Seni mahcup etmedim!

Her gün yaptığım işlerden, mahalle arkadaşlarımla birlikte birini daha yapıyordum. Yani sokak arasında top oynuyordum. Yolun başında bir cip durduğunu fark ettim. Oyun bittiği zaman cipten bir beyefendi indi, yanıma geldi. “Adın ne?” dedi. “Mustafa efendim” dedim. “Altay’ın genç takımında oynamak ister misin?” dedi. Liseye de başlamam lazımdı. Lise de İzmir’deydi. “Tabii oynamak isterim efendim” dedim. Kartını çıkardı, bana uzattı. “Benim adım Orhan Cura, doktorum. Aynı zamanda Altay’da yönetim kurulundayım. Haziran ayında sezon açılışı var. Bu kartla kulübe gel” dedi. Sezonun açılış günü kulübe gittim. Çok geniş kadro içerisinde gençler de vardı. Bunlardan biri de bendim. Mutluluktan uçuyordum. Aradan bir yıl geçti. Mayıs ayında bana “Senden futbolcu olmaz” dediler.

Ağlayarak Çeşme’ye döndüm. Orhan Abi, Çeşme’ye geldiğinde bana uğradı. Çok üzgün olduğunu, bana üzülmememi söyledi. Ben de ona “Orhan Abi ben futbolcu olacağım” dedim. Bu konuşma mayısa ayının sonundaydı. O günden itibaren plajda sabahın köründe, akşamın karanlığında ormanlarda 3.5 ay gece gündüz durmadan çalıştım çalıştım çalıştım. “Senden futbolcu olmaz” dediklerinden 5 ay sonra Mersin’de Romanya’ya karşı oynayan Türk Genç Milli Takımı’nın santrforu olarak sahaya çıktım. Ardından Ümit ve A Milli Takım’da da oynadığım dönemler onun en mutlu zamanlarıydı. Ve sonra 18 yıl Altay forması altında uzun yıllarını da kaptan olarak geçirerek bütün gençliğimi, futbolculuk yaşamımı burada sürdürdüm. Dünyanın en mutlu insanlarından biriydi. 1979- 80 sezonunda takım kaptanı olarak Türkiye Kupası’nı kaldırdığımda bana ağlayarak sarılışı hayatım boyu unutamayacağım bir andı.

Bugün böyle büyük bir tıp adamının bir büyük Altaylı’nın daha vefat haberini aldım. Bütün aile fertleri tıp insanlarından oluşan Orhan Abi hayat çizgimi belirleyen bir insan oldu. Onu mahcup etmediğim için büyük bir bahtiyarlık duyuyorum. Hem çok sevdiğim ailesinin hem içinden yetiştiğim Altay camiasının hem de Türk tıp camiasının başı sağ olsun. Bana verdiklerin ve kazandırdıkların için yaşamım boyunca minnettarlığım devam edecektir. Huzur içinde, nurlar içinde uyu. Mekanın cennet olsun canım Orhan Abi’cim.