Guardiola'nın değil Simeone'nin turnuvası

Bu oran, tüm kupalar tarihinde galip bir takımın yakaladığı en düşük yüzde idi. Dün de Khalifa International’da benzer bir tablo izledik: Amerika, ilk devrenin son 15 dakikasında yüzde 78’le topla oynadı ama golü tüm hatlarıyla kapanan Hollanda buldu. Bu turnuvanın hakim duygusu Guardiola değil Simeone oldu bugüne kadar. Katar’2022, topu bırakıp maçı alanların turnuvası olma yolunda.

HOLLANDA TAM BİR VAN GAAL ROBOTU

Amerika, turnuvanın en genç ilk 11’ine sahip. Pulisic ve McKennie’nin 28, Adams’ın 27, Musah ve Reyna’nın 24 yaşında olacağı 2026 Dünya Kupası’nda kendi evlerinde daha olgun bir Amerika takımı izleyeceğimiz kesin. Hollanda ise 2014’te olduğu gibi 2022’de de tam bir Van Gaal robotu. 2014’teki gibi net bir fırsat futbolu oynuyorlar. Beşli savunmayla blok halinde doğru duruyorlar, çiçek gibi açıldıkları hücumlarda bekler Dumfries-Blind’le oyunu genişletip sonuca gidiyorlar. Dün üç golün tümünde sağ bek Dumfries, ikisinde de sol bek Blind’in rol oynaması, hücum stratejilerinin net bir çıktısı. Muhtemelen bugünden sonra Hollanda’ya karşı oynayacak her teknik direktör, beşli savunmanın kanat beklerine özel önlem almak zorunda kalacak.

ARJANTİN TUZAĞA DÜŞER Mİ?

Peki önümüzdeki cuma akşamı pragmatik Hollanda’ya karşı Arjantin de benzer bir tuzağa düşer mi? Arjantin’in Amerika’ya göre bence en önemli iki artısı şu: Birincisi, kaybettikleri toplara çok çabuk baskıya geliyorlar. Geri kazanma süreleri daha kısa. O yüzden de gerek Polonya, gerekse Avustralya’ya net kontratak fırsatları vermeden geçtiler bu aşamaları. İkinci artıları da turnuvaya Arabistan yenilgisiyle başlamaları. Scaloni’nin o maçta rehavetin bedelini ödemesi, sonrasında Fernandez-Alvarez gibi konsantrasyonu yüksek gençlere dönmesi, Messi’nin de en iyi versiyonunu izleyebilmemize yaradı bir anda.