Kantarın topuzu kaçtı!

Sahamızda yenilmezliği, ev sahibi avantajımızı kaybettik. Kaybettiklerimiz bu kadarla kalsın lütfen.

EuroLeague Play-Off’lar rekoru kırarak 33 farklı kazandığımız ilk maç sonrası biteviye “Bu onların oyunu değil, bu maç rahat olmaz, saygı duymalıyız” derken, demek ki karnından konuşuyormuş Obradovic. Fazla saygı ezikliğe dönüştü. Kaunas’ın vereceği reaksiyondan bu kadar mı korkulur? Fenerbahçe’nin yüksek enerjisinden, sert ve kararlı caydırıcı savunmasından eser göremedik. Hayrettir... Herkesin süngüsü düşüktü. Sert, caydırıcı savunma yüksek üçlük isabet ile giren Fenerbahçe’ye direnç koyan Zalgiris, aynen ilk maçta olduğu gibi ilk çeyrekte geri adım atmadan, attıklarını sokarak, kafa kafaya kaldı maçta.

Neden çağırdın koç?

Skordaki dalgalanmayı rakip topu pota altımıza indirerek lehine çevirmeye çalışırken, biz uzunlardan katkı alamadığımızdan hücum tıkanıklığını aşamadık. Elleri de tutunca Zalgiris atak yaparak öne geçti. Devreye giderken ilk maçta onları tuttuğumuz 43 sayıyı aşmışlar, üçlük isabette yüzde 60’ı bulmuşlardı. Kısa beşle girdiğimiz 2.yarıda camı kırıp Dixon’ı çıkardık ama Zalgiris rüzgarı arkasına almıştı bir kere. Coşku havasına girmek yerine erken paniğe kapıldık. Obradovic’in bir manada çağırdığı Zalgiris’in dingin ve etkin basketbolu ortaya çıktı.

YAKALADIKÇA KAÇTILAR

Serinin suskun ve gergin adamı Vesely ve Kalinic oyuna girdiler ama onlar da kötü gidişe dur diyemediler. 15 sayı geride girdiğimiz son çeyrekte de fark yaratmaya alıştığımız son beş dakikada Kadıköy Cehennemi tribünlerin olağanüstü gayretine rağmen, basketbola dair her şeyi yanlış yaptığımız akşamda Zalgiris evlerinde şenlik yaratacak, serinin devamında umutlandıracak başarıyla, yaşadıkları katostrofiyi ters kepçe ederek döndü evine. Sahamızda yenilmezliği, ev sahibi avantajımızı kaybettik... Kaybettiklerimiz bu kadarla kalsın lütfen.