Diriliş

Siyah-Beyazlılarda günün kahramanları, kilit pota altı eşleşmelerinde ezici üstünlük sağlayan Lalanne-Sertaç ikilisinin yanı sıra, son periyodun bitiminde 7 ila 2 dakika kala arasındaki süreçte X-faktörlük yaparak kırılma anlarında takımı şahlandıran Can Maxim Mutaf oldu. Kenan ile Adams’ın yan yana oynadığı zamanki uyumları da göz doldurdu.

Temponun bir an bile düşmediği maça hızlı başlayan taraf, sezon genelindeki paslı görünümünü bu ay temizlemeye başlayan Rautins’in önderliğindeki Banvit oldu. Tolga ve Can Altıntığ’ın kadroda olmadığı günde, son zamanlarda çıkışlarını sürdüren Erkin-Rıdvan-Şehmuz üçlüsünden azami verimi alarak oynayan Bandırma ekibi Vidmar-Lalanne eşleşmesinde aradığını bulamayınca, Kenan, Sertaç ve Lalanne’in sayılarıyla Beşiktaş çeyreğin bitime yakın 7-0’lık bir seri elde etti ve üç sayı çizgisinin içerisinden 8/8’lik bir isabet oranı yakalayıp 24-16 öne geçti. Rautins’in çeyrek biterken attığı son saniye üçlüğü, maçın son dakikalara dek kopmayacağının ve sayı farkının aldatıcı bir teferruat olacağının belgesiydi.

İlk çeyreği çift haneli sayılara ulaşarak tamamlayan, fakat tıpkı Vidmar gibi üst üste 2 faul yaptığı için kenara gelen Lalanne, bayrağı, Kulig’e benzer bir üstünlük kuracak olan Sertaç’a devretti. Lalanne ile Sertaç’ın, Vidmar ve Kulig gibi iki eski ekol savunmacının genlerinde yer alan “çemberi savunmak için potaya rakipten 1 adım fazla yakın olma” güdüsünü iyi okuyarak bu refleksi orta mesafeden mitralyöz gibi cezalandırması, maçın anahtarı oldu. Clark, Weems ve (Kenan sayesinde) Adams’ın fevkalade verimli oynadığı takım düzeni, Beşiktaş’ı hep rakibinin 8-10 sayılık farkla önünde yer almasını sağladı. Fakat en ufak bir boşlukta Rıdvan, Kulig ve Rautins gibi pozisyonuna göre yıldırım hızında hareket eden isimler sayesinde Banvit çok çeşitli sayı imkânları elde ederek maçta tutundu. Beşiktaş’ın (bu defa kısalardan başlayan) bireysel ve takım savunması karşısında sinen Caloiaro ilk yarıda sayı atamazken, Taylor-Thomas ikilisi de standart verimlerinden uzakta kaldı. Devre, Adams’ın Erkin’e üst üste hücumlarda kurduğu üstünlükten gelen 7-0’lık seriyle, 47-34 Beşiktaş lehine sonuçlandı.

Ribaunt, ikilik ve üçlük yüzdesi ve top kayıpları bakımından (hücum ribaundu hariç) rakibe kurduğu üstünlüğü ikinci devrede de elinden bırakmayan Beşiktaş, kısaların tecrübe farkıyla rakibin genç ve azimli yıldız adaylarını ekarte etmeyi sürdürdü. İkinci çeyreği kenarda geçiren Lalanne’i tekrar bir koz olarak kullanan Kartallar, Clark ve Kenan’ın (11s 7a) önderliğinde farkın 15 sayıya kadar çıkardı. Fakat Caloiaro’nun silkinip toparlanması ve bilindik takipçiliğini ve topsuz koşularını harfiyen uygulaması sonucunda dinamik Banvit farkı 6 sayıya kadar düşürdü. Taylor-Thomas alley-oop’undan sonra Rautins’in kritik üçlüğüyle Beşiktaş molaya giderken, Vidmar ile Weems’in top kapma kavgası periyoda damga vurdu. Rıdvan’ın hızı ve penetreciliğine Lalanne ile cevap veren Beşiktaş, son çeyreğe 60-50 üstün girdi.

Dördüncü periyotta Weems’in Caloiaro, Şehmuz’un da Adams üzerindeki savunma baskısı skoru kısırlaştırırken, bu baskı Adams’ı bitirici değil karar verici role iterek raydan çıkardı, Caloiaro’yu ise sadece açık alanda etki yaratmaya mahkûm etti. Kulig’in üçlüğüne cevap veren Can Mutaf, periyodun en kritik anlarında 8 sayılık bireysel bir katkı sağlayınca (ki bu sayıların pek çoğu, süre dolarken top elinde kaldığı için Can’ın bireysel fake ve adam geçme yeteneğiyle isolation üzerinden bulduğu sayılardı), maçın kırılma noktalarında Beşiktaş hiç geri adım atmamış oldu. Üstüne Clark’ın üçlüğüyle farkı 16 sayıya yükselten Kartallar, kalan bölümde savunmayı ve ribauntları hiç ihmal etmeyerek maçtan 79-64 galip ayrıldı.

Adeta bir şahlanma ve diriliş örneği sergileyen Beşiktaş’ı, başta koç Ufuk Sarıca nezdinde tebrik ederim. Savunma, konsantrasyon ve hücumdaki top paylaşımı ve pas temposu yönünden kitaplara geçecek bir performans sergilendi. Clark (4/6 ile 12s 4r) biraz daha beklenen şekilde oynadı. Lalanne (17s 7r) ve Sertaç (8s), üstlerindeki ölü toprağını attı. Adams (13s 7r 6a), off-guard noktasında çok faydalıydı, Can (11s) ise X-Faktör olarak maçı kazandırdı. Son maçlarda değil 70, 60 sayıyı bile zor bulan bir ekibin, hem hücumdaki hem de savunmadaki defolarını, takımın lideri Strawberry’nin yokluğunda, Semih’in de oynamadığı bir günde bulmuş olması ise, fena halde düşündürücü...

Öte tarafta, Koç Filipovski, takımını Olympiakos gibi idare ederek, yani gençleri kadroya oldukça sağlam bir bilinçle yedirerek, Türk basketbolunda çok büyük bir hizmeti ifa ediyor. Bu maç özelinde, kırılma anlarında bile gençlere olan güvenini kaybetmeyerek onları oyunda tutan Banvit koçu, ligimizde altyapı-üstyapı bağlantısı bakımından lokomotifliği devralan Bandırma ekibini tarihe altın harflerle geçirme yolunda büyük mesafe kat etmiş durumda. Banvit’e haftaya Monaco karşısındaki rövanş maçında başarılar diler, böylesi bir misyonun ihmal veya unutulma riskine karşı alabildiğine başarılı olmasını yürekten desteklediğimi belirtirim.