×
Bir kadını mutlu etmek dünyanın en zor işi
Paylaş
Bir kadının vırvırını dinlemek dünyanın en sıkıcı işi
Bir kadının surat asması dünyanın en çekilmez hali
Bir kadının şikayet ettiği şeyleri yok etmek dünyanın en imkansız işi
Bir kadının devamlı şikayet edecek birşeyler bulması ise dünyanın en inanılmaz işi!
Ben karıma bunu anlatamadığım için sıkıldım.
Karım, benim bunları anlatmamdan sıkıldı.
Kısacası birbirimizi anlayamamaktan bıktık.
Evlenmek çok kolay.
Karı-koca olmak çok zor.
Anlaşılmayı beklemek yorucu.
İki ayrı insanın birbirine laf anlatmaya çalışması çok zor.
Hele bu devirde!
İki insanın birbirine, kendi sevdikleri şeyi anlatması başka, bunları empoze etmeye çalışması başka.
Bizim en büyük hatamız budur.
Ben karımın ateşli bir aşk böceği olmasını istiyorum.
Olsun diye diretiyorum.
Onu olduğundan farklı bir kadınmış gibi hayal ediyorum...
Bir zamanlar olduğu haliyle istiyorum onu...
Karım da, benim süs köpeği gibi olmamı istiyor. Kendi babası gibi...
Ama ben karımın babası değil, kocasıyım.
Kızımız ise ana-babasının eğlenceli ve sınır tanımayan ebeveynler olmasını diliyor.
İşler tam çorba.
Bir evlilik kaç kere batar, kaç kere çıkar?
Şunun limiti var mı?
Bilsek de ona göre limitleri zorlasak!
Dengesiz olduğumu düşünmeye başladım.
Arkadaşım, benim yerimde olsa, şimdiye kadar yüz kere başka ve taptaze bir kadında soluğu almış olacağını söyledi.
Belki de öyle,
Belki ben dengesiz bir adamım.
Belki de yıllarca babamın anneme koca olamayışını seyredip kafayı iyi koca olmaya taktım!
Ama bu taze kadın meselesi de bana anlamsız geliyor.
O taze de bir gün körelmeyecek mi?
Vıdıvıdı edip anlaşılmayı, onun hayalindeki adam olmamı istemeyecek mi?
Mesele tazelik mi, bu kadar basit mi?
Benim dengesizliğimi geçtim ben.
Karım da dengeli bir kadın değil!
Bir gün ateşli bir aslan parçası, ertesi gün sanki morgda bir ölü!
Yapacak birşey yok.
Haftanın 3 günü o istediği gibi takılsın, 3 günü ben.
Kalan bir gün kızımızın gönlü olsun.
Durum ahval budur.
Bakalım şimdi ne nasıl olacak...
Paylaş
