Ne kadar ekmek o kadar köfte

Tarihi yanlışlarımız dramatik bir mağlubiyet olarak çıktı karşımıza. Dün akşamki tek sayılık yenilgi Yunanistan’la bizim basketbol yapılanmamız arasındaki anlayış(sızlık) farkından maalesef. Şunu bir kavrasak artık; Liglerde yabancı oyuncu sayısı arttıkça milli takım başarısı azalıyor. Komşuda yabancı oyuncu ligde yok denecek kadar az. Bizde üstü Şişhane altı keşhane..

SUDAN ÇIKMIŞ BALIK GiBiYDiK

Ligimiz 5+1+2’yle yabancı oyuncu cenneti. Bizimkiler takımlarında yeterli süre alamadığından milli maçta cehennem azabı çekiyoruz... Senede bir başrol gelince oyuncular dün akşamki gibi sudan çıkmış balığa dönüyor. Hesap çok net: 81’de onları yenip altın madalya aldığımızda ligdeki yabancı sayısı birdi. Sonra onlar madalyalara boğulurken biz yokuş aşağı gittik...

Gözden KaçmasınYunanistan 72-71 Türkiye / Maç sonucuHaberi görüntüle

MAÇI HEDiYE ETTiK

Yunanlılar, aslarının da yer aldığı, olabilecek en iyi kadrolarıyla çıktılar sahaya. Bizim yegane asımız DeShane Davis Larkin bir akşam önceki muhteşem performansından ayağının tozuyla geldi ancak kendi takımında ikili oyunlarla rahatladığı için üstündeki baskı yüzünden katkı veremedi. İlk çeyrek bir süre öne geçtik. Salon sanki bizim gibi yüksek isabet de bulduk.

HESAP AÇIK...

Ancak pota altımızı kullanarak havaya girip reaksiyon vererek oyunun kontrolünü devre bitmeden Sloukas’ın üçlükleriyle ele geçirdiler ve maçın geri kalanında, çocukların melih’in üçlükleriyle geri gelmeye olağanüstü çabalamasına rağmen, Orhun Ene Larkin’i kenarda unutup Samet’te faul limitimiz dolmuşken, ev sahibine hakem kıyağı olarak yorumlanan faul verilince geceyi kurtaramadık... Hesap açık, İstanbul’da keselim...