İYİ Parti doğrusunu yaptı
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Meclis’e girerken ayağa kalkmak...
Recep Tayyip Erdoğan’ın kişiliğinde Cumhurbaşkanlığı makamına gösterilmesi gereken saygının bir gereğidir.
*
Ayrıca bizim millet, genel olarak bu tür saygı davranışlarına pek önem verir. Lüzumsuz, gereksiz, gerginlik arttıran protesto girişimlerinden de pek hazzetmez.
Fanatikleri, politize olmuşları, kutuplaşmışları dışarıda bırakarak söylüyorum bunu.
*
Hadi saygıyı, makamı bir tarafa bırakalım.
Sırf politik taktik olarak baksak bile...
Kazandıracak bir şey değil ayağa kalkmamak.
*
Prensipleri böylece ortaya koyduktan sonra...
Hükmümü verebilirim:
*
- İYİ Parti’nin Cumhurbaşkanı Meclis’e girerken ayağa kalkması, doğru ve isabetli.
*
- CHP ve HDP’nin ayağa kalkmaması, yanlış ve isabetsiz.
LİBERAL DEMOKRASİ ÖLDÜ, YERİNE NE GELECEK ACABA
BİZ liberal demokrasi çağının çocuklarıyız.
Ezberlerimiz, yaklaşımımız, fikirlerimiz hep buna göredir.
*
Fakat son günlerde yaşanan gelişmeler, liberal demokrasinin yavaş yavaş mevta haline geldiğinin bir kanıtı gibi.
*
Yerine ne gelecek acaba?
*
Totaliter yapılar mı yükselecek? Yeni bir faşizm dalgası mı gelecek? Liberal demokrasiyi mumla arayacağımız bir anlayışa doğru mu gidiyoruz? Soğuk Savaş benzeri bir şeyle mi karşılaşacağız? Milliyetçi dalgalar mı gelecek üzerimize? Dünya yeni bir dindar milliyetçi akımla mı karşılaşacak? Putinizm alıp başını gidecek mi? Bidenizm diye bir şey mi çıkacak başımıza?
*
Şu an için tam bir karambol var.
Bu karambolden ne çıkacağı ise kocaman bir soru işareti.
*
Rahmetli babam yaşasaydı...
“Hakkımızda hayırlı olsun inşallah” derdi.
BU NASIL Z KUŞAĞIDIR ANLAMADIM GİTTİ
Z kuşağı denilince benim aklıma...
- Gözlerinden optik ışıklar fışkıran...
- Robotsu bir tutum içinde olan...
- Sürekli bir bilgisayar tıkırtısıyla konuşan...
- Uzay filmleri yabancılaşması yaratan...
- Dijitalden sevinçler ve öfkeler taşıyan...
Zehir gibi, fişek gibi çocuklar geliyordu.
*
Dünkü Hürriyet’te yer alan “Z kuşağı arabesk dinliyor” haberini okuyunca...
Zihnimdeki Z kuşağı imgesi, bir anda yerle yeksan oldu.
*
Ne yani?
“Bunlar çok başka azizim. Bunlar bizim gibi değil. Bunlar bilgisayar çocukları” falan diye anlatmalara doyamadığımız bu çocuklar, son tahlilde bizim gençliğimizde dinlediğimiz gibi Müslüm Baba mı dinliyorlar?
*
“İtirazım var bu zalim kadere / İtirazım var bu sonsuz kedere” diye ah vah çeken dijital çocuk mu olur yahu?
*
Bu nasıl Z kuşağıdır ağalar beyler?
BABA VANGA
BABA Vanga’nın fotoğrafı ve kehanetleri karşısında...
- Tir tir titreyen.
- Üç korku filmini üst üste izlemiş gibi olan.
- Kırsal kesime özgü hayalet öykülerinin içinden geçiyormuş gibi hisseden.
- Felaket haberi işitmiş gibi morali bozulan.
- Dabbe türü filmlerin havasına kapılan...
Bir tek ben miyim?
İZABEL... İZABEL...
SOSYAL medyada piyanist şantör bir çocuk türedi.
Rapçi Sefo’nun “İzabel...” şarkısını söylüyor.
*
Fakat çocuk öyle sevimli, söylediği şarkı öyle tuhaf ki...
İster istemez dilinize takılıyor şarkı.
*
Dün bütün gün dalgınlık anlarımda dudaklarımda hep bu şarkı vardı:
“İzabel... İzabel...”
*
Nasıl kurtulacağım bundan hey afacan çocuk?
ŞİDDET KARŞITLIĞI İÇİN KÜÇÜK DEMİRTAŞ İÇİN BÜYÜK ADIM
MERSİN’deki PKK saldırısını kınadı Selahattin Demirtaş.
Tabii ki PKK demeden...
Tabii ki doğrudan örgütü hedef almadan...
*
Ama bu kadarcık kınaması bile...
PKK’nın hışmına uğramasına neden oldu.
Örgüt, bir açıklama yaparak Demirtaş’a haddini bildirdi.
*
Gözler Demirtaş’a çevrildi.
Demirtaş, altta kalmadı.
*
Yine PKK demeden... Yine örgütü hedef almadan...
Ama kastının PKK olduğunu belli ederek...
Şöyle dedi:
*
“Demokratik siyasette ısrar ve barış politikası, bizim için ilkeseldir. Kimse geri adım atmamızı beklemesin.”
*
Bu nereye kadar gider?
PKK, daha da sert bir karşılık verirse Demirtaş susar mı?
Yoksa diklenmeyi sürdürür mü?
Bir kopuş falan söz konusu olabilir mi?
*
Bilmiyorum.
Ama bu açıklamalar savaşının nereye evrileceğini çok merak ediyorum.
*
Şunu söylemeliyim:
*
Bu iş nereye giderse gitsin...
Demirtaş’ın bu kadarcık diklenmesi bile...
Şiddet karşıtlığı açısından küçük, Demirtaş açısından büyük bir adım.
