’Tayyip, Gül’ün ve Arınç’ın kurbanı’

Sultanbeyli İstanbul’da AKP kalelerinden biri. 2002 seçimlerinde AKP’nin buradaki oy oranı yüzde 52.37. 2007’de yüzde 67.17.

Demek ki, AKP’ye açılan kapatma davasından sonra, en iyi nabız tutulacak yerlerden biri Sultanbeyli. AKP seçmeninin yoğunluğu açısından.

Orada üç kahveyi dolaşıyorum. Kapatmayla ilgili halkta en çarpıcı görüş şu:

"Tayyip maalesef Abdullah Gül ile Bülent Arınç’ın kurbanı oldu. Asıl kabahat o ikisinin, Tayyip’in suçu yok."

Tayyip Erdoğan’a kimse toz kondurmuyor. Onu ayrı tutuyor. Davadan dolayı sorumluluğu Gül ile Arınç’a yüklüyor.

NEDEN GÜL

Neden Gül? Seçim meydanlarında Gül’ün Cumhurbaşkanlığı için tempo tutan siz değil misiniz?

Bu soruma yanıt aynı anda üç, beş kişiden geliyor. Bu insanlar her şeyi cin gibi izliyor. Aramızda karar alıyoruz, isim yazmak yok:

"O seçim sırasındaydı. Seçimden sonra Tayyip, Gül’ün Cumhurbaşkanı olmasını istemedi. Bir kaç aday olur, dedi ya..."

Yine de, neden Gül? Yanıt duygusal:

"Biz Tayyip’i seviyoruz, ona güveniyoruz, o dobra bir adam."

Aksinden hareketle, yani Gül açık konuşmuyor, ama Erdoğan’ı etkiliyor. Hatta, etkisi olumsuz.

NEDEN ARINÇ

Ya Bülent Arınç? Şu anda ne Meclis Başkanı, ne bakan. Arınç’a saygıda kusur yok, ama eleştiri çok:

"Arınç’ın her konuşması proplem (problemi böyle telaffuz ediyor çoğu kişi). Zaman zaman iyi şeyler söylüyor ama, her çıkışı Tayyip’in başını ağrıtıyor."

AKP seçmeni Erdoğan’ı ayrı tutuyor. AKP’ye oy verenler böyle düşünüyor.

Ya kapatma davası? "Demokraaaside parti kapatmak ayıp abi ya. Abi, biz bi türlü demokraaasiye alışamıyoruz."

Normal AKP tepkisi. Laiklik tehlikede değil mi?

"Yok be abi, isteyen türban taksın, istemeyen takmaz."

Yine normal AKP tepkisi. Bugün seçim olsa? Bu da, soru mu, oylar elbette Tayyip’e. Burada incelik var, AKP’ye değil, Tayyip’e.

Hukuku kendine göre düzenlemek hevesi, eleştiriye tahammülsüzlük, ülkede "biz ve onlar" diye ayrım yapmak, günlük yaşam alışkanlıklarını değiştirmek, işsizlik, geçim sıkıntısı vs., bunlara rağmen, onlar hálá Tayyip diyor.

Ben de, Tayyip’e solda ciddi bir alternatif gerek, diyorum.

CHP tarihinde beşli çete

70’li yılların sonu. Başbakan Ecevit Mersin’de halka sesleniyor:

"CHP’de çeteler kuruldu. Onların gövdesi bizde, kafaları başka yerde."

Başka yerde, yani CHP’nin solunda. Rahmetli Ecevit’i kızdıran CHP’deki sol kanat. CHP’nin o günkü politikalarını yeterince sol bulmayan bu ekip partide kalıyor. Kendi içinde yürütme kurulu oluşturuyor. Sol kanat yürütme kurulunda kimler var?

O sırada hepsi CHP milletvekili olan Süleyman Genç, Yücel Akıncı, Kemal Anadol, Abdullah Emre İleri veeee Ertuğrul Günay.

CHP’lilerin Günay’ın son çıkışlarına kızgınlığı, onun üslubundaki yüksek doza tepkileri dinmek bilmiyor. Çoğunluk AKP’ye geçmesini eleştirse bile, cümleler yine de, "AKP’ye geçebilir, ama" diye başlıyor. Ardından tarihten örnekler geliyor.