Şimdi uçma vakti!

Buna karşın ilk 11’de kendini ıspatlamak isteyen bir Kerim, vefa borcunu ödemek isteyen bir Mustafa ve kendini affettirmek isteyen bir de Serdar vardı. Toplamda da hocalarından aldıkları taktiği canla başla uygulamak için arı gibi çalışan bir ekip vardı Rotterdam’da...
Milli Takım kampından beri gelişini müjdeleyen Pektemek’in attığı gol Kartal için olduğu kadar kendisi için de önemliydi. Erken gol, siyah beyazlıların stresini azaltırken özgüvenini de artırdı. Orta alanda ani top kaybını kollayan rakibe karşı Beşiktaş, topu gocunmadan geride dolaştırıp kontrolü ele aldı. Bunun için Tolga’yı da Neuer gibi kullanmaya çalıştılar. Feyenoord, beklendiği gibi Boetius ve Schaken ile kanatlardan oyunu kurmaya çalıştı ama Beşiktaşlı futbolcular hem iyi kademe yaparak hem de kalabalıklaşarak pek izin vermedi. Immers de iyi perdelendi. Tolga, yere yatmadan ilk 45’i kapattı. Atiba, bildiğimiz ama Oğuzhan bilmediğimiz gibiydi!

ELENMEYİ ZORA SOKTU!

FEYENOORD, ikinci devreye daha iştahlı girse de belli ki gidenlerin yeri henüz dolmamış. Güzel olan Beşiktaş’ın rakibinin yüklendiği anlarda paniklemeden karşı koymasıydı. Oysa bu durum geçen sezonun en büyük arızasıydı. Bilic de etkisiz Oğuzhan’ı alıp Demba Ba’yı sahaya sürdü. Bu cesur hamle ister istemez pervasızca yüklenmeyi planlayan rakibi ürkütecekti. Takımın tek eksiği şuttu ve nitekim Kerim’in tek ortaya karışık şutu ikinci golü doğurdu. Bilic, her anlamda takımını maça çok iyi hazırlamış. Ah bir de pişmiş aşa katılan su misali o penaltı golü olmasaydı. Yine de tüm takımı tebrik edeceğiz ama küçükler Atiba’nın ellerinden büyükler de gözlerinden öpsün! Bu güzel skorla Beşiktaş, elenmeyi zora soktu! Artık Kara Kartal için uçma vakti...