4-3-3 veya 4-2-3-1 oynamak mecbur mu?

2015-16 sezonunda Süper Lig’in 18 takımının toplam market değeri 1.2 milyar Euro imiş. Bugünse 660 milyon düzeyine geriledik. Yani ligimizin değeri, 3 sezonda yarı yarıya inmiş durumda.

Yine aynı sezon ligin en değerli 4 takımının market değeri 600 milyon Euro’ya yakınmış. Bugünse 4 büyüklerin toplam değeri 330 milyon seviyesinde. Süper Lig’in yaşadığı ekonomik dalgalanma, üst grupla alt grup arasındaki farkı fena halde kapadı. Bugün ligin sadece 5’inci haftasındayız ve namağlup takım kalmadı. Hatta 4 haftayı namağlup kapayan 3 ekip de konvansiyonel büyükler değil, Kasımpaşa, Konya ve Kayseri idi. Dün Konya’daki maç da son derece dengeliydi, defalarca gitti-geldi. Konya ayağına gelen fırsatları değerlendiremedi, Fenerbahçe değerlendirdi. Bu sezon bu tarz oyunları çok göreceğiz. Ligde artık güçler çok daha yakın. Maçlar gerçekten de “üç ihtimalli” artık.

Lig daha dengeli ama futbolda 100 yıldır olduğu gibi yine farkı yaratan “kalite” olacaktır şüphesiz. Phillip Cocu’nun PSV’yi yönetirken farklı maçlarda birçok farklı dizilişi denediğini çok iyi biliyorum. Mesela Şampiyonlar Ligi’nde Wolfsburg deplasmanında (elmas orta sahalı) 4-4-2 ve Manchester deplasmanında 5-4-1 gibi... Cocu’nun bence Fenerbahçe’de de 4-3-3 (veya aslında 4-2-3-1) oynatacağım diye bir takıntısı olmamalı. Çünkü bu diziliş 2 kenar hücumcusu istiyor ve Ayew dışında ikna edici bir performans çıkmadığı için Aatıf’a filan umut bağlıyorsunuz! Oysa dün Cocu, (PSV’de zaman zaman yaptığı gibi) elmas orta saha dizilimi ile başlasa, Mehmet-Jailson-Eljif-Benzia’nın önünde Ayew-Slimani’yi kullansa, son yarım saatteki doğruları baştan da yakalayabilirdi. Diziliş elastikiyeti, daha fazla kaliteli oyuncuyu sahaya bir arada sürebilmek demek çünkü.


MAÇIN ADAMI: YASSINE BENZIA

MAÇIN KADER ANI

Dün 65’inci dakikada sağdan Jonsson ortaladı, Yatabare’nin bomboş volesi direğin üstünden auta gitti. O pozisyonun dönüşünde Benzia harika bir asist yaptı, Eljif golü attı. 120 saniye içinde maçın hikayesini değiştiren heyecan verici bir bölümdü gerçekten.

MAÇIN SÜRPRİZİ

Dün Fenerbahçe 11’ini Mehmet Topal’la birlikte 5 savunmacı ile 5 hücumcu şeklinde ikiye ayırırsak; ileri beşlinin 4’ü yeni transferlerdi. İleri 5’lideki tek eski ise Aatıf’tı dün gece. Herhalde bu seçime geçen yılki oyunundan sonra Aatıf’ın kendisi bile şaşırmıştır!


“Çizgiyi geçti mi, geçmedi mi” diye düşünmeye vaktimiz olmadan, Tottenham maçında gol çizgisi teknolojisi devreye girdi.

GOL ÇİZGİSİ TEKNOLOJİSİ

Cumartesi Tottenham-Liverpool maçında Wijnaldum’un golünü görmüşsünüzdür. Bizim çizgiyi geçti mi-geçmedi mi diye düşünmeye bile vaktimiz olmadan hakem golü verdi ve saatini gösterdi stadyuma. Süper Lig’de de gol çizgisi teknolojisi gündeme alınabilir mi acaba?

MAÇIN NOSTALJİSİ

Dün iki sol bekte iki sınırlı yetenekli İsmail’le Ferhat’ı izleyince aklıma kısa süre önce Konya’da o pozisyonda oynayan Douglas geldi. Konyaspor, Douglas’ı Wolves’a sadece 1.2 milyona satmıştı. İskoç yıldız, Avrupa’da 2018 takvim yılında en fazla asist yapan bek konumunda.

MAÇIN ŞAŞKINLIĞI

Harun'un uzun yıllar boyunca sadece Fenerbahçe’nin değil milli takımın da kalesini koruyacağına inananlardanım. Ancak dün 13’te bir topu taca bırakmamak için merkeze serseri biçimde vurması akıl almazdı. Slimani yetişip topu çalarak Harun’un kariyerini kurtardı belki de.

İLK 11'DE ÜÇ KUZEY AFRİKALI

Arsene Wenger’e ithaf edilen bir söz vardır: “Bir takımda bir Brezilyalı fena olmaz. İki Brezilyalı risklidir. Üç Brezilyalı sizi işinizden edebilir” şeklinde... Wenger bu sözü söylemiş midir bilinmez; ama 20’den fazla Kuzey Afrikalı’nın oynadığı ligimizi izleseydi muhtemelen şunu düşünebilirdi Fransız filozof: “Bir takımda 3 Kuzey Afrikalı... Üstüne düşünmeye değer.”