DUR TUDOR!

Büyük takım hocası olmak kolay değil. Şampiyonluk kazanmış Lucescu’nun yollandığı, Rijkaard, Mancini, Prandelli, Denizli gibi kariyeri büyük adamların birer birer ayrıldığı yerde Tudor nasıl, kimlerin tavassutuyla bu yere geldi? Galatasaray yönetimi Tudor’da neyi keşfetti?

 Futbol basit bir oyun. Onu zorlaştıran futbolculardır. Ama başarılı teknik adamların bu motivasyonda rolleri inkar edilemez.

YANAL iÇiN ZOR OLMADI

İlk yarı Trabzon kalesine gidemeyen, tek gol pozisyonu yaratamayan Galatasaray’ın oyun formatını çözmek Yanal için zor değildi. Aslında Tudor’un neyi, nasıl hangi adamlarla yapacağı konusunda tereddütü olmayan da yoktu. Üçlü mü, beşli mi olduğu tartışılacak bir savunma hattında Bruma, Yasin, Linnes, Cavanda, Carole hep koşacaklar, yani sistem koşmak üstüne kurulu. Ve rakip atakları da aynı çizgide kalarak ofsaytla durdurma mantığı üzerine kurgulanmış.

Trabzonspor Uğur’un oyundan atılmasıyla ikinci yarıda Josue ve Rodrigues’in de katılmasıyla Galatasaray’ın farklı bir şey yapacağını bekleyenler boşa bekledi. Çünkü Galatasaray Tudor’un bu yeni oyun anlayışına içerisine belki 2-3 yıl içinde adapte olur, o zaman Tudor nerede olur bilinmez.

CONTE OLMAK BiR RÜYA

Sonuçta G.Saray’ın Tudor’dan bir Conte yaratma hedefinin bir rüya olduğu yavaş yavaş belli oluyor.

Trabzon’un Yanal’la 2. yarıda 9 maçta 7’nci galibiyetle oluşturduğu performans, oynanan futbolun ve alınan puanların gerçek değeri olmasa bile bordo mavililer iyi yolda.

G.Saray Tudor’la yoluna devam edecekse takımın yarısını değiştirmek zorundadır. Ama hoca, Conte olacak diye Galatasaray hangi ağlamaklı şarkıya güfte olur bilemeyiz.

Trabzonspor’un son 15 dakika hariç üstün oynadığı bir maçtı. Hakkıyla kazandılar.

N’Doye Trabzon’un en kaliteli oyuncularından biri. Yanal bu takıma birlikte oynama ve takımdaşlığı biraz daha aşılırsa, yeni transferlere gerek yok; gelecek yılın şampiyon adayıdır Trabzon.

Ve hakemlerin çok konuşulduğu ülkemizde dün akşamki yönetimiyle Halis Özkahya “Artık susun lütfen” dedi bizlere.