Paylaş
Son iki maçını da kaybeden Konyaspor mutlak puan parolasıyla çıktı Trabzonspor karşısına. Avcı ise pozisyon üretiminde sorun yaşasa da uyumun gücüne inanarak Vitor Hugo’nun da dönüşüyle beraber kanıksadığımız onbiri sürdü sahaya. Oyuncular aynıydı belki ama son dönemin en önemli problemi olan pozisyon üretimi başta olmak üzere her şey farklıydı Trabzonspor tarafında. Abdullah Avcı döneminin en iyi maçıydı. Abdülkadir Ömür’ün talihsiz sakatlığı dahi ritmini bozmadı takımın. “Peki bu maçın farkı neydi?” derseniz eğer Trabzonspor orta sahasının etkinliği diyebiliriz. Ceza sahası içerisinde ekstra adam katkısıyla denge bozucu rolünde hiç olmayan ve kenar ortalarında takımın hücumcularını rakip savunmanın ellerine teslim eden bu yapı bu maçta değişti. Flavio ve 61. maçına çıkan 61 numara Abdülkadir Parmak da hareketliliği ve dinamizmiyle beraber maçın en iyilerindendi. Antalyaspor maçının en çok eleştirilen oyuncusu olan sağ bek Serkan Asan da yine bu maçın öne çıkan oyuncuları arasında yer aldı. Bunun sonucu olarak Trabzonspor 3 ay sonra bir lig maçında 3 gol atmayı başardı.
Paylaş