On numaralar ölmedi Süper Lig’de yaşıyor!

2013’te dünyanın en iyi 500 futbolcusunun 59’u klasik 10 numaralarmış. Bu sayı 2014’te 51, bir yıl sonra 41, ardından 37 ve nihayet 2019’da 30’a düşmüş. Premier Lig’de bu hafta 20 takımın sadece üçü klasik on numaralı 4-2-3-1 oynadılar. Peki nereye gidiyor bu on numaralar sahi?

Hayat çok hızlı değişiyor. Tarih ivmelendi. Dünyanın 100 yılda yaşadığı gelişim önce 10 yıla sıkıştı. Sonra her sene, bir öncekini demode göstermeye başladı. Öyle baş döndürücü bir sürat var hayatımızda. Hayatın küçük bir demonstrasyonu olan futbolun da bu hızdan nasibini almaması mümkün değil. Mesela sağlık sorunları nedeniyle 5 yıl komada kalan bir futbol fanatiği, bugün uyansa ve televizyonda bir maç izlese peş peşe şu sorular dökülürdü ağzından herhalde: Hakem neden ikide bir kenara gidiyor ki? Ne izliyor orada? Aut atışında ceza alanı içinde mi dokunuluyor artık? Böyle elle oynama olur mu yahu? Sahi o yaratıcı, ayakları kadife, zeki on numaralar nereye kayboldu?

59’DAN 30’A DÜŞTÜ

Futbol analisti Omar Chaudhury’nin araştırmasına göre 2013’te dünyanın en iyi 500 futbolcusunun tam 59’u klasik on numaralarmış. Ama o günden beri bu listedeki klasik oyun kurucuların sayısı 59, 51, 41, 37, 30 şeklinde dramatik biçimde azalmış. Geçtiğimiz hafta Premier Lig’deki 10 maçı izledim. 20 takımın sadece üçü (Norwich, Everton ve Tottenham) sahaya 4-2-3-1 dizilerek başladılar. Onların dışında Liverpool, Arsenal, Chelsea, Villa ve Palace 4-3-3, M.City, United, Leicester ve West Ham 4-1-4-1, Burnley ve Bournemouth 4-4-2, Wolves ve Sheffield 3-5-2, Southampton 4-2-2-2, Brighton 3-4-3, Newcastle 5-4-1, Watford da 3-4-2-1 dizildi sahaya.

TAKTiKSEL OLARAK iKiNCi KÜME TURNUVAYIZ

Süper Lig’deki 9 maçta durum bu kadar karmaşık değildi tabii! 18 takımın 13’ü 4-2-3-1, dördü (G.Saray, Beşiktaş, Başakşehir ve Antalya) 4-1-4-1, biri de (Trabzon) 4-4-2 oynadılar. Yani Premier Lig’de sadece üç adet on numaraya yer verilirken, Süper Lig’de bu sayı 13’tü.

DEViR DEĞiŞTi
ESPN’den Ryan O’Hanlon, önde baskı ve hücumda repertuvar genişliği stratejilerinin on numaraların ölümünün baş sebebi olduğunu söylüyor. Şu an dünyanın en iyi futbolunu oynayan City, iki klasik on numara, David Silva ve De Bruyne’den iki sekiz numara yarattı. Liverpool klasik on numarası Coutinho’yu Barcelona’ya satıp Devler Ligi şampiyonu oldu. Mesut Özil, Arsenal’da istenmeyen adam konumunda.

Real Madrid’de Zidane, Bayern’de de Kovac, James’i orijinal yerinde kullanmayı reddettiler. Hatta kendisi de bir orta saha oyuncusu olan Zidane, James gibi Isco’ya da on numara rolü vermedi.

Sanırım tablo net: Çok çok özel bir yetenek değilseniz, yakın gelecekte dev bir takımın tek santrforunun arkasında serbest oyuncu rolü almanız oldukça zorlaştı. Zira böyle bir rol, neredeyse hiç kalmadı. Kimse hücum opsiyonlarını, bir adamın keyfine bırakmak istemiyor. Ofans çeşitliliği, ikinci-üçüncü bölge geçiş repertuvarının genişliği, beklerin oyuna katılması, kapılan topla hızlı hücum daha değerli artık.

GELiŞEMiYORLAR

Peki Süper Lig’de Hajradinovic, Canteros, Milosevic, Sessegnon, Soner, Recep, Bakasetas, Kruse, Diarra ve daha niceleriyle hâlâ neden 10 numaralı oyun bu kadar yaygın?

Neden hâlâ klasik bir on numaranın arkasında iki kısıtlı yetenekli-sert ön libero alışkanlığı bitmiyor?

Neden Neden beklerin en az biri hâlâ stoperden bozma? Neden kenar hücumcusu olarak hâlâ ısrarla hızlı ve yeteneksizler seçiliyor?

Bunun yanıtı sanırım teknik adam gelişiminde (daha doğrusu gelişmeyişinde) gizli. Hiçbir teknik adam sürüden kopamıyor. Alışkanlıklardan uzaklaşamıyor.

Kimse, Martı Jonathan olmak istemiyor. Bu durumda da biz taktiksel olarak ikinci küme turnuva olmaktan kurtulamıyoruz maalesef.

HAFTANIN RAKAMI
Premier Lig’de geçtiğimiz hafta sonu 5 takım üçlü savunmayla mücadele ettiler. Wolves bence Avrupa Ligi’nin favorilerinden. Sheffield lige iyi bir giriş yaptı. Graham Potter’lı Brighton da taktiksel olarak takdir görüyor. Süper Lig’de üçlü savunmanın esamesinin okunmaması enteresan.

HAFTANIN MERAKI

Halen Hollanda U21 takımıyla Güney Kıbrıs maçı için kampta olan Ferdi Kadıoğlu ile ilgili TFF’nin bir çalışması var mı acaba? Bu oyuncunun A Milli takım tercihi ne olacak, zihninde ne var? Eğer onun da Türkiye’de oynamak gibi bir isteği varsa, diyalog kurmakta fayda olabilir sanki.