Yasemin'ce

Yasemin BORAN

Bakarken yakalamak

Burada yakalanacak olan, ‘‘kendimiz’’iz. Biliyorsunuz bakarken sadece baktığımız şeyi görürüz. (Onu da tam manasıyla gördüğümüz söylenemez ya, neyse) İzlediğimiz bir film olabilir, bir maç ya da sokakta yürüyen insanlar, parkta oynayan çocuklar, belki de muhteşem bir gurup vakti...

İzlediğimiz şey her ne olursa olsun, o sırada bütün dikkatimiz baktığımız yerdedir. Şayet dikkati kolay dağılan biriysek, o sırada çevrede başka şeylere de bakabiliriz ve düşüncelerimiz de oradan oraya dağılır. Ama bu sırada kendimizle ilgilenmeyiz. Daha doğrusu kendimizi unuturuz.

Halbuki izlediğimiz olay veya her ne ise o sırada izleyen kişiyi de yani kendimize de dikkatimizi çevirmeyi başarabilmeliyiz.

‘‘Bakıyorum’’ diyerek bakmayı başardığınız zaman, izlenimlerinizin sizde yaratacağı enerji iki kat olacaktır.

Özellikle doğada yapılan yürüyüşler büyük bir enerjiyle dolmamızı sağlar. Çevrenize bakıp gördüğünüz mucizevi renkler ve şekiller heyecanlanmanıza ve enerjiyle dolmanıza neden olur. Bu sırada kendinizi yakalayacak olursanız, ve de ‘‘doğaya bakıyorum’’ diyerek bakmayı başarabilirseniz, işte o zaman duygularınızı da net ve güçlü bir biçimde yakalayabilirsiniz.

Bütün bunlar doğadan çektiğiniz kozmik enerjinin iki katını çekebilmenizi sağlar. Baktığını bilerek bakmak, kendinizi yakalayabilmenize yardımcı olacağı gibi aynı zamanda enerjiyi de çok daha büyük miktarda yakalamanızı sağlayacaktır. Bunu denemenizi öneriyorum, Yasemin'ce...