Başkan hücum takım savunma

Kulüplerinin menfaati için fırça atan, hakem odası basan, sahadan takımı çekmeye kalkan başkanların yönettiği futbol işte aynen böyle güdük kalır. Sponsorlar, milyon dolarlarını alıp, futboldan çıkar, seyirci tribünden evine gider. Ve ülkenin futbola ilgisi günden güne biter. Her zaman söylerim Türk futbolunun en büyük sorunu kulüpleri yönetenlerdir. Değişimi yönetecek, çalışana önderlik edecek ve herkesle iyi ilişki kuracak ve de sürdürecek başkanlar yok bu ülkede. Dün gördük ki profesyoneller, teknik direktörler, hakemler ve futbolcular, yani bu endüstriden para kazananlar, amatör, egosu şişik yöneticilerden çok daha futbola sahip çıkıyor.

HER MAÇ FİNAL

F.Bahçe şampiyonluk yolunda her maçı final görüyor. Son 11 resmi maçta F.Bahçe önünde kazanamayan Trabzon’un baskı altında olduğu bir gerçek... Hem de Bosingwa gibi bir yıldızının yokluğunda... F.Bahçe’nin daha ilk yarıda Trabzon kilidini açamayışındaki en büyük etken, kaleci Hakan’ın başarılı oyunu ve F.Bahçeli oyuncuların gevşek davranışlarıydı.

YANAL FUTBOLU YOKTU

Defansın önündeki Mehmet Topal, Trabzon kale sahasında 3 net gol vuruşu yapabiliyorsa, iki bek Gökhan ve Caner sürekli ortalıyorsa, Alper hem kendi alanından çıkarken hem de rakip ceza alanına dalarken topla samimiyetini sürdürüyorsa, F.Bahçe neden gol atamadı? Emenike kontratak da sever, alanın ve zamanın iyi kullanılması şartıyla.
Dün İsmail Kartal bu kontratak silahını kullanamadı veya Trabzon 2. yarı kendi sahasından çıkmayınca kalabalıklar arasında gol aradı Emenike... Bir Yanal futbolu oynamadı Trabzon. Sanki alacağı 1 puandan ziyade, F.Bahçe’nin kaybedeceği 2 puana daha çok sevinecek bir oyun anlayışı içindeydi. F.Bahçe, dün gece her şeyi yaptı ama dirençli Trabzon defansı ve kaleci Hakan’ı aşamadı.