×
Karımla aram neden bozuk?
Paylaş
İnsan, yıllar geçip yaş kemale ermeye başladıkça, bazı şeyleri anlamaya çalışmaktansa, oluruna bırakmayı öğreniyor.
Şurası kesin; bir erkek bir kadının çok gerisinden geliyor.
Son birkaç senem, kendimi ve karımı sürekli yargılayarak ve hırpalayarak geçti.
Ne büyük bir zaman kaybı!
Hep bir suçlu ve güçlü aradım.
Hem suçluyu, hem de haklıyı bulmak zorundaydım.
Ancak o zaman karımı düzelteceğime inanmıştım.
Karımın sorunları vardı, annesi baskıcı ve bencil delinin tekiydi, çocuğumuz hayatımıza girince herşeyimiz değişmişti; karım kişiliğinden ödün vermişti, ben de çocuk gibi kendimi terk edilmiş ve sürekli birilerine tercih edilmiş, üçüncü dördüncü plana atılmış gibi hissetmiştim.
Aramızda ne aşk ne de meşk kalmamış gibiydi.
Ya da şöyle demeli; ben karıma aşıktım, karımın vakti yoktu.
Kendimce suçluyu bulup cezasını kesersem, sorun ortadan kalkacaktı.
Suçlu karımın annesi miydi?
Kaldır at ilişkiden sorun bitsin dedim.
Olmadı.
Suçlu karımın annelik duygusunun ağır basması mıydı?
Günlük duygu düzenlemesi yapılabilir sandım. Karımın gündüzleri anne, gece yarıları yanımdakı kadın olacağını düşündüm.
Çocukçaydı.
Suçlu aramıza giren üçüncü şahısların hep haklı oldukları görüşler miydi?
Onları hayatımızdan çıkarınca hep ikimiz konuşup anlaşacağız sandım.
Aptalcaydı.
Suçlu karımın elindeki nimetlerin, benim ona olan aşkımın ve sabrımın farkında olmaması mıydı?
Kendimi ortadan kaldırınca, kıymetim anlaşılır sandım...
Boşunaydı.
Bugün geldiğim nokta şu:
Hayatta herşey olacağına varır.
Adam
Paylaş
