diyecek, yine CHP kitlesinden bir iki şak şak alacak ve yine yoluna bakacak.

*

Bu zamana kadar yaşananlardan çıkan sonuç şudur:

CHP kaybetse de Yılmaz Özdil hep kazanıyor, CHP kazansa da Yılmaz Özdil hep kazanıyor.

“Kasa” her durumda kazanıyor yani.

GÖRÜNCE ANINDA GEÇTİĞİM ŞEYLER

- Twitter’da işleri güçleri inançları sorgulamak olan, ancak bu şekilde huzur bulan ateistlerin yaptığı paylaşımlar.

*

- FETÖ’cülerin kendi aralarında yaptıkları iç tartışmalarla ilgili yaptıkları o sıkıcı, o bıktırıcı ve o upuzun videolar.

BENİM EN İYİ 10 TÜRK ROMANIM


SOSYAL medyada yıllar önce yapılmış bir soruşturmanın sonuçları dolaşıyor. Aziz Nesin, Sevda Şener, Turgut Uyar, Metin Erksan, Yaşar Kemal gibi isimlerden “Başlangıçtan günümüze en iyi 10 Türk romanı” listesi istemişler. Her isim kendi listesini hazırlayıp sunmuş. Benim de bir listem var. Takdim ediyorum:

- BİR: Cevdet Bey ve Oğulları / Orhan Pamuk

- İKİ: Saatleri Ayarlama Enstitüsü / Ahmet Hamdi Tanpınar

- ÜÇ: Yaban / Yakup Kadri Karaosmanoğlu

- DÖRT: Yeşil Gece / Reşat Nuri Güntekin

- BEŞ: Tutunamayanlar / Oğuz Atay

- ALTI: Bereketli Topraklar Üzerinde / Orhan Kemal

- YEDİ: Anayurt Oteli / Yusuf Atılgan

- SEKİZ: Bozkırdaki Çekirdek / Kemal Tahir

- DOKUZ: İnce Memed / Yaşar Kemal

- ON: Ayaşlı ile Kiracıları / Memduh Şevket Esendal