Narin soruşturmasında çok yanlış bir iletişim

- Cinayetin nedeni nedir? Bilmiyoruz.

- Amca katil mi azmettirici mi? Bilmiyoruz.

- Aile işin neresinde? Bilmiyoruz.

- Herkes neden sustu? Bilmiyoruz.

* 

Hepsi muamma. Hepsi karanlıkta.

* 

Soruşturmayı yürütenler olayın ne kadarını aydınlattılar, bu soruların hangilerinin cevaplarını buldular, bugün itibariyle ellerindeki bulgular neler?

* 

Bilmiyoruz. Bunu da bilmiyoruz.

* 

Çünkü tam o noktada çelikten bir duvar çıkıyor karşımıza.

Soruşturma tam bir gizlilik içinde yürütülüyor.

Yetkililer karar almışlar:

Ser verip sır vermek yok.

Basına, kamuoyuna tek bir kelime bile söylemiyorlar.

*

Oysa soruşturmada izlenen bu yöntem, sorunlara, arızalara, hatta tehlikelere yol açıyor.

Herkes dedektif oldu.

Herkes hayal gücünü kullanıyor.

* 

Soruşturmada izlenen aşırı gizlilik...

- Dedikoduları arttırıyor.

* Olmayacak senaryoların yazılmasına yol açıyor.

- Irkçılığı bile körüklüyor.

- Olası masumların da töhmet altında kalmasına neden oluyor.

* 

Şu an geldiğimiz nokta şunu göstermiştir ki:

* 

Bu soruşturmanın biraz şeffaflaşmaya ihtiyacı var.

Artık farklı bir iletişim yönteminin denenmesi gerekiyor.

ŞU ÜÇ YOLDAN BİRİ

Bir cinayet soruşturmasında şu üç iletişim yolundan biri izlenir:

* 

- BİR: Kanıtlanmış kanıtlanmamış her türlü bilgi toplumun üzerine boca edilir. Her kafadan bir ses çıkar. Beceriksiz bir soruşturma izlenimi verilir.

* 

- İKİ: Bütün kapılar kapatılır, tek kelime bile söylenmez. Hiçbir bilgi verilmez. Böylece her türlü senaryonun yazılmasına, dedikodunun üretilmesine zemin hazırlanır.

* 

- ÜÇ: Soruşturmanın sağlıklı yürütülmesi açısından sakınca doğurmayacak bilgiler toplumla düzenli biçimde paylaşılır. Böylece hem toplum sağlıklı bilgilendirilir hem de dedikoduların önüne geçilir.

* 

Narin soruşturmasında izlenen ikinci yoldur.

* 

Buradan tüm yetkililere sesleniyorum:

Soruşturmada üçüncü yolu izlemenin vakti geldi de geçiyor bile.

NARİN’E NEDEN KIYDILAR

Narin’in vahşi biçimde öldürülmesinin nedeni tam bir muamma.

* 

Sekiz yaşındaki bir masuma kıyılmasının herhangi bir makul nedeni olabilir mi?

Tabii ki olamaz.

* 

Benim aradığım şu:

Sekiz yaşındaki bir masuma kıyacak denli vahşileşmiş kişilerin rezilce gerekçeleri olabilir.

Yani vahşileşmiş kişiler açısından makul nedenler arıyorum.

* 

Bu vahşiler, hangi gerekçeyle öldürdüler bu çocuğu?

Bazı senaryolar dolaşıyor ortalıkta:

- “Taciz / tecavüz gibi aşağılık bir suç var ortada” deniliyor.

- “Çocuk görmemesi gereken bir şeyi gördü” deniliyor.

- “Birileri aileden intikam almak için çocuğu öldürdü” deniliyor.

- “Aileden biri öldürdü, aile katili koruyor” deniliyor.

* 

Sekiz yaşındaki masuma kıyılması ile bu nedenleri yan yana koyduğumuzda...

- Yok canım diyoruz.

- Bunlar değildir diyoruz.

- Aklımıza fikrimize sığdıramıyoruz.

- Şaşıp kalıyoruz.

* 

Buradan çıkan sonuç şudur:

Vahşileşmiş insanların mantığı-aklı-beyni, bizim mantığımızdan, aklımızdan, beynimizden çok ama çok farklı işliyor, çalışıyor.

GALİP ENSARİOĞLU’NUN NARİN AÇIKLAMASI

AK Parti Diyarbakır Milletvekili Galip Ensarioğlu’nu nasıl bilirim?

Aklı başında, ne dediğini bilen biri olarak bilirim.

* 

Narin olayıyla ilgili olarak televizyonda yaptığı yorumlar çok şaşırttı beni.

* 

Narin vahşice katledilmiş.

Bütün gözler ailede.

Aile gözaltında, çapraz sorguda, aile kuşku altında.

* 

Böyle bir ortamda Galip Ensarioğlu’nun, “Bir şeyler biliyorduk sustuk, aileyi üzmek istemedik, aile dostumuzdur” demesi...

Olacak iş değildir.

*

Galip Ensarioğlu, sonra da “ben öyle demek istemedim, yanlış anlaşıldım” falan demiş.

*

Cinayet günü söylenecek tek söz vardır:

Lanetliyorum, katiller ortaya çıkarılsın.

*

Ben Galip Ensarioğlu’ndan bunu beklerdim.

Hayal kırıklığı yani.

ASKER / SİYASET İLİŞKİSİNDE KAÇ ARPA BOYU YOL ALDIK

Çok da eski olmayan zamanlarda Türkiye’de asker - siyaset ilişkisi şöyleydi:

* 

Asker, sivil hükümete ayar verirdi.

İktidar tir tir titrerdi, muhalefet ise bu titreyiş karşısında hazzın doruklarına çıkardı.

* 

Hiçbir iktidar, “Seçilmiş iradeye bağlı olması gereken bürokratik yapı, seçilmiş iradeye meydan okuyamaz” diyemezdi.

* 

Hiçbir muhalefet de... “Ben bu iktidara karşı mücadele ediyorum, sana ne oluyor? Senin görevin siyaset yapmak değil. Haddini bil” diyemezdi.

* 

Teğmenlerin yemini karşısında özellikle muhalefetin sergilediği yaklaşıma baktığımda...

Eski günler aklıma geldi.

* 

Mesela Özgür Özel, dün şöyle demiş:

* 

“Teğmenler kılıcı kime çekerler biliyor musunuz? Dosta güven düşmana kaygı versin diye çeker.”

* 

Sırf polemik olsun diye söylenmiş sığ bir söz. Hiçbir derinliği yok.

Yürütülen tartışmanın dayanak noktalarıyla uzaktan yakından ilişki kurmayan retorik bir açıklama.

Tek motivasyonu var: Karşı tarafa gol atmak.

* 

Oysa muhalefetin olayla ilgili olarak söylemesi gereken sadece şu iki şeydi:

* 

- BİR: Teğmenlerin iyi niyetli olduklarına, siyasi iradeye karşı kılıç çekmediklerine inanıyoruz. Ancak bu yönde en küçük kuşku varsa o kuşkunun üzerine de gidilmelidir.

* 

- İKİ: Önyargısız, düşmanca olmayan, ikna edici bir inceleme süreci yürütülmelidir. Sürecin böyle yürütülüp yürütülmediğinin takipçisi olacağız.

* 

Muhalefet, bu tavrı takınsaydı...

Siyaset - asker ilişkisinde çok esaslı bir zihinsel devrim geçirdiğimize inanacaktım.