Olgunlaşma Dönemi

Geçtiğimiz sezondan itibaren daha önceki beceriksiz yönetimlerin bıraktığı acıları çekmeye başlayan Eskişehirspor, bu sezon bu acıların dibine vurdu. Çünkü geçen sezon tüm camia umutlarıyla ayaktaydı. Süper Lig’e çıkarak bütün sorunlarını çözmeyi planlıyordu. Ancak evdeki hesap çarşıya uymadı ve sezon sonu beklenen olmayınca ayakta durmasını sağlayan tüm ümitleri de tükenmiş oldu.

Rizespor karşısına geleceği belirsiz ancak inancı tam olarak çıkan Eskişehirspor, oyun olarak toparlanmış bir izlenim vermişti. Hafta içi yapılması beklenen kongre yapılamadı ve bir hafta sonraya ertelendi. Belirsizlik ve acılar devam ediyordu.
Bu acılar takıma olumlu yansımaya devam etmiş görünüyor. Eskişehirspor takım olarak performasını bir üst seviyeye taşıyor. Daha olgun, daha ne yaptığını bilir vaziyette. Sahaya doğru yayılan, rakibin ataklarını soğukkanlılıkla kesen, pas trafiğiyle rakibini yoran ve fırsatını bulduğu anda da etkili ataklar yapan bir takımdan bahsediyoruz.

Maçın tamamında konsantrasyonunu bozmayan ve oyun disiplininden kopmayan Eskişehirspor, Samsunspor’un tüm planlarını suya düşürdü. Her iki yarıya da baskılı başlamak isteyen ev sahibi takım, karşısındaki dirençli oyuncular nedeniyle çok çabuk oyun disiplininden koptu ve oyunun tüm kontrolünü konuk ekibe bıraktı. Eskişehirsporlu futbolculara düşen ise sadece bunu iyi değerlendirmek oldu.

O GOL SADECE
İlk yarı bitmeden oynadıkları oyunun hakkını veren gol devre arasına rahatlayarak girilmesini sağladı.
Bir gol sadece kazanmanızı sağlayabilir.
Ancak önde olduğunuz bir maçta oyundan kopmadan mücadeleye devam ederseniz hem seyir zevki yaratırsınız hem de farka gidersiniz. Eskişehirspor’un yaptığı da, ihtiyacı olan da buydu. İkinci yarı oyundan kopmayıp, skoru korumak yerine geliştirmeye devam etti. Arka arkaya bulunan goller takımın havasını bulmasını sağladı ve zor günlerde herkesin yüzünü güldürdü.
Bazen yukarı sıçramak için dibe vurmanız gerekir. Eskişehirspor’da da bu yaşanıyor. Bu sezon her anlamda aşağı doğru gidişin artık sonuna gelinmiş ve en dip nokta görülmüştü. Öyle ki, kulübün kapanmasından bile bahsedilir olmuştu.
İşte o an, bir dönüm noktasıydı.

O andan itibaren sahaya çıkan futbolcular ve teknik ekip, kendilerine düşen görevi yerine getirmeye başladılar.
Eskişehirspor’un tek ihtiyacı var.
O da, takımın bu havasını ve oyununu her şeye rağmen sezon sonuna taşımasıdır. Futboldaki iki haftadır görülen olgunlaşma dönemi yönetime de yansırsa, bundan sonra daha sağlam temellere oturmuş bir Eskişehirspor Türk futboluna yeni bir alanda daha örnek takım olabilir.