Ofisim teknem olacak

En büyük hobisi deniz. Onun için hep teknesi olmuş. İstanbul’da görev yaptığı dönemde bile teknesinden vazgeçmemiş. Kendi ifadesiyle tam bir deniz insanı. Denizde yaşamaktan mutlu oluyor. Bu nedenle hafta sonları soluğu Çeşme’de, CEO’su olduğu ESBAŞ’la aynı adı taşıyan teknede alıyor. Ama bilgisayarı hep yanında. Şirketten uzak kalabiliyor ancak işten uzak kalamıyor. “Hayalim şu: Öyle bir sistem kuracağım ki, ofisim tekne olacak. Ben şirkete gitmeyeceğim ama şirket çalışacak. Bunun için önemli adımlar da attık. Yüz yüze iletişim ihtiyacını azalttığımızda bu iş tamamdır” diyor. Çalışmadan, üretmeden bir yaşam düşünemiyor. Ama hayatı sadece iş olarak da görmüyor, bloklar halinde yaşıyor. Hem çalışıyor, hem eğleniyor, hem tatil yapıyor, hem de ailesi ve yakınlarına zaman ayırıyor. Deyim yerindeyse rutinden nefret ediyor. Değişikliği, serbestliği seviyor. Aynı zamanda maceraperest, uçarı ve heyecanlı. Dr. Faruk Güler, iş dışı yaşamının bilinmeyenlerini Sıradışı’na açtı. İşte ayrıntılar...

OTOMOBİL
Gören, ‘Satmayın’ diyor

* İlk arabam asistanlığımda aldığım Renault’tu. Rengi aslında hiç beğenmediğim yeşildi. Ancak o dönemler otomobil almak için sıraya giriyordunuz. Yapacak bir şey yoktu. Yaşım 30’du. Ehliyetimi de o arabayla aldığımdan benim için ilk aşk gibiydi. Hala nerede bir yeşil Renault görsem o yıllar aklıma gelir.
* Sonra yıllarca şirket otomobilleri kullandım. Bu nedenle ikinci kişisel arabam tam 18 yıl sonra oldu. Türkiye’de satılan en son eski kasa bir Volvo S80. Ben edindiğim şeylere sadık biriyim. Hafta sonları onunla gezmeyi seviyorum. İstanbul’da çok dikkat çekmiyordu. Ama İzmir’de görüp tebrik eden, ‘Kaça aldınız, aman satmayın’ diyenler var. Hala pırıl pırıl. 20 bin kilometrenin altında.
* 1986’dan beri özel şoförüm var. Ama fırsat buldukça kendim de kullanıyorum.
* Trafikte sakin bir sürücüyüm. En kalabalıkta bile kızmam, bağırmam, kaybedilen zamana sinirlenmem. O zaman diliminde iş düşünürüm, hayal kurarım, birtakım kararlar alırım. Yüzde 100 demeyeyim ama Türkiye’deki sürücülerin ortalamasının üstünde kurallara uyduğumu düşünüyorum.
* Bir otomobil alırken mutlaka güvenlik ararım. Sonrasında performansına, modeline, dış yapısına dikkat ederim.
* Lise yıllarında ciddi motosiklet kullanıcısıydım, üniversitede geçirdiğim kazadan sonra bir daha binmedim.
* Denizli’de yaşadığım dönemde bisiklet hep hayatımda oldu. İzmir’de de Güzelbahçe-Sasalı arası bisiklet yolunun tamamlanmasını dört gözle bekliyorum.

