Yasemin'ce

Yasemin BORAN

Bilmek için yaşamak gerek

Yüce bir amaç uğruna intihar etmek, geleneklerin emrine uyarak intihar etmek, kirletilmiş benliğin temizleneceğine inanarak intihar etmek, dünyanın ve hayatın kişiyi mahkum ettiği saplantısına kapılıp bundan kurtulmak için intihar etmek, hayatı anlamsız ve pis bularak intihar etmek, kişi ya da olayları cezalandırmak nedeniyle intihar etmek, hayattan istediği ve beklediği hiçbir şeyin bulunmadığına kanaat getirerek intihar etmek...

Bütün bunlar farklıymış gibi görünse de, hayatı ve dünyayı belirli ve tek bir açıdan algılayıp değerlendirmek sonucunda oluşan intihar nedenleridir.

Açık seçik bir düşüncenin ürünü gibi gözükseler de duyguların ele geçirdiği tek bir düşüncenin kişiyi ya da bir topluluğu ele geçirmesinden başka bir şey değildir.

Cesaret, kahramanlık, saygı gibi motiflerle süslenerek şişirilen duyguları, zekanın ürünü gibi göstermek mümkündür. Halbuki zekanın olduğu yerde intihar bulunamaz.

Zeka, olayları ve dünyayı tek bir boyuttan algılamaz. Tek bir açıdan değerlendirmez ve tek bir düşünceden harekete geçmez.

Zeka, hayatın birçok boyutu olduğunun farkındadır. Göremese bile, hayatın sadece gördüğü kısmından ibaret olmadığını bilir. Görmeye, bilmeye, anlamaya çalışır. Peşine düştüğü düşünceden ibaret bir dünyada bulunmadığından emindir. Düşüncelerini geliştirir. Ve anlar ki, yaşamakta olduğu hayat, sırlarla dolu gizemli bir maceradır.

Zeka, maceradan hoşlanır. Çünkü, macera, keşif demektir. Öğrenmek demektir, heyecan demektir, hayatın farkına varmak, keyfine ulaşmak demektir. Ve maceraya atılır.

Bilinmeyenin esrarlı yollarında karşılaştığı her şey ‘‘bilgi’’ demektir. Gözlerini, kulaklarını, düşüncelerini bilgiye açar. Bu açılımın yarattığı enerjiyle hayatı ve dünyayı kavrar. Bu kavrayış, bilincinin yükselmesine, varlığının nedenini keşfetmesine yardımcı olur. Ve bilir ki, hayat ne mahkumiyet yeridir, ne de kaçılması gereken bir yer...

Bilir ki, dünya tek bir düşünceyle yaratılmamış. Düşündükçe, düşüncenin sınırsız olduğunu anlar. Bu demektir ki, hayat da sınırsızdır. Düşünce sınırını aşmaktadır. Çünkü, düşünceyi oluşturan, bilgidir. Ve bilgi yaşadıkça ulaşılan bir sonsuzluğa sahiptir. Demek ki, bilmek için yaşamak gerekir.

‘‘Ölüm deneyimini nasıl olsa bir gün tecrübe edeceğiz. Ha bugün, ha iki yıl sonra, ne fark eder?’’ diyenlere iki yıllık bir farkın azımsanmayacak tecrübelerle dolu olduğunu söylemek istiyorum. Hatta ‘‘bir gün’’ dahi öylesine önemlidir ki, bütün bir sene boyunca elde edilemeyecek bilgiyi bir gün içinde aniden öğreniverir ve olağanüstü bir hal içinde kendinizi buluverirsiniz.

Pek çok kişinin hayatında böylesi unutulmaz günler vardır ve hayatın değeri dakikaların içinde saklıdır.

İşte, böylesi bir açıklama da hayata bakışın bir başka boyutur. Ve hayata nereden bakarsanız, sadece onu görürsünüz. Hayat, bizim görüşlerimizden ibaret olduğuna göre, görmeyi bilmek için yaşamak gerek diyorum, Yasemin'ce...

---