Yeni evli Mazhar ve Biricik'e nazar mı değdi?

Mazhar'ın nazara inanması boÅŸuna deÄŸil. Gerçekten de hayatta tuhaf tesadüfler oluyor. Bir tanesini size ben anlatayım: Biricik Suden'in daha yeni evlendiÄŸi kocası Mazhar, aslında onun 16 yaşındayken áşık olduÄŸu ve birlikte olduÄŸu ilk sevgilisiydi. Zannetmeyin ki, kız adama kafayı taktı bunca yıldır peÅŸinde. Öyle bir durum yok. Bir baÅŸka tuhaf tesadüf sonucu yıllaaaar sonra, biri 1, diÄŸeri 2 evlilik geçirdikten sonra, köprünün altından onca sular aktıktan sonra, bir gün yine bir yerde karşılaÅŸtılar. Ve yeni bir maceraya doÄŸru yelken açtılar. Onu da anlatayım: Biricik Suden Denver'den Türkiye’ye gelirken, Amsterdam'da aktarma yapacağı uçağı kaçırıyor. Onun hatası deÄŸil ve yapacağı bir ÅŸey yok. Canı sıkılmış bir ÅŸekilde 16 saat boyunca havaalanında yeni uçağı beklerken, karşısında Mazhar'ı buluyor. O da kimbilir nereden geliyor. Kader onları Amsterdam havaalanında yeniden buluÅŸturuyor. Film olsaydı çarpışırlardı ama deÄŸil. Çarpışma baÅŸka bir tuhaf tesadüf sonucu baÅŸka bir yerde oluyor. Ama bu defa iki insan deÄŸil iki araba çarpıyor. Kız yan camdan fırlıyor. Alnına 20 dikiÅŸ atılıyor. E ben anlatmayayım, sözü ona bırakayım...Biricik'e çarpan çocuk: Çok özür dilerim abla!Biricik Suden: Alnımdaki yara izi geçmezse, beni sen alacaksın ona göre! 2 sene içeride yatman bana bir ÅŸey kazandırmayacak. Ben seni affettim.Mazhar Alanson: Ä°ÅŸte bu yüzden kadından kadı olmaz demiÅŸler! O senin ölümüne sebep olacaktı. Bedelini ödesin. Ben affetmiyorum.... Ä°ÅŸte harika bir gece geçirdik. Arif Mardin'in daveti, ardından Emel'in doÄŸum günü. Emel, benim en yakın iki arkadaşımdan biri. Laila'ya gittik. Oradan bizim eve geldik. Burada bir curcuna. Sonra herkes evlere dağıldı. Biz köpeÄŸimiz Bom'u, Emel'in evine bırakmıştık. Hani çıkıyoruz ya gece, burada yalnız kalmasın, onun köpeÄŸiyle arkadaÅŸlık etsin diye. Herkes gittikten sonra Mazhar dedi ki, ‘‘Biz ÅŸimdi Bom'suz mu yatacağız?’’ ‘‘AÅŸkım, gider alırım Bom'u Beylerbeyi'nden, sen merak etme’’ dedim. Ãœstümü deÄŸiÅŸtirdim. Küt diye taksiyle KuruçeÅŸme'den Beylerbeyi'ne gittim. KöpiÅŸi aldım. Ben arkada saÄŸda oturuyorum, Bom da ayağım dibinde yerde. Åžoför bey, ‘‘SaÄŸdan mı soldan mı?’’ dedi, ‘‘Köprüye nereden giriyoruz?’’ ‘‘Bilmiyorum’’ dedim. ‘‘İsterseniz saÄŸda durun, Emel'i arayıp bir sorayım.’ Telefonu taksi ÅŸoförüne verdim...O sahne bitti. Karanlık. Ne çarpma. Ne ses. Ne de bir acı. Orada kesiliyor. Sonra gözümü açıyorum. Bir ameliyathane. 8, 10 tane yuvarlak spot ışık. Gözlerimin içine giriyor. Kocaman bir iÄŸne alnıma doÄŸru yaklaşıyor. ‘‘Ne oluyor?’’ Ve Nazım Durak'ın suratı görüntüye giriyor. Estetik cerrahmış. ‘‘Alkol almışsınız. Sizi bayıltamayacağım, dikiÅŸ atmam gerekiyor, sakin olun.’’ Kollarımı ve bacaklarımı tuttular. Ve beni bağırtarak dikmeye baÅŸladılar. Mümkün deÄŸil o acıya dayanamayacağım. Birilerine ‘‘Lütfen kalçadan dormikum yapın’’ dedi. Cem Yılmaz geldi aklıma, ÅŸovunda hep askeri hastanede geçirdiÄŸi ameliyatı anlatırken dormikum'la ilgili espri yapar. ‘‘Dormikum'u yediniz mi ne yapsalar ruhunuz duymaz. Yalaka birine dönüşürsünüz’’ der. Neyse iÅŸte o dormikum'dan yaptılar. Alnıma 20 dikiÅŸ atıldı. Sonra tekrar uyku. Ayıldığımda her ÅŸey bitmiÅŸti. Bir hastane odası, Mazhar başımda...Araba, bana saÄŸ arkadan çarpmış. Ben sol camı kafamla patlatarak, omuzlarıma kadar çıkmışım. Kapılar bloke olmuÅŸ, beni dışarı çıkaramamışlar. Bir aletle kapı kesilmiÅŸ, bütün camlar patlatılmış. Sonunda beni çıkarmışlar. BaÅŸka bir taksinin arkasına yatırıp Numune'ye yollamışlar. Tam o sırada Emel gelmiÅŸ kocasıyla. EÅŸi Ali, Bom'u almış, KuruçeÅŸme'ye Mazhar'a haber vermeye gitmiÅŸ. Emel ise benim peÅŸimden hastaneye gelmiÅŸ. Beni sedyeyle Acil'e aldıklarında elimde bir toz beziyle yaramı kapatmaya çalışıyormuÅŸum. Karnıyarık gibi açılmış iki parmak geniÅŸliÄŸindeki yaramdan kafatasım görünüyormuÅŸ. Öyle anlatıyorlar yani. Gözlerime cam dolmuÅŸ, göbek çukurumdan cam çıkmış. Hálá bugün bile saç diplerimden cam çıkıyor... Çarpan çocuk, maksimum 20 yaşında. 160 promil alkollü çıktı. Gerçi, çok düzgün, efendi, iyi bir aile çocuÄŸu. 2 sene hapsi isteniyor, ben çok üzüldüm. Beni annesiyle ziyarete geldi, yüzüme bile bakamadı. Gazeteye onun adını vermediÄŸimiz için teÅŸekkür etti. ‘‘Ben düşman deÄŸilim ki’’ dedim. ‘‘Büyük hata içkili araba kullanmak. Ama böyle bir ÅŸey oldu diye senin 2 sene yatman da bana bir ÅŸey kazandırmayacak. Benim de böyle bir ÅŸeyi yaÅŸamam gerekiyormuÅŸ. Yazılıymış.’’ Ben abuk sabuk koca karı ÅŸeylerine inanırım. ‘‘Kaderimde varmış’’ diyorum, çocuÄŸa moral vermeye çalışıyorum. Hatta ‘‘Bak’’ dedim ‘Yeni evlendim. Alnımda bir iz kalır da, Mazhar beni istemezse, artık sen alacaksın beni mecburen.’’ Biz böyle ÅŸakalaşırken Mazhar geldi. Hiç de kibar davranmadı. ‘‘Karıma bunu yaÅŸatan insana geçmiÅŸ olsun diyemeyeceÄŸim. Düşüncesiz hareketin bir bedeli olması gerekiyor’’ dedi. Sonra da bana kızdı: ‘‘Zaten bu yüzden eskiden kadınlardan kadı olmaz denirdi. Siz fazla vicdanlısınız...’’ Avukatlarımız görüşecek, onlar halledecek, ne yapacaklar, ne edecekler ben bilmiyorum ama o çocuÄŸun 2 sene hayatından alma taraftarı deÄŸilim. Ölümden döndüm ya, ben ona şükrediyorum. Tek sorun boyun fıtığım bu kazayla açığa çıktı. Boyunluk takmam gerekecek. Bir süre de çift göreceÄŸim. Oysa bir an evvel düzelip yeni evlenmiÅŸ olduÄŸumu anlamak istiyorum. Mazhar diyor ki, ‘‘Tekneyi kırık göstermek lazım. Nazar deÄŸmesin diye. Valla hepiniz gördünüz. Tekne kırıldı. Artık bir süre rahat etmek istiyorum...’’EMEL ERBAHARTelefonda ÅŸoför yol soruyor, ben de tarif ediyorum. Bir anda bir hışırtı oldu. Şöyle sesler duymaya baÅŸladım: ‘‘Abla, kendine gel. Ne oldu sana? Allahım... Ambulans...’’ Telefonda bir ÅŸeyleri naklen duyuyorum ama ‘‘Alo... Alo’’ diyorum, kimse bana cevap vermiyor. Kaza olabileceÄŸi aklıma bile gelmiyor. EÅŸim Ali'yle birlikte hemen yola çıktım. Yoldan ÅŸoför beyi yine aradık, ‘‘Kaza oldu, abla çok fena’’ dedi. AÅŸağıya indiÄŸimizde, zor olmuÅŸ, ama Biricik'i çıkarmışlar, bir baÅŸka taksiye koymuÅŸlar, hastaneye gidiyor. Ben de peÅŸinden gittim. Ali de Mazhar'ı almaya gitti. Hastanede gördüğüm manzara feciydi, üzerinde yeÅŸil bir bluz, kan içinde ve kafasında bir toz bezi. O an doktor geldi, toz bezini kaldırdı. Ben çığlık attım. Ä°nanılmaz bir yarık, kemik görünüyordu. ÅžiÅŸerek içe kıvrılmış. Bu arada 2 tüp kan almışlar. Dediler ki, ‘‘Röntgen ve tahlil yapacağız... Ve onu dikeceÄŸiz...’’ Baktım, gencecik bir nöbetçi doktor. Nedense o an, Biricik'i Amerikan Hastanesi’ne götürmek daha mantıklı geldi, içimden şöyle geçti: ‘‘Bu adam yorgan gibi diker bu kızı!’’ ‘‘Ama hanımefendi bu bir sorumluluk’’ dediler, ‘‘Alıyorum üzerime’’ dedim. 2 defter imzalattılar. Ambulans geldi. Kafamda Amerikan'da bir estetik cerrah bulmak var. Fakat yolda titremeye baÅŸladı. Beni aldı mı bir korku? Bir de kulağına, alnından akan kan dolmaya baÅŸlamasın mı? Allah korusun beyin kanaması olmasın derken, geldik Amerikan'a. Beyin tomogrofisi çekildi, ben de bir taraftan estetisyen arıyorum. Sonunda Nazım Durak'ı buldum, saÄŸolsun sabahın 5'inde geldi...PROF. NAZIM DURAKSaat sabahın beÅŸi. Emel Hanım aradı. Ne tür bir yaralanma tablosuyla karşılaÅŸacağımı bilmiyordum. Atlayıp Amerikan Hastanesi’ne geldim. Bu arada birtakım tetkikler yapılmış. Beyin tomografisi ve boyun zedelenmesi için boyun MR'ı çekilmiÅŸ. Sol kaşın dış köşesinden saçlı deriye kadar uzanan bir yara kesiti vardı. KemiÄŸe kadar uzanıyordu. Derinin bütün katlarını içermekteydi. Kemik zarı ve alın kası da kesilmiÅŸti. Acil Cerrahi'de lokal anestezi altında onarmak üzere hazırlık yaptık. Kalçasından onu sakinleÅŸtirecek bir ilaç yaptık: Dormikum. Enteresan bir ilaçtır, hastayı rahatlattığı gibi, hastada geçici bir unutkanlık da yapıyor. Hasta o evreyi hatırlamıyor. GeçmiÅŸte bu ilacı CIA kullanıyordu, suçluları konuÅŸturmak için. Sonra insan haklarına aykırı olduÄŸu için kullanılmaz oldu. Biricik Hanım'ın alnındaki kesitte dikkat edilmesi gereken ÅŸuydu: Alttaki tabakaları düzgün bir ÅŸekilde karşılıklı dikmezseniz, bir süre sonra üstteki tabakalarda bir düzensizlik meydana gelebilir, tabii ki estetik cerrahinin esasları içerisinde özenle diktik. Ä°z kalmayacak. Åžanslı ki başına daha fena bir ÅŸey gelmemiÅŸ, kaza bir kent merkezinde yaÅŸanmış ve müdahale eden ben de ya da baÅŸka biri fark etmez bir estetik cerrah. Åžu anda yaÅŸadığı travmadan dolayı bir çift görme tablosu söz konusu. Alnında ve göz çevresinde ödem var. Ama genel durumu iyi, yakında hiçbir ÅŸeyi kalmayacak...Â