BESLENME
Köftemi yiyen unutamaz

* 1983’ten beri kahvaltısız evden çıktığımı hatırlamıyorum. Çeşitlilikten hoşlanırım. Her gün aynı kahvaltıyı yemektense masada başka bir şeyler olsun isterim.
* Öğlenleri görev yaptığım kurumda ne çıkarsa onu yerim. Bu bende şöyle bir alışkanlık yaptı: Normalde yavaş yemek yiyen biriydim. Ancak üst seviyelerde görev yapmaya başladıkça hızlandım. Zira, beni bekleyen sorumluluklarım arttı. Özellikle 45’imden sonra kilo alma nedenim budur. Son 6 aydır daha hafif şeyler tüketiyorum. Salatayla geçiştiriyorum.
* Akşam beslenmelerim ise kötü. Çoğunlukla dışarıdayım. Geç, uzun süreli ve gereğinden fazla tüketiyorum.
* 40’ımdan beri yemek seçmiyorum. Tayland’da görev yaptığım sürede bu özelliğimden vazgeçtim. Ağırlıklı Çin ve Japon mutfaklarından hoşlanırım.
* Öğrencilik yıllarımda evde yemekleri hep ben yaptım, hiç bulaşık yıkamadım. Ama evlendikten sonra daha ilk haftada bitti. Eşime yardım edeyim diye iki kez mutfağa girdim ama ortalığı dağıtınca bitti! Karışımı bana ait köftem ve Türk ağız tadına uygun Çin yemeklerim ünlüdür.

MEKAN
Aynı yere iki kez gitmem

* Eğer davetli değilsem bir gittiğim yere bir daha gitmek istemem. Yeni yerler keşfetmekten hoşlanırım. Ancak misafirlerimi ağırlayacaksam sıklıkla Swissotel Aquarium, İnciraltı Veli Usta, Alaçatı Ali Baba’yı tercih ederim.
* Bir mekanda öncelikle özel bir lezzeti olmasına, sahibinden bulaşıkçısına tüm çalışanların işlerini severek yapmasına (güleryüz, samimi diyalog, yakınlık) dikkat ederim. Yemek iyi olduğu için yüksek bahşiş vermem. Onun bedelini zaten ödüyorum. Ne kadar güler yüz varsa onun için veririm.

SPOR
Hafta sonları yürüyorum

* 1 yıldır İzmir’deyim. Balçova’da oturuyorum. Hafta sonları Balçova Termal’den Manastır’a, İnciraltı’ndan Engelliler Parkı’na kadar yürüyorum. Çok rahatlatıyor. Bir ara masa tenisi oynadım ama devamı gelmedi. 11 yaşımdan beri Galatasaray’lıyım. Ama 11’ini say deseniz sayamam. Hayatımda hiç top oynamadım, maça da gitmedim.

TATİL
Kesin kural: Herkes yapacak

* Arkadaşlarıma hep diyorum ki, -hatta bazen talimata dönüşüyor- “İzni olan kimse olmayacak. Herkes yapacak.” Sürekli çalışmanın iş hayatında monotonluk getirdiğine inanıyorum. Onu yıkmak lazım. Çalışan için de, şirket için de tatilin faydalı olduğuna inanıyorum.
* Bana gelince... Benim tatil planım yılbaşında belli olur. Önemli bir neden varsa sadece tarihi değişir. Bazen yarıda kalır. Ama mutlaka tamamlanır.
* Çoğu İzmirli gibi erken kaçma alışkanlığım yok. Ama hafta sonlarını değerlendiririm. Genelde Çeşme’de, ESBAŞ’ın teknesindeyim. Ama yanımda hep bilgisayarım olur. Şu dönem tatil, şu dönem eğlence, şu dönem çalışma diye bir alışkanlığım yoktur. Hayatımı bloklar halinde yaşamam. Benim hayatım her zaman eğlence, her zaman çalışma, her zaman ailedir. Bana yakın arkadaşlar gece 23.00-24.00’te de mail alırlar.
* Şirketten uzak kalırım ama işten uzak kalmam. Hayalim şu: Öyle bir sistem kuracağım ki, ofisim tekne olacak. Ben şirkete gitmeyeceğim ama şirket çalışacak. Bunun için önemli adımlar da attık. Yüz yüze iletişim ihtiyacını azalttığımızda bu iş tamamdır. 420 kişiyiz. Ben dehil 41 kişilik bir liderler takımımız var. Bu diyaloğu azaltmanın ne kadar kısa veya uzun süreceği hepimize bağlı. Ama 2015’ten sonra mutlaka. Ne kadar erken, o kadar güzel!

