Akdeniz rüzgarları

Teknik adamların taktikleri, sahadaki futbolcuların yanlışları ve doğruları veya Cüneyt Hoca’nın kararları... Tüm bunları bir tarafa bırakıyorum, 14. haftanın kapanış maçına yakışan bir mücadele oldu.

 Heyecan vardı, tempo vardı, pozisyon vardı ama tüm bunları daha fazla hisseden ve yaşatan takım Antalyaspor’du... Fenerbahçe, yakaladığı galibiyet serilerine baktığımızda mücadelenin, taktiğin ve disiplinin ön plana çıktığı bir futbol anlayışı ile sahadaydı.

ADVOCAAT HATA YAPTI

Rakibe üstünlük kurarak, topa hakim olarak belki 1-2 maç kazanmıştır ama diğer maçların hepsi savunma anlayışını çok iyi kullanarak kazanmıştır. 

‘Bu maç için en büyük dezavantajı neydi’ diye düşünürsek bir tek cevap vardı. Hemen hemen maçları aynı kadro ile oynayan, sadece 1 veya 2 isim değişen Fenerbahçe’de dün zihinsel yorgunlukla beraber fiziksel yorgunluğun da ön plana çıktığını gördük.

İlk kez bir rotasyonla başlaması gereken bir maç olarak görmüştüm, fakat Advocaat iyi giden takımı değiştirmek istemedi. Advocaat gibi kurt bir hoca kazandığı bu kadar maçı hemen hemen aynı 11 ile oynadığının farkına varıp bu maça daha dinç, daha istekli oyuncularla başlayabilirdi.

Maçın en güzel hareketi, pazar gününden beri gördüğümüz gol sevincinin polislerimizle yaşanmasıydı.

Maçın hak edeni ise Antalyaspor’du.

Karşılaşmanın yüksek tempoda geçmesinin sebebi Fenerbahçe’nin yorgun olup alanları kapatamaması ve Antalyaspor’un sahaya kazanmak için çıkmasıydı.