Güncelleme Tarihi:
Krematoryumlar, dünyada pek çok ülkede gerçekleştirilen bir işlemdir. Krematoryum adı verilen mekânlarda, ölen kişiler özel işlemlerden geçirilerek yakılır ve kül haline getirilir. Ölen kişiyi yakmak, pek çok dinde ve kültürde yeri olan bir yöntemdir. Bu sebeple ülkemizde de isteğe bağlı olarak bu yöntem kullanılmaktadır.
Krematoryum Nedir?
Krematoryum, aslında ceset yakma olayının gerçekleştirildiği mekândır. Cesedi yakma yöntemine verilen isim ise kremasyondur. Kremasyon işleminin gerçekleşmesi, sanıldığı kadar kolay bir süreç değildir. Bu sebeple ölüleri yakmak ve kül haline getirmek için özel olarak geliştirilmiş teknikler kullanılır. Bu tekniklerin ise yine bu alanda uzmanlaşmış, gerekli belgelere ve yetkinliklere sahip kişilerce uygulanması gerekir. Aksi halde istenmeyen durumlarla karşılaşılabilir.
Krematoryumlarda ana hatlarıyla ceset yakma gerçekleşse de, cesede yakma haricinde başka yöntemler de uygulanır. Ayrıca kremasyonu gerçekleşecek kişinin yakınları, bu kişi için önceden bir cenaze töreni düzenlemek isteyebilirler. Böyle bir durumda krematoryumların içinde açık tabut merasimi yapılabilecek özel yerler de bulunur. Bazen bu oda kremasyon odasından ayrı olmaz ve işlem aynı odada, araya bir engel koyularak gerçekleşir. Böylelikle ölen kişinin yakınları son görevlerini yerine getirebilirler.
Krematoryum İşlemi Nedir?
Krematoryum işlemi, vefat eden kişinin son isteğine veya dinine uygun olarak yakılmasıdır. Bu işleme kremasyon işlemi adı verilir. Kremasyon işlemlerinin basit bir ‘yakma’ uygulaması olduğu düşünülse de gerçek daha farklıdır. Kremasyon tamamen bitene kadar uzun bir zaman geçer ve yakma haricinde müdahalelerde bulunulması gerekebilir.
Kremasyon işlemi sırasında, ceset öncelikle kremasyonun gerçekleşeceği alana yerleştirilir. Bu alan, küçük bir kabin şeklindedir ve içine ceset yerleştirilir. Krematoryuma aynı anda tek bir ceset alınabilir. Fakat bu durumun bazı istisnaları da bulunabilir. Örneğin doğumda hayatını kaybeden bir anne ve bebeği, aynı anda kremasyon işleminden geçirilebilir.
Krematoryumda yakılma başlamadan önce cesedin üstünde bulunan istenmeyen nesneler uzaklaştırılır. Bunlar mücevher, , altın dişler vb. olabilir. Bu tür parçalar kremasyon işlemi sırasında sıkıntı yaratabileceğinden ceset dikkatle kontrol edilir. Vücudun içinde yer alan implant tarzı metallerin çıkarılması ise mümkün olmayacağından bunlara ilk aşamada dokunulmaz.
Krematoryumlarda cesetler 850 derecede yakılır. Yakma işlemi sırasında bazı kemiklerin tamamen kül olması mümkün olmayabilir. Bu kemikler dikkatle kırılır ve yakma işlemine başlanır. Daha sonra bedenden geriye kalan kalıntılar da aynı şekilde toz haline getirilir. Bu noktada vücut içinde kalan metaller de açığa çıkar. Kalp pili, implant gibi bu malzemeler bir mıknatıs yardımıyla çekilir ve cesedin kalıntılarından ayrılır. Daha sonra ceset tamamen toz hale getirilir. Bu, kalıntıların bir öğütücüden geçirilmesi ile gerçekleşir. Bu küllerin ortalama ağırlığı 450 gram olmaktadır.
Küller kapaklı bir vazoya koyulur ve cenazenin yakınlarına teslim edilir. Küller daha sonra mezarlıklara gömülebilir. Krematoryum işleminin avantajlarından birisi de bu tür cenazelerde daha az toprak alanının kullanılmasıdır.
Fakat bu küller illa ki gömülmek zorunda değildir. Yakınlarının küllerinin yer aldığı vazoları özel mekânlarda saklayanlar da bulunmaktadır. Bununla beraber de bazı kişilerin külleri vasiyetleri doğrultusunda belirli bir mekâna serpilebilir. Bu şekilde kişinin son isteği gerçekleştirilmiş olunur.