Babuşcu’nun babası imam hatipte hocamdı

*

Oktar Afacan...
-Sert mizaçlı...
-Ödünsüz...
-Korkulan...
Bir hocaydı.

*

İdari görevi de vardı.
“Müdür Başyardımcısı” idi.

*

Oktar Bey’in en önemli
özelliği şuydu:
1960’lı yılların başında Talat Aydemir öncülüğünde gerçekleştirilen iki başarısız darbe girişimine katıldıkları gerekçesiyle Harp Okulu’ndan atılan öğrencilerden biriydi.

*

Talat Aydemir, iki darbe girişimini de dönemin başbakanı İsmet İnönü’ye karşı gerçekleştirmişti.
İsmet İnönü, darbeci Aydemir’in baş düşmanıydı yani.
Aynı gerekçeyle sanırım bizim matematikçi Oktar Bey de İsmet Paşa’dan pek hoşlanmazdı.

*

Geçen gün Balıkesir İmam Hatip’te birlikte okuduğumuz
bir arkadaşım dedi ki:
“AK Parti’li Tülay Babuşcu var ya... Bizim matematikçi Oktar Afacan’ın kızı”.
Tepkim şu oldu:
“Hadi ya... Olamaz”.
Arkadaşım cevap verdi:
“Gerçekten... Kesin bilgi...”

*

Küçük çapta bir araştırma yaptım.
Sonuç?
Arkadaşım haklıydı.
Cumhuriyet için “reklam arası” diyen, İsmet Paşa hakkında “Bizans dostu kahpe İsmet İnönü” diye atılan tweet’i rt’leyen Tülay Babuşcu, gerçekten de bizim matematikçi Oktar Afacan’ın kızıymış.

*

Bugün için benim aklımdaki
soru şu:
İsmet Paşa’nın 1960’lı yılların başında “darbecilik” gerekçesiyle Harp Okulu’ndan attırdığı bir babanın kızı, 2015 yılında İsmet Paşa hakkında “Bizans dostu kahpe İnönü” diyerek...
Babasının intikamını mı
alıyor acaba?

Kabataş yalan çıkmaya mahkûmdu

MAHKÛMDU çünkü...
-Bu ülkede görüşler ne kadar taban tabana zıt olursa olsun... Onlarca erkek birlik olup savunmasız bir kadına saldırmaz.
-Bu ülkede hayat tarzları ne kadar birbiriyle alakasız olursa olsun... Hiç kimse bir bebeği yerlere fırlatmaz.
-Bu ülkede düşmanlık ne kadar kışkırtılırsa kışkırtılsın... Onlarca kişi, üstelik ideolojik karşıtlık nedeniyle, üstelik güpegündüz, bir kadına cinsel tacizde bulunmaz.
-Bu ülkede cepheleşme ne denli büyük olursa olsun... Bir kadına yönelik toplu saldırı karşısında, o topluluk içinden “durun lan, ne yapıyorsunuz” diyen bir delikanlı mutlaka çıkar.
-Bu ülkede vatandaşlar birbirlerine karşı ne kadar nefretle doldururlarsa doldurulsunlar... “Bebek dokunulmazlığı” diye gizli bir mutabakat vardır.
-Bu ülkede hezeyan ve galeyan ne kadar yükselirse yükselsin... 70 kişi cinsel organlar çıkararak bir kadının üstüne yürümez.

*

Kabataş, yalan çıkmaya mahkûmdu...
Çünkü bu ülke...
Ne kadar çivisi çıkmış bir ülke olsa da...
Kabataş’ı yalan kılmaya mahkûm edecek
o son çivi, her şeye rağmen ve asla sökülemez biçimde yerinde durmaktadır.

Türk tipi başkanlık sistemine ‘evet’ derim

EĞER “Türk tipi” denilen başkanlık sisteminde...
-Yargı bağımsız olacaksa...
-“Kuvvetler ayrılığı” ilkesi işleyecekse...
-Özgür medya olacaksa...
-Özerk kuruluşlar olacaksa...
-“Başkan” kıyasıya denetlenecekse...
-Meclis, Başkan’ın boyunduruğu altında olmayacaksa...
-Şeffaflık ve hesap verilebilirlik
esas olacaksa...
-Başkan’ın astığı astık, kestiği kestik olmayacaksa...
-Demokrasi ve özgürlükler genişleyecekse...
Ben de “Türk tipi başkanlık sistemi bal gibi olur” diyenlerden olacağım.
Söz.

Fuat Avni’nin son yazdığı kesin yalan

FUAT Avni diyor ki:
“Karar verildi... CHP’yi kapatacaklar”.

*

AK Parti’nin...
-Yüzde 25’i milim aşmamaya kararlı...
-Organize olamamakta ısrarlı...
-Değişip dönüşmemeye yeminli...
-Derlenip toparlanmamaya azimli...
-Umut olmamaya dirençli...
Bu CHP’yi kapatmaya kalkması, dünyanın en akılsız,
en mantıksız, en irrasyonel işi olur.

*

AK Parti kafayı bu denli yemediğine göre...
Fuat Avni bu sefer fena halde sallamakta...

Tövbe kapısını kapatan muhalifler

ADAM ya da kadın...
-“Ben yanılmışım” diyor.
-“Bunların böyle olacağını anlayamamışım” diyor.
-“Benim desteklediğim zamanlarda bunlar böyle değildi” diyor.
-“Bunların gidişi gidiş değil” diyor.

*

Tövbe kapısını sımsıkı kapalı tutan muhalifler ise başlıyorlar saydırmaya...
-“Gözün yeni mi açıldı” diyorlar.
-“Yürü git” diyorlar.
-“Anca mı uyandın” diyorlar.
-“Olup bitenlerde senin de payın var” diyorlar.
-“Seni aramıza almıyoruz” diyorlar.

*

Bir anlayış,
bir hareket,
bir yaklaşım...
Tövbe kapısını sımsıkı kapatıp kimseyi içeri almazsa...
O anlayışın,
o hareketin,
o yaklaşımın...
Güdük kalması, büyümemesi, yerinde sayması kaçınılmaz olur.