Bilic'in hediyesi

Taraftarın da desteğiyle Beşiktaş, üç-beş dakika rakip alanı parselledi. Ancak, Brugge’ün her kontrada tehlike yaratması, siyah beyazlıları hücumlara çıkarken tedirgin etmeye başladı. Çıkarken topu kaptırmama duygusu takımın hızını keserken, zaten savunmada Mourinho’nun ‘otobüs düzeni’ni aratmayan ve kalecisini de libero gibi kullanan Brugge, pek gedik bırakmadı.

Buna rağmen Töre, topu ayağından daha erken çıkarsa ve Tolgay da defans arkasına sarkmaya her daim hazır Ba’yı görebilse pozisyon üretilebilirdi.

4-4-2 düzeni Pektemek’in kestirilemeyen hareketlerinden dolayı Kartal’da 15’ten sonra kaotik bir şekil alırken, derinlik kaybından ötürü Belçikalıların orta alanı rahat geçmelerini de sağladı.

Onca korner ve duran topu Beşiktaş resmen heba etti. En azından bir iki kez set oyunu planlamak varken ısrarla topu şişirip kaleci çalıştırdı siyah beyazlılar. Beşiktaş’ın ilk 45’i gol yemeden kapatması büyük şanstı.

DAHA 60’TA TESLİM OLDU

İlk maçtaki gibi Beşiktaş, ikinci 45’e golle başladı. Bu kez nefis gole imzayı Motta koydu. Bu aşamada soru şuydu: Beşiktaş oyunu tutabilecek mi, yoksa yaslanıp sıkıntı mı yaşayacaktı? Geçen maçta Ba, dün de Pektemek fişi çekemedi. Ve yine ilk maçtaki gibi Beşiktaş çok ama çok ucuz bir gol yedi. Ne ağır Franco’nun ne de kalesini terk etmekte direnen Tolga’nın o golü önlemesini beklemedim! Ama şoke olan takıma Bilic’in hemen müdahale etmesini bekledim.

Şunu kabul edelim ki Brugge, Töre’nin Belçika’da attığı o golden dünkü son dakikaya kadar doğruları yapan taraftı. Sistem değişikliğinin tutmadığını Bilic kabullenmeyince Motta’nın yarattığı şans da heba oldu. Hiç değilse 1-0’dan sonra Pektemek-Atiba değişikliğine gidilse tur atlanabilirdi. Ama en kötüsü de 30 dakika varken Beşiktaş’ın 70 bin taraftarıyla birlikte zihinsel olarak elenmeyi kabul etmesiydi.

Brugge, bir Liverpool değildi ama Bilic’in onu sandığı gibi bir Erciyes de değildi. Yine de Avrupa’da baharı gösteren Beşiktaş’a teşekkürler...