Ali Yerlikaya’nın hitabetine dair

İstanbul’da AK Parti’nin adayı kim olacak meselesi, belirsizliğini koruyor.

*

Ama kulisler kaynıyor, söylentiler alıp başını gidiyor, fısıltılar çoğalıyor.

*

Kulislere, söylentilere, fısıltılara göre...

Son günlerde İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya’nın ismi bir tık öne geçmiş.

*

Dün Külliye’de Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Muhtarlar Buluşması” vardı.

Bilgisayar başında fark ettim ki:

Erdoğan kürsüye çıkmadan önce İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya muhtarlara hitap ediyordu.

*

Madem Ali Yerlikaya’nın adı bir tık öne geçmiş durumda dur bir dinleyeyim bakayım hitabeti nasıl dedim.

Ve sesi açıp başladım dinlemeye.

*

Gözlemlerim şunlardır:

*

- Siyasete bayağı alışmış görünüyordu Yerlikaya. Bürokrat gibi değil siyasetçi gibi konuşuyordu.

*

- Konuşmasını ilgi çekici hale getirmeye yönelik atılımlar içindeydi. Dinleyenlerin dikkatini konuşması üzerine toplamasını iyi beceriyordu.

*

- Miting meydanlarında çok zorluk çekmeyecekmiş gibi bir havası vardı. Düz değil inişli çıkışlı bir tarzda konuşuyordu.

*

- Hangi sözünün nasıl bir etki uyandıracağının aşırı farkında görünüyordu. Hitabetini tam olarak buna göre ayarlıyordu.

*

SONUÇ: Aday olur mu olmaz mı benim bilebileceğim bir şey değil. Ama aday olursa hitabet gibi bir sorunu olmayacağı neredeyse kesin gibi.

12 YIL ÖNCE YAPTIĞIM ZEKİ DEMİRKUBUZ NURİ BİLGE KIYASLAMASI

HÜRRİYET’in Arşiv Balıkçısı köşesini başarıyla sürdüren Ateş Yalazan’ın bir gözü sürekli Hürriyet’in arşivindedir. Dün arşivde gezerken benim taaa 2012 yılında yaptığım Nuri Bilge Ceylan / Zeki Demirkubuz kıyaslamasına rast gelmiş. Tamamen unutmuşum bunu. Ateş gönderince anımsadım. Bugün gündem ikili arasındaki kavga olunca 14 Nisan 2012’de yayınlanan bu kıyaslamayı yeniden ekranlarınıza getiriyorum:

*

- Nuri Bilge Ceylan Ruhi Su’dur, Zeki Demirkubuz Ahmet Kaya’dır.

*

- Nuri Bilge Ceylan kadrajda süperdir, Zeki Demirkubuz öykülemede.

*

- Nuri Bilge Ceylan yumuşak anlatır, Zeki Demirkubuz sert.

*

- Nuri Bilge Ceylan evrensele oynar, Zeki Demirkubuz yerel takılır.

*

- Nuri Bilge Ceylan ödüllerle büyür, Zeki Demirkubuz ödülsüz de büyür.

*

- Nuri Bilge Ceylan Ege’dir, Zeki Demirkubuz Orta Anadolu.

*

- Nuri Bilge Ceylan Doğu’dan Batı’ya gider, Zeki Demirkubuz Doğu’dan Doğu’ya.

*

- Nuri Bilge Ceylan kahvedir, Zeki Demirkubuz çay.

*

- Nuri Bilge Ceylan karşının tenha semtidir, Zeki Demirkubuz Cihangir.

*

- Nuri Bilge Ceylan gerekçeli apolitiktir, Zeki Demirkubuz gerekçesiz politik.

BAKAN’IN ASGARİ ÜCRET AÇIKLAMASINI DİNLERKEN

GEÇEN akşam CNN Türk’te Tarafsız Bölge’nin başlamasını bekliyorduk.

Hakan Bayrakçı, Abdülkadir Selvi, İsmail Dükel, Melik Yiğitel, Tarafsız Bölge’nin her şeyi Onur ve ben.

Televizyonun başındaydık. Asgari ücret açıklanacaktı.

*

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan, asgari ücret açıklamasını yapmaya başladığı anda şöyle şeyler mırıldanmaya başladım:

*

Bakan Bey’in konuşması TRT spikerleri gibi. Nişantaşı Türkçesinden bile daha iyi bir Türkçe bu. Telaffuzu mükemmelin de ötesinde. Ekranda haber sunsa hiç yadırganmaz.

*

Bizim Melik Yiğitel, hemen atıldı:

“Bakan Bey Mardinlidir. Altı çocuklu bir işçi ailesinin çocuğudur.”

*

Hemen aklıma gelen soruyu sordum:

“Bu Nişantaşı Türkçesi de nedir o zaman?”

*

Melik Yiğitel, durumu açıklığa şöyle kavuşturdu:

“Bakan Bey, İzmir’de büyümüş.”

ARABASI OLMAYAN ADAY

YIL: 1989. O zamanlar Refah Partisi var. Oyu yüksek değil Refah’ın.

1989’da Refah Partisi’nin Adapazarı Belediye Başkan Adayı Ekrem Yüce imiş.

*

Bugünün Sakarya Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem Yüce, sosyal medyada 1989’da yaşadığı bir anısını anlatmış. Etkilenerek dinledim:

*

“Belediye başkan adayıyım ama arabam yok. Dolmuşla gidiyorum sağa sola. Benim dolmuşla seyahat ettiğimi gören bir vatandaş, yanıma geldi. ‘Siz Refah Partisi’nin adayına benziyorsunuz. Ekrem Yüce değil misiniz?’ diye sorunca ‘Evet’ dedim. ‘Niye dolmuşla gidiyorsunuz’ dedi. Ben de ‘Arabam yok’ deyince ‘Ben Avusturya’dan seçim çalışmalarına katılmaya geldim. Şu gördüğün araba benimdir. Arabam senindir. Seçim sonuna kadar sen kullan’ dedi.”

*

1989 yılını çok iyi anımsıyorum.

O zamanlar Refah Partisi’nde siyaset işte böyle bir dava şuuruyla yapılırdı.

*

Benim siyasette bildiğim şey şudur: Siyaset, böyle bir şuurla yapılırsa zafer gelir, bu şuurdan uzaklaşırsa er ya da geç başarısızlık kaçınılmaz olur.

AKŞENER GÜRÜL GÜRÜL

MERAL Akşener’in partisinin son grup toplantısında yaptığı konuşmadan çıkardığım sonuçlar:

*

İttifak sisteminden kurtulmanın tadını çıkarıyor gibiydi. Prangasız, eldivensiz, bagajsız, gürül gürül çağlıyordu. Hem iktidara hem muhalefete vuruyordu. Teröre karşı en sert tutumu alıyordu. Hürlüğün ve müstakil oluşun hakkını veriyordu. Rahatlamıştı, “Oh be! Dünya varmış” der gibiydi.