Emniyetli ama tatsız ve renksiz
BeÅŸiktaş’ın ısrarla oynadığı tutucu futbol büyük takım oyunu deÄŸil.Â
İstanbulspor’un 2023-24 sezonu öyküsü, belgeseli çekilebilecek enteresan bir hikâye gerçekten. Teknik direktör ve futbolcular kümede kalmak için çırpınırken, takım elbiseli birileri düşürmek istedi sanki takımı.
iSTANBULSPOR iYi OYNUYOR
Gerek Hakan Yakın, gerekse Zeki Korkmaz döneminde oynadıkları futbol, ligin en az yarısından daha iyi. O meşhur Trabzon müsabakasında sahada kalmak isteyen futbolcular maçı bitirebilseler belki de galip geleceklerdi. O karşılaşmayı hükmen kaybettiler, ardından üç puanları daha silindi.
O da yetmedi, devre arasında Ndao, Ethemi, Rroca, Jensen, Muammer, ne kadar iyi oyuncu varsa elden çıkardılar. Ve hâlâ her maçta iyi futbol sergiliyorlar.
Önceki hafta Antalya’da ikinci yarıda yüzde 60 topa sahip oldular. Şutlarda 8’e 2 üstündüler. Rakip ceza alanında 28 kez topla buluşup 2-2’lik beraberlikle çıktılar Antalya’dan.
DAHA FAZLA TOPA SAHiP OLDU
Dün Beşiktaş’a karşı iki yıldız Semih-Muci’ye çare bulamadılar ama ilk yarı istatistikleri yine çarpıcı: Beşiktaş’tan daha fazla topa sahip oldular (%52). Rakip ceza alanında daha fazla topla buluştular (13-10). Sambissa da sağ kanadı koridora çevirdi ilk 45’te.
SANTOS YiNE PRAGMATiKTi
Beşiktaş’sa Fernando Santos dönemindeki her maçta olduğu gibi pragmatikti, oyunla değil oyuncuyla kazandılar yine. Semih bir golü yoktan var etti. Muci de ikinciyi.
Beşiktaş, Santos döneminde (Serdar Topraktepe etkisindeki Karagümrük müsabakasını çıkarırsak) maç başına 19,5 kez rakip ceza alanında topla buluşuyor. Bu sayı, Beşiktaş’ı bu sezon çalıştıran beş teknik direktör içinde en kötüsü. Ayrıca Fernando Santos’lu Beşiktaş’ın rakip ceza alanında topla buluşma ortalaması 19,5 iken, Karagümrük’ün 20, Kayseri ve Alanya’nın 21, Samsun’un 22...
Beşiktaş Santos’la daha emniyetli bir görüntü veriyor, evet. Ama özellikle ilk devrelerde ısrarla sürdürülen tutucu futbol, bence büyük takım oyunu değil.