HOBİ
Deniz ve tekne vazgeçilmezim

* Ben deniz insanıyım. Denizde yaşamaktan mutlu oluyorum. Onun için yıllardır teknem oldu. İstanbul’da bile oldu. İstanbul’da bile diyorum zira orada denizin içinde değil, üstünde yaşıyorsunuz. Yelken yapmayı çok seviyorum. Ehliyetim var, kendim kullanıyorum. Yıpratıcı ama o kadar da keyifli. Dünyada çok yer gördüm ama benim için son nokta Gökova’dır. Hiçbir yere değişmem. Son deminizi nerede geçirecek derseniz, Gökova’da bir teknede derim.
* Gezmeyi, değişik yerleri görmeyi, farklı kültürleri tanımayı, insanlarla tanışmayı, lezzetler tatmayı seviyorum. Yöneticiliğde de bunun çok faydasını gördüm. Bir gezginim diyebilirim aslında. Kendime daha fazla zaman ayırabileceğim dönem geldiğinde gezgin tarafımı kaleme almak istiyorum. Aynı yerlere ikinci gez gidip geçen zaman içindeki farklılıkları hem yaşamayı, hem de paylaşmayı hedefliyorum.
* Son 15 yıldır psikolojik yönetsel kitapları okuyorum. En son Rowan Gibson’un ‘Geleceği Yönetmek’ini okudum. Her okuduğum kitabı analiz ederim. Hiçbir gurunun söylediğini, böyleymiş diye uygulamam. Kendi organizasyonuma nasıl uygularım diye bakarım. İnsan yetiştirirken de buna dikkat ediyorum. Mutlaka karlı olunması lazım. Ki, geleceği yaratabilesiniz.
* Hayran olacak kadar Türk Sanat Müziği’ne düşkünüm, bıkmadan dinlerim. Eğer rahatlamak istersem klasik tercih ederim. Hayatta pişman olduğum, yapmasaydım dediğim hiçbir şey yok. Ama yapamadığım dediğim tek şey var: Kanun çalmayı çok isterdim.
* Uzakdoğu’da kaldığım dönemde, 10 yıl boyunca Çin kültürüne ait, 100-150 yıllık porselenlerin de olduğu çok sayıda obje topladım. Hepsinin hatırası var.

KARİYER
7 yaşından beri çalışıyorum

* ODTÜ Kimya Bölümü mezunuyum. Bilerek isteyerek kimyacı oldum. 1974’ten itibaren ODTÜ, TÜBİTAK ve İngiltere Exeter Üniversitesi’nde araştırmacı ve asistan olarak görev yaptım. Daha sonra ODTÜ’de öğretim görevlisi, Kanada’da araştırmacı, Sabancı Holding iştiraklerinden KORDSA’da, Endonezya’daki ABD şirketi Branta Mulia Kord Bezi ve Endüstriyel İplik fabrikalarında, aynı grubun Tayland’daki şirketinde üst düzey yöneticilik görevlerinde bulundum. 1996’da, çocuklar köklerinden kopmasın diye yurda döndüm. ÇBS Boya Kimya Sanayi Genel Müdürlüğü yaptım. 1999’dan 2013’e kadar Denizli’de Abalıoğlu Holding’te Genel Koordinatör ve CEO olarak görevimi sürdürdüm. Halen Ege Serbest Bölgesi Kurucu ve İşletici A.Ş.’nin (ESBAŞ) Yürütme Kurulu Başkanlığı’nı (CEO) yürütüyorum.
* 7 yaşımdan beri çalışmadığım bir dönemi hatırlamıyorum. Daha ilkokul birinci sınıfın yazında kendi isteğimle Antalya Bakırcılar Çarşısı’nda çalıştım. Haftalık 7.5 lira kazandım. Okul başladıktan sonra aynı yerde meyve-sebze sandığı yapan bir dükkana geçtim. Ortaokulda orada işveren oldum. Yanımda 7 kişi çalıştırdım. Ağzıma avuçla çivi aldığım için üst dişlerimin tamamı takmadır. Lise yıllarında sektör değiştirdim, garsonluk yapmaya başladım. En üst seviyedeki devlet memurundan daha fazla kazandım. Üniversitede okurken de kantinde çalıştım. Ben gittiğim her işyerinde hiç ayrılmayacakmış gibi çalışırım, ama yarın ayrılacakmış gibi de hazırımdır.

