Yasemin Boran: Yasemin'ce

Yasemin BORAN

Bir öykünün devamı

Yoga dersleri almaya karar verdiğini söyliyen Havva Güvey 2 Aralık 1999 yılında yazdığım ‘‘Ölü kelebeğin Kanatları’’ adlı öykünün devamını soruyor.

Ölmüş bir kelebeğin kanatlarında bulunan ‘‘ying-yang’’ işaretlerine benzer şekillerden yola çıkarak hayatı sorgulayan bu öykü ‘‘yıllar önce ebedi uykusuna dalan o güzelim kelebek bana yaşamla uyum adına katlandığımız, evet gerçekten katlanmak zorunda olduğumuz ne varsa, gerçek mutluluğumuz ve özgürlüğümüz için onlardan vazgeçmemiz gerektiğini hatırlattı. Sanırım bedeli hiç de kolay değil, ama mutluluk için cesaret gerekiyorsa, cesur olmayı denemek gerekiyor.’’ şeklinde sonuçlanıyordu.

Sanırım bu öykünün devamı ‘‘cesaret’’ gösterebilmek üzerine olabilir. Alışkanlıklardan vazgeçmeyi göze alabilmek bir cesarettir. Aşama yapabilmek için o güne kadar yaptıklarından vazgeçebilmek gerçekten büyük cesaret gerektirir. Hayatının yönünü değiştirmen gerektiği nokta harekete geçip bir hamle yapmak cesur bir atılımdır. Ve mutluluğun sırrı tam da bu noktanın ardındadır.

Ölüm ve doğum, maddenin bütün boyutlarında farklı yüzlerle kendisini gösterir. Ve ölüm, doğumla birlikte aynı anda bulunur. Ölen fikirlerin içinden yeni fikirler doğar. Ve siz yepyeni düşüncelerle dünyaya bakarken bildiğiniz dünyanın ölmüş olduğunu anlarsınız. Çünkü, bildiğiniz dünyayı yaratan düşünceleriniz ölmüştür. Ve siz kendi doğumunuzu gerçekleştirmiş olursunuz.

Elbette böyle bir dönüşümü gerçekleştirebilmek cesaret ister. Bilinç, cesaret gerektirir. Yoksa, ölüm ve doğum kendiliğinden meydana gelen doğal bir süreçtir ve insan bu sürecin bir parçasıdır. Araya bilinç girdiği zaman sürecin bir parçası olmaktan çıkar, özgürleşirsiniz. Özgürlük cesaret ister diyorum,

Yasemin'ce...