20 maddede Futbol 2020

Pandemi arası olması elbette tüm ayarları etkiledi ama ondan daha fazlası var bu garip sezonda. Amiens ve Toulouse’un düşürülmesi, Hasenhüttl ve Simeone’nin geri dönüşleri, Messi-Ronaldo dominasyonu sonrası kartların yeniden dağıtılışı... Rüzgâr gibi bir sezondu gerçekten.

SEZONUN KARARI: RALPH HASENHÜTTL
25 Ekim 2019 akşam üstü Southampton takımı, kendi evi St.Mary’s’ten 9-0’lık tarihi bir Leicester yenilgisiyle ayrıldığında olacakları tahmin etmek çok zor değildi. Southampton 10 maçta 2 galibiyetle düşme potasındaydı, ligin en fazla gol yiyen takımıydı ve genelde böyle travmatik sonuçlardan sonra futbol canavarı bir kan değişimi istiyordu. Southampton hiyerarşisininse düşüncesi farklıydı. Onlar devam kararı aldılar Avusturyalı hocayla. Ben o tarihi kararı şöyle okuyorum: Hasenhüttl’ın takımı 9-0 yenildi, çünkü 9-0 yenilecek cesareti vardı. Nitekim sonraki 9 ayda o 9 gollü travmadan çıkmakla kalmadılar, ligi 7 haftalık namağlup bir seriyle 52 puanla tamamladılar. Sezon genelinde Tottenham’dan fazla şut attılar, Arsenal’dan fazla maç kazandılar.

SEZONUN GERİ DÖNÜŞÜ: DIEGO SIMEONE
Dünyanın en çok kazanan teknik adamı. Bence bu unvanı da hak ediyor, zira belki de yeryüzünün 1 numaralı ‘teknik adam takımı’ Atletico Madrid. Bir takım, ancak bu kadar benzeyebilir bir hocaya. Takım hocaya bu kadar benzeyince, başarısızlığın faturasının da teknik adama kesilmesi doğaldı. Pandemi öncesi 27 maçın sadece 11’ini kazanabilmiş, yalnızca üç kez 2 golden fazla atabilmişlerdi. Joao Felix korkunç bir sezon geçiriyor, defansif mükemmeliyet darbe almış, hücumda neredeyse hiç yoklar. Doğal olarak herkes şunu tartışıyordu sessizce: “Simeone’nin yöntemleri çağa uygun değil miydi artık? Etle tırnak gibi olduğu
bazı oyuncuları kaybedince, yenilerine aynı hissi enjekte edememiş miydi?” Biraz zorlandı ama sonunda bir kez daha başardı Simeone. Pandemi arası sonrası öyle bir futbol oynadılar ki, eğer bu formu sezonun geneline yaysalardı şampiyon olmaları işten değildi. Bu noktada Nagelsmann’ın Simeone’yle ilgili tespiti önemli: “Eğer orada Simeone’den başkası olsaydı, futbolcular hocanın etrafında birleşmezlerdi. İki yılda dinamit olurdu o soyunma odası. Standart 4-4-2, geride savunma. Z jenerasyonu böyle bir diktaya direniyor. Simeone’nin başardığı inanılmaz.”

SEZONUN FİYASKOSU: AMIENS-TOULOUSE
Olağanüstü bir sezon yaşadık, her federasyon kritik kararlar verdi pandemi sürecinde. Ben TFF’nin oynanmış-bitmiş bir sezonda küme düşmeyi kaldırmasına ne kadar anlam veremediysem, Fransa’da yarım kalmış bir turnuva sonucu iki ekibin düşürülmesini de o kadar yadırgadım. Amiens ve Toulouse’un düşürülmesi, sezonun fiyaskosu bence.

SEZONUN GOLÜ: JOE BRYAN

Lig hiyerarşisinin en değerli maçı deniyor onun için. İngiltere Championship play-off finalinde Fulham’la Brentford’ı karşı karşıya getiren müsabakanın ederi 160 milyon pounddu kabaca. Bu ödülü Fulham kazanırken, galibiyet golleri bir sol bekten, Joe Bryan’dan geldi. Normal sezonda 43 maçta yalnızca 1 golü olan, hayatında hiçbir müsabakada birden fazla sayı yapmamış Bryan, kariyer maçını oynadı Wembley’de. Bu sezon birçok güzel gol atıldı ama Bryan’ın 105’inci dakikada attığı o akıl dolu frikiği yılın golü kabul ediyorum ben.

SEZONUN SPEKÜLASYONU: SERIE A PENALTILARI
Juventus-Lyon maçında verilen birbirinden fantastik iki penaltı çok konuşuldu ama ben bu iki kararı, garip Serie A sezonunun bedeli gibi okudum. Sezon boyunca Juventus’un lehine verilen penaltı kararları çok konuşulmuş, ligde kendilerine rakip olabilecek tek takım Atalanta’yı bence korkunç bir penaltıyla saf dışı etmişlerdi. Devler Ligi’nde Lyon lehine verilen o feci penaltı kararı da sanki tüm sezonun faturası gibiydi Juve’ye. Felix Zwayer’in daha sonra Memphis’e çaldığı düdük de tam bir ‘Serie A penaltısı’ idi bence. Zira İtalya’da sezon boyunca çalınan 200’e varan penaltı düdüğünün belki 50’ye yakını böyle haksız elle oynamalardı. Ben Serie A’da bu sezonu çok içime sindiremedim itiraf etmek gerekirse.

Not: Listeye perşembe günü devam edeceğim.