GÜNE BAŞLANGIÇ
Hayatımdaki tek rutinim

* Özel bir durum yoksa 24.00’te yatarım, 06.30’da kalkarım. Bu öyle bir alışkanlık haline geldi ki hafta sonunda, tatil günlerinde bile değişmez. Vücudum ve beynim her türlü eziyete uyum sağlıyor. ‘Çok çalıştım, aç-susuz kaldım, yoruldum’ hatırlamıyorum. Ama mutlaka zamanında yatacak, zamanında kalkacağım. Hayatımdaki rutine binmiş tek alışkanlığımdır. Bunu başardığımda günüm güzel geçiyor. Ben sabahları çok daha enerjik, verimli oluyorum.

MODA
Eşim ve kızım yardımcılarım

* Eline geçeni giyen tiplerdenim. Giyimi bir ihtiyacı gidermek olarak görürüm. Bu konuda eşim ve kızım yardımcı olur. Hafta içi pozisyonum gereği takım giyinir, kravat takarım. Kendimi böyle daha rahat hissediyorum. Mavi ve tonlarından hoşlanırım. Hazır giyinirim. İyi bir satıcıyla muhabbet etmeye bayılırım. Sırf satıcılığını takdir ettiğimden dolayı aldığım kıyafetlerim var.

SOSYAL MEDYA
Söz sahibi değilsem yokum

* Twitter’da bir ara vardım, sonra çıktım. Facebook adresim var ama çok aktif değilim. Zira ikisine de yetişemez oldum. Katılımcı, söz sahibi değilsem orada olmak istemem. En sık kullandığım ise Linedin. İşyerinde mail, dışarıda WhatsApp’ı tercih ediyorum.

ASTROLOJİ
Yayın tüm özellikleri bende

* Yay burcuyum. Evleninceye kadar özelliklerini bilmezdim. Eşim de oğlum da yay olunca öğrenmeye başladım. Derler ki, maceraperesttir, gezgindir, değişiklikten hoşlanır, hayatı sabit değildir, serbestliği sever, uçarıdır, heyecanlıdır. Evet, bunların hepsi bana uyuyor. Yay yayla anlaşamaz derler. Biz 32 yıldır anlaşıyoruz, seviyoruz birbirimizi. Ama birbirimizi sıkmayız. Girift hayatımız yok. İkimizin de farklı aktivitelerimiz var.

SEVİMLİ DOSTLAR
Evde beslenmesine karşıyım

* Hayvanlara eziyet etmeden, hayatını kısıtlamadan, serbestçe dolaşarak benimle olmasını isteyen biriyim. Bu ortamı bugüne kadar sadece Denizli’de buldum. Bahçeli evimiz vardı. ‘Lucky’ isminde bir Golden köpeğimiz oldu. İzmir’e gelirken onu bir çiftliğe bıraktık. Evde hayvan beslenmesine karşıyım. Atlar en sevdiğim hayvanlar.

HAYAT FELSEFESİ
Çalışmadan, üretmeden geçen bir hayatı düşünemiyorum. Ama zevk, keyif almadığım işi de yapmam. Hiçbir zaman para için çalışmadım.

KİMDİR?
Adı: Faruk Güler
Doğum yeri ve yılı: Antalya, 1950
Eğitimi: ODTÜ Kimya
İşi: ESBAŞ Yürütme Kurulu Başkanı (CEO)
Medeni durumu: Füsun Güler’le evli, iki çocuk babası.