Aldıklarını buldukları sananlar hizbi
“Aldıklarını buldukları sananlar” diye nitelendirebileceğimiz bir hizip var.
Tayyip Erdoğan tarafından kendilerine verilenleri, kendi marifetleriyle elde ettiklerini sananlardan oluşan bir hizip bu.
*
Kimdir bunlar?
Mesela Abdullah Gül... Mesela Abdüllatif Şener... Mesela Ahmet Davutoğlu... Mesela Ali Babacan... Ve mesela Bülent Arınç...
*
Nedir bu hiziptekilerin temel özelliği?
Şudur:
Siyasette ancak ve ancak “Tayyip Erdoğan’ın ekibinin bir parçası” olarak bir anlam ifade ediyorlarken ve toplumsal karşılıkları Erdoğan’ın binde biri bile değilken...
Kendilerini birer siyasal önder olarak görmeye başlamaları...
*
Oysa bağımsız olarak ortaya çıktıklarında hiçbirinin ciddi bir toplumsal karşılığı yok.
İşte bakın:
- Abdullah Gül... Yıllardır açıktan bir kalkışma yapamıyor.
- Abdüllatif Şener... Memleketi Sivas’tan aday bile olamıyor.
- Ali Babacan... Beklediği rüzgârın binde birini bile estiremiyor.
- Ahmet Davutoğlu... Babacan’dan bile daha geride.
*
Gelelim Bülent Arınç’a.
Onun durumu hepsinden daha trajik.
Trajik çünkü ruhu AK Parti’den çoktan koptuğu halde bedenini koparmaya bile cüret edemiyor. Fakat buna rağmen afra tafrası hiç eksik olmuyor.
*
Son afra tafrasını ise şu şekilde ifade etmiş Bülent Arınç:
*
“Erdoğan’a karşı hiçbir zaman rakip olmayacağım diye bir içtihatta bulundum ama beni fazla zorlamasınlar.”
*
Fazla zorlarlarsa Erdoğan’a karşı rakip olabilirmiş!
Kimler zorlayacaklarsa Allah billah aşkına, zorlasınlar şu Bülent Arınç’ı...
Zorlasınlar da... Alsın boyunun ölçüsünü!
KEDİM SEKTER PSİKOPAT MI?
KEDİLER için psikopatlık testi çıkmış.
Testi kedim Sekter için uyguladım.
Bütün maddelerden geçti hınzır.
*
Bir kediden çıkmasını beklemediğiniz sesleri çıkarmak onda... Sevilirken tırmalamak onda... Durup dururken evin en tenha köşelerinde kaybolmak onda... Ödül mamasını kaptıktan sonra zerre minnet eylemeden çekip gitmek onda... Evde bir tane sağlam koltuk kanepe bırakmamak onda... Sudan hem korkup hem de suyla oynama isteği onda...
ELEKTRİK YARATAN TEK BAŞKAN: TANJU ÖZCAN
Z kuşağı, hatta Y kuşağı bile hatırlamaz. Eskiden, çok eskiden Şanlıurfa Belediye Başkanı Halil İbrahim Çelik vardı. Tek başına Türkiye gündemini günlerce sallardı.
*
Bütün kuşaklar hatırlarlar: Melih Gökçek, nasıl da belirliyordu gündemi.
*
Gökçek, Ankara Belediyesi gibi kuvvetli bir kurumsal yapıya dayanıyordu. Peki ya Tanju Özcan? Normalde adı sanı pek duyulmayacak olan Bolu Belediyesi’ni nasıl da Türkiye gündemine soktu?
*
Biraz faşistlik yaparak da olsa... Biraz yabancı düşmanlığına abanarak da olsa... Biraz densizce patavatsızlıklar yaparak da olsa... Biraz gazetecilerle sansürsüz polemiklere girerek de olsa...
Elektrik yaratmayı başaran, tantanalı gündemlerin kahramanı olmayı beceren bir belediye başkanı oldu çıktı.
*
Bu da az bir şey değildir yani.
BİR GİZLİ HAZİNEYDİ MUSTAFA CENGİZ
- Felsefe bilen, filozoflardan söz eden bir adamdı.
- Artık kimselerin pek bilmediği eski kavramlara aşinaydı.
- Eski İstanbul beyefendilerine özgü bir edası vardı.
- Hazır cevap idi.
- “İnna fetehna” tabirini, tam yerinde kullanmıştı.
- Aynı masada saatlerce sohbet edilebilecek ender kişilerdendi.
*
Allah rahmet eylesin.
SERGEN DEĞİL SERGEN YALÇIN
Hürriyet’in birinci sayfasında bir haber başlığı:
*
“Sergen’le devam.”
*
Bir okurumuz uyarmış:
*
“Sergen değil, Sergen Yalçın.”
*
Çok doğru, çok haklı, çok yerinde bir uyarı. Aldık, kabul ettik.
OMİKRON O KADAR DA KÂBUS DEĞİL GİBİ
Omikron konusunda dünyaya ilk uyarıyı yapan Güney Afrikalı doktor Coetzee’nin söylediklerine kulak verelim.
Şöyle diyor:
*
- O kadar da tehlikeli değil.
- Semptomları hafif.
- Hafif kas ağrısı, boğazda kaşıntı ve kuru öksürük... Hepsi bu.
- Hastaların çok azında yüksek ateş var.
- Aşı etkili.
*
Kâbus falan diyerek vatandaşı paniğe sevk etmeye gerek yok yani... Biz bu Omikron’u da atlatırız evellallah!
HAYATTAN SOĞUTTUN BİZİ BE LODOS
- Oturduğumuz apartmanlar, uğultulu tepelere dönüştü sayende.
- Bitmeyen bir baş ağrısıyla sersemlettin hepimizi.
- Saçımızı başımızı dağıttıkça dağıttın.
- Uçaklar uçamaz oldu, vapurlar kalkamaz oldu.
- Kâğıt gazeteyi kafe bahçesinde okuyamaz olduk.
*
Bir dur artık be lodos, bir dur